متاسفانه در حال حاضر تبلیغات درباره استفاده از ظروف مسی برای پخت و پز و نگهداری غذا درحال افزایش است.
متخصص طب سنتی دانشکده طب سنتی دانشگاه علوم پزشکی کرمان گفت: این باور غلط بوجود آمده که این نوع ظرف ها از بهترین ظروف برای پخت و پز هستند و آن را به اشتباه به طب سنتی نسبت می دهند؛ این در حالی است که در کتب و منابع طب سنتی تاکید شده چنانچه از ظروف مسی استفاده می شود، حتما قلع اندود باشد.
دکتر مهرزاد مهربانی خاطرنشان کرد: اگر سطح داخلی ظرف مسی با فلز قلع پوشیده نشده باشد یا در اثر استفاده زیاد خش برداشته باشد، مس وارد غذا شده و با آن وارد فعل و انفعال می شود و در اثر استفاده طولانی مدت، مس در ارگان‌های بدن بخصوص کبد انباشته شده و اثرات نامطلوبی به دنبال خواهد داشت.
این متخصص طب سنتی همچنین گفت: از طرفی امروزه بسیار مشاهده می شود که به دلیل قیمت ارزانتر سرب، برای اندود کردن ظروف مسی از سرب به جای قلع استفاده می شود که این خود خطر مسمومیت با سرب را نیز به دنبال خواهد داشت.
دکتر مهربانی توصیه کرد: حتی از قاشق‌های مسی با رنگ قرمز برای برداشتن روغن و مواد ترش استفاده نکنید به عنوان مثال قرار دادن یک قاشق مسی در ظرف روغن به دلیل اکسیداسیون می تواند مدت ماندگاری روغن را هشتاد برابر کوتاه کند.
دکتر مهربانی بیان کرد: چنانچه سطح داخلی ظروف تفلون دچار خراش شده باشد ماده ای وارد غذا می کند که مضر است.
وی گفت: از طرف دیگر چنانچه حرارتی که به ظرف تفلون وارد می شود به بیش از 300 درجه سانتی گراد برسد تفلون تجزیه می شود و مواد سمی آزاد می کند.
وی ادامه داد: بنابراین سطح فلزی زیرین ظروف تفلونی هرچه ضخیم‌تر باشد مناسبتر است بویژه در مورد تابه های تفلونی که در مقایسه با قابلمه ها در معرض حرارت بیشتری قرار می گیرند.
دکتر مهربانی گفت: از ظرفهای ملامینی که لعابش صدمه ندیده و دچار خراش نشده باشد می توان استفاده کرد اما باید توجه داشت که در این ظرف‌ها غذای داغ ریخته نشود.
این متخصص طب سنتی همچنین ادامه داد: ظرفهای سفالی دارای منافذ زیادی است که سبب می شود آب درون کوزه های سفالی خنک بماند.
وی گفت: یک تا دوبار استفاده از ظروف سفالی اشکالی ندارد اما بقایای غذا در منافذ این ظروف باقی می ماند و پاک نمی شود به همین دلیل به مدت طولانی تری قابل استفاده نیستند.
این متخصص طب سنتی ادامه داد: ظروف سفالی لعابدار این مشکل را ندارند به شرطی که لعاب کاملا سالم و بدون نقاط خار مانند باشد چون برای تهیه لعاب از اکسید فلزهایی مثل سرب و مس استفاده می شود که در صورت ریختگی لعاب در غذاها حل شده و وارد بدن می شود.
وی اضافه کرد: از بطری‌های پلاستیکی محتوی آب معدنی می توان تا شش ماه برای نگهداری آب استفاده کرد اما آبلیمو و سایر مواد ترش در این ظروف قابل نگهداری نیستند.
دکتر مهربانی بیان کرد: لیوان‌های پلاستیکی به ویژه نوع شفاف آنها برای نوشیدنی های داغ مناسب نیست.
وی اضافه کرد: ظرفهای فوم نیز برای نگهداری مواد غذایی داغ مناسب نیستند و بهترین ظروف یکبار مصرف به این منظور ظروف سلولزی هستند.
این متخصص طب سنتی گفت: استفاده طولانی مدت از ظروف آلومینیومی مثل کتری های آلومینیومی می تواند منجر به اختلال در جذب روی و سلنیوم شده و خطر عوارضی مثل زخم معده، یبوست، کولیت، کم خونی و حتی آلزایمر را افزایش دهد.
وی افزود: توصیه می شود اگر در ظروف آلومینیومی جرم ایجاد شده باشد، کنده نشود چون خود آن مانعی برای ورود آلومینیوم به غذاست.
دکتر مهربانی خاطر نشان کرد: به طور کلی بهترین ظروف برای پخت و نگهداری غذا ظرفهای شیشه ای (پیرکس) هستند چون با ترکیبات موجود در غذا وارد واکنش نمی شوند.
وی ادامه داد: ظروف استیل هم بسیار مناسبند اما بهتر است به مدت طولانی در آنها غذاهای ترش یا شور نگهداری نشود.
این متخصص طب سنتی گفت: ظروف چدنی هم به نسبت برای نگهداری و پخت و غذا مناسب است اما اشکالی که وجود دارد این است که گاهی در سطح داخلی آنها از تفلون استفاده می شود که سبب می شود معایب ظروف تفلونی را داشته باشند.
دکتر مهربانی گفت: ظروف سرامیکی هم نوعی از ظروف سفالی لعابدار هستند و تا زمانی که لعاب آنها صدمه ندیده مشکلی ایجاد نمی کنند.
وی ادامه داد: ظروف اوپال (آرکوپال) هم مانند ظروف شیشه ای اثر سوئی بر مواد غذایی ندارند.
این متخصص طب سنتی بیان کرد: ظرفهای چینی هم ظروف مناسبی هستند اما هم در مورد ظرف های چینی و هم اوپال، رنگ های تزیینی بکار رفته را باید مدنظر داشت.
وی در مورد استفاده از ظرفهای سنگی گفت: ممکن است در دراز مدت ترکیبات موجود در سنگ بر غذا تاثیر بگذارد.
منبع: وب دا
