استادیار دانشکده دامپزشکی فردوسی : دامپزشکی آش شله قلمکار شده است

حکیم مهر - بر پایه اعلام سازمان جهانی بهداشت (WHO) از میان 1709 عامل بیماری‌زای شناخته شده، 832 عامل و از میان 156 بیماری نوپدید شناخته شده در انسان، 114 مورد آن از حیوانات به انسان منتقل می‌شود.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه خراسان، در فرهنگ اوستایی و پهلوی هفته وجود نداشت و هر یک از سی روز برج‌های سال از فروردین تا اسفند نام مخصوص خود را داشت و از نام برج‌ها هم در نام‌گذاری یکی از روزها استفاده می‌شد.

هرگاه نام برج با نام روز یکی می‌شد آن روز را جشن می‌گرفتند در واقع هر یک از سی روز ماه نام یکی از فرشتگان بود. روز چهاردهم ماه را جوش یا گوش و گاهی هم حوس گویند، گوش از گائوس اوستائی به معنای گاو، ریشه می‌گیرد، در این روز دعای مخصوص در واسپا را می‌خواندند و از خداوند سلامت حیوانات را آرزو می‌کردند.

بنا بر این توافق اول روز چهاردهم بود و برای انتخاب ماه، ماه مهر را انتخاب کردند که سال تحصیلی در این ماه آغاز می‌شود. به این ترتیب با تقارن برداشتی از تاریخ ایران باستان و آغاز سال تحصیلی 14 مهر ماه هر سال روز دامپزشکی در سراسر ایران از سوی دامپزشکان جشنی با شکوه و جلال برگزار می‌شود.

در سال 1369 شمسی به دنبال پیگیری و تلاش دامپزشکان برای اختصاص روزی از روزهای سال در تقویم رسمی کشور به نام روز دامپزشکی، دکتر حسن تاج‌بخش استاد ممتاز دانشکده تهران و چهره ماندگار دامپزشکی و مولف کتاب‌های تاریخ دامپزشکی و پزشکی ایران، ماه مهر را به عنوان ماهی شایسته به خاطر آغاز سال تحصیلی و روز چهاردهم را به یاد روزی که در ایران باستان روز مبارکی بود و در منابع اسلامی هم آمده است، پیشنهاد و مطرح کردند و از طریق مجاری ذیربط 14 مهر ماه به عنوان روز دامپزشکی معین شد.

بنا بر این گزارش، بر پایه اعلام سازمان جهانی بهداشت (WHO)، از میان 1709 عامل بیماری‌زای شناخته شده، 832 عامل یعنی 49 درصد و از میان 156 بیماری نو‌پدید شناخته شده در انسان، 114 مورد آن یعنی 74 درصد از حیوانات به انسان منتقل می‌شود که از جمله مهمترین و خطرناکترین آنها هاری ـ جنون گاوی ـ‌ سل ـ تب مالت‌ ـ سیاه‌ زخم ـ آنفلوانزای فوق حاد پرندگان ـ کیست هیداتید ـ لیشمانیوز ـ تب خونریزی دهنده کریمه‌و‌کنگو و تب دره ریفت است.

بیماری‌های حیوانی به راه‌های گوناگون‌، بهداشت و سلامتی انسان را تهدید می‌کند و انسان در نتیجه تماس مستقیم یا غیرمستقیم در معرض آلودگی قرار می‌گیرد.

هدف اصلی دامپزشکی در قرن21 در حقیقت پاسخگویی به نیازهای حیاتی و همزمان جامعه در پیشگیری از تهدیدات حاصل از بیماری‌های مشترک و بهبود ارتقاء سطح بهداشت دام و بهداشت عمومی می‌باشد که سیاست‌های بهداشتی خود را تحت عنوان (From Farm To Fork) که منظور رعایت صحیح و کامل اصول بهداشتی از سطح مزرعه تا چنگال غذاخوری می‌باشد به اجرا می‌گذارند که در رأس این اقدامات: پیشگیری و مبارزه با بیماری‌های مشترک بین انسان و دام، پیشگیری و مبارزه با بیماری‌های انگلی و بیماری‌های واگیر دام، نظارت بهداشتی و لاشه و آلایش دام و طیور در کشتارگاه‌ها، نظارت بهداشتی بر فرآورده‌های خام دامی در مراکز و صنایع بسته‌بندی، نظارت بهداشتی بر مراکز عرضه فرآورده‌های خام دامی می‌باشد.

