به گزارش خبرنگار خبرگزاری کشاورزی ایران (ایانا)، در نشست امروز انجمن صنایع فراورده های گوشتی کشور با خبرنگاران رسانه های کثیرالانتشار، دکتر نوردهر رکنی، استاد دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران و عضو فرهنگستان علوم با اعلام این توصیه افزود: مسوولان وزارت بهداشت می بایست پیش از آن که صورت مساله را در مورد دغدغه های رعایت بهداشت مواد غذایی کشور پاک کنند، باید با انجام بهترین کار که انجام سیستم "ارزیابی مخاطرات" در جایی است که این محصولات را تولید می کنند، از ابتدا تا انتهای خطوط تولید را تحت کنترل داشته باشند.
وی از مسوولان وزارت بهداشت خواست تا در اظهار نظر ها و تصمیم های خود ضعف سیستم نظارتی را به تولید تعمیم ندهند و تولید کننده محصولات سالم را قربانی معدود شرکت های خاطی و متخلف از استاندارد های تدوین شده نکنند.
نوردهر رکنی با بیان این که تولید ماده ای مانند MDM (به غلط مصطلح به خمیر مرغ) در تمام دنیا انجام می شود و منع مصرف یک ماده غذایی به صرف تخطی برخی متخلفان از طی مسیر درست آن، راهکار اساسی برای حل مشکلات نظام غذایی کشور نیست، اظهار داشت: در واقع یکی از مشکلات رایج نظارت بهداشتی در کشور ما این است که سازمان های ذی نفع مانند سازمان استاندارد، سازمان دامپزشکی و سازمان غذا و داروی وزارت بهداشت، هر کدام نگاه و تفسیر خود را حاکم بر سیستم نظارت بهداشت مواد غذایی کشور می داند.
این استاد دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران با بیان این که متولیان امر باید به جای هر گونه ادعای برخورداری از دانش کامل در امور نظارتی به دنبال راهکارهای علمی روز دنیا برای حل مشکلات بهداشت مواد غذایی کشور باشند، اظهار داشت: به ویژه که امروزه همگان اتفاق نظردارند که محال هست که در هیچ ماده غذایی نتوان تقلب کرد، لذا از دستگاه های نظارتی مسوول انتظار می رود به جای رفع صورت مساله و پیچیدن نسخه نخوردن مواد غذایی تولید شده به مردم، راهکارهای کارشناسی و نوین دنیا مانند اجرای سیستم ارزیابی مخاطرات تولید را در دستور کار قرار دهند و از زیر بار این گونه مسوولیت ها شانه خالی نکنند.
به گفته رکنی، این سیستم بر خلاف سیستم های دیگر مانند انواع ایزو یا HACCP نیست که یکبار صادر و در ادامه از نظارت پیوسته از مرحله ابتدای تولید تا انتها مصون بماند.
این عضو فرهنگستان علوم که در گذشته نیز به عنوان مشاور با سازمان استاندارد ایران همکاری داشته است، به دستگاه های اجرایی مسوول توصیه کرد تا به جای انداختن مشکلات و کاستی ها به گردن هم و اتخاذ راهکار اساسی، اجرای سیستم "ارزیابی مخاطرات" در محل تولید را به نهادی بی طرف مانند دانشگاه تهران واگذار کنند تا از این پس فقط کارخانه هایی مجاز به تولید شوند که در ارزیابی مخاطرات سربلند و موفق بوده باشند.
ظاهرا خیلی مزه کرده