در این مطالعه تأثیر قرار گرفتن در معرض سموم زیست محیطی و مواد پلاستیکی بر روی چند نسل موش های صحرایی مورد بررسی قرار گرفت.
«مایکل اسکینر» زیست شناس مولکولی دانشگاه واشنگتن و سرپرست تیم تحقیقاتی تأکید می کند: بیماری های تولید مثل و چاقی در فرزندان موش های صحرایی که در تماس با BPA، DEHP و DBP بعنوان ترکیبات اصلی پلاستیک قرار داشته اند، مشاهده شده است.
نتایج این مطالعه که در مجله PLoS ONE منتشر شده است، بیانگر افزایش قابل ملاحظه بیماری ها و اختلالات در نسل اول و سوم فرزندان موش های نر و ماده است که در تماس با مواد پلاستیکی قرار داشته اند.
در نسل اول، مادران باردار بطور مستقیم در تماس با مواد پلاستیکی قرار داشتند و فرزندان آنها دچار بیماری کلیه و پروستات شدند؛ در نسل سوم نیز اختلالات بلوغ، بیماری بیضه، تخمدان و چاقی مشاهده شد.
همچنین نزدیک به 200 نشانگر (مارکر) مولکولی اپی ژنتیک که باعث انتقال بیماری های مختلف به نسل های آینده می شود، شناسایی شدند.
در مقاله دیگری که در مجله Reproductive Toxicologyمنتشر شده است، محققان نخستین مشاهده بیماری متقابل نسل را در اثر استفاده گسترده از مخلوط هیدروکربن گزارش کردند.
دکتر «اسکینر» تأکید می کند: این مطالعه تأثیر سموم زیست محیطی را در بروز بیماری‌های اپی‌ژنتیک نشان می دهد؛ در اینصورت اگر مادر مادربزرگ شما در دوران بارداری در معرض این مواد قرار داشته باشد، خطر ابتلای شما به بیماری های مختلف بشدت افزایش پیدا می کند.