دامپزشکی در جامعه ما "آش شله قلمکار" شده است

استادیار دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی گفت: دانشجویان رشته دامپزشکی از رتبه‌های خوبی برخوردارند اما به دلیل بازخورد بد بازار کار جواب خوبی دریافت نمی‌کنند و این باعث سوخته شدن استعداد دانشجویان می‌شود.

دکتر امیر افخمی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه خراسان، با اشاره به معرفی رشته دامپزشکی، اظهار کرد: دامپزشکی از نظر ماهیت شبیه پزشکی است و از طرف دیگر یک رشته اقتصادی می‌باشد، دامپزشکی در بخشی از جنبه‌ها نقش تهیه صحیح غذا برای انسان را بر عهده دارد.

وی افزود: از دیگر فعالیت‌های رشته دامپزشکی، کنترل بیماری‌های مشترک، کنترل مصرف تخم‌مرغ، گوشت، شیر آلوده، فرآورده‌های آلوده مانند سوسیس و کالباس را بر عهده دارد و هر چه جامعه پیشرفته‌تر و صنعتی‌تر شود اهمیت دامپزشکی بیشتر خواهد شد، در حال حاضر دامپزشکی در جامعه جایگاه خوبی ندارد و داستان دامپزشکی آش شله قلمکار شده است.

استادیار دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی با اشاره به تفاوت موجود در رشته دامپزشکی و رشته پزشکی، خاطر نشان کرد: بخش آموزش در رشته دامپزشکی زیر نظر وزارت علوم و تحقیقات انجام می‌شود و در بخش اداری رشته دامپزشکی زیر نظر جهاد کشاورزی است و این در صورتی است که دانشکده پزشکی در بخش آموزش و در بخش خدمات پزشکی زیر نظر وزارت بهداشت قرار دارد.

وی اظهار داشت: دامپزشکی جایگاه خوبی در جامعه ندارد و نسبت به توانایی‌ها و زحمتی که در این حیطه کشیده می‌شود، از نظر میزان درآمد، میزان اعتماد جامعه به آن، با آن چیزی که باید در جامعه باشد بسیار متفاوت است.

دکتر افخمی در خصوص میزان استقبال دانشجویان در رشته دامپزشکی گفت: استقبال دانشجویان خوب است دانشجو با شناختی وارد این رشته می‌شود که بعد از گذراندن چند دوره متوجه می‌شود این رشته چیز دیگری بوده است. اما زمانی که شناخت جامعه در این رشته زیاد نیست، دانشجویان هم از این نظر مستثنی نیستند.

وی گفت: آینده شغلی در این رشته به چند دسته تقسیم می‌شود که یکی از آن‌ها کار در درمانگاه‌ها به صورت بالینی است که در بخش طیور، گوسفندداری، گاوداری انجام می‌شود. گروه دیگری از همکاران وارد صنعت بهداشت مواد غذایی می‌شوند مانند کارخانجات سوسیس، کالباس و بسته‌بندی گوشت و تخم‌مرغ است.

استادیار دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی افزود: دسته‌ای دیگر کسانی هستند که وارد بازار دارو و واکسن می‌شوند و به واردات و تولید می‌پردازند و دسته دیگر در بازار غیر مرتبط با رشته خود کار می‌کنند.

افخمی در خصوص گسترش رشته دامپزشکی، اظهار کرد: گسترش رشته دامپزشکی به صورت غیر اصولی بسیار زیاد بوده است به عنوان مثال کانادا با تعداد دام بالایی که دارد و همچنین فضاهای سبز مرتفع فقط 5 دانشکده دامپزشکی دارد اما در ایران با وجود تعداد کم دام، 30 دانشکده دامپزشکی وجود دارد و در این صورت تعداد دانشجویان دانشکده‌ها خیلی غیر کارشناسانه بالا می‌رود.

وی افزود: این افزایش طبعا تعداد فارغ‌التحصیلان را بالا می‌برد و مشکل بیکاری فارغ‌التحصیلان را بیشتر می‌کند.

استادیار دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی گفت: بیشتر از آن که صنعت دامپروری ما پیشرفت کند، ‌تعداد دانشکده دامپزشکی به صورت غیر اصولی در مقطع دکترای عمومی و دکترای تخصصی به صورت غیر استاندارد گسترش پیدا کرده است.

وی در پایان اظهار کرد: اگر بخواهیم تعداد هر دامپزشک را به ازای دام‌ها لحاظ کنیم، تعداد بسیار بالای غیر استانداردی دامپزشک وجود دارد.