رییس سازمان غذا و دارو: سوسیس و کالباس فاقد هرگونه ارزش غذایی است!

سلام

فکر می کنم که مسئولین سازمان غذا و دارو باید در سخنان خود کمی دقت نمایند ویا با هر رسانه ای مصاحبه ننمایند تا تا در صورت تحریف سخن آنها نیاز به تکذیب آن باشد
فکر می کنم سازمان غذا و دارو اول باید نوشابه را از سفره ایرانی ها حذف نماید و یا سیگار و دخانیات را ممنوع نماید البته چون از برخی از این محصولات عوارض دریافت می شود
و یا نمی تواند برای کارگران این صنایع شغل جایگزین پیدا نماید اظهار نظر درباره آن سخت باشد.
چون نمی توانند نظارت نمایند و یا ساز و کار نظارت را اصلاح نمایند به ممنوعت مواد غذایی رو آورند
مسئولین تدبیر نمایید و مردم را از سردرگمی خارج نماید درباره امینت غذایی این کشور باید یک سازمان نظارت نمایید و سیاست گذاری نماید و تصمیم بگیرید

باید نشست دید این داستان تا کجا ادامه خواهد داشت

سلام
با تشکر فرآوان از سازمان غذا و دارو
وقعاً دستشان درد نکند . چون اگر کنترل کنید ، ممکنه بفهمید که کله های مرغها تبدیل به خمیر مرغ می شود.
خمیر مرغ باید ممنوع شود.

درود بر وزیر شایسته وزارت بهداشت جناب دکتر هاشمی کبیر و ............... بر سازمان دامپرشکی که سالیان زیادی است که از مسائل بهداشتی کارخانه های غذایی با منشأ گوشتی خبر داره اما بخاطر مسائل مالی صداش در نمیاد!!!

واقعاااااااا؟ یعنی کالباس ارزش غذایی نداره؟ آیا این جمله درسته؟ بهتر نیست بگوید ارزش غذایی پائینی داره؟ اینها کی میخوان حرف زدن علمی رو یاد بگیرن!!!

رییس سازمان غذا و دارو، یک نفر داروساز است که از کالباس و سوسیس، فقط خوردنش را بلد است. حرف ایشان کاملا غیر علمی است. ارزش غذایی سوسیس و کالباس، نسبت به تعدادی از مواد پایین تر و البته نسبت به تعدادی دیگر، بالاتر است. متاسفانه همکاران ما هم، ناگهان ذوق زده می شوند و هاشمی کبیر!!؟؟ از وزیر بهداشت می سازند.
خداییش اگر این ذوق زدگی برخی افراد نبود، به کوروش هم کبیر می گفتند و به هاشمی وزیر بهداشت هم کبیر؟؟!!
پنج نفر وزیر بهداشت بعدی باید بیایند و خرابکاری های ایشان را از صنعت غذا جمع کنند.

منم با نظر همكار عزيز كه كه هاشمي كبير گفته موافقم و با نظر جناب دكتر دباغ مقدم بشدت مخالف هستم. دكتر دباغ جان، سازمان دامپزشكي در چند سال اخير بقدري در نظارت بر مواد غذايي ........ زده كه واقعا جايي براي دفاع كردن نداره! اگر موافق سلامت عمومي كه از اركان خدمات دامپزشكي هم مي باشد،هستيد بايد به دكتر هاشمي واژه اي فراتر از كبير پيدا كنيد.

مهم نیست دکتر هاشمی انسان کبیر و یا صغیری است، مهم این است تنگ نظری ها در سازمان دامپزشکی و عملکرد و کارنام بد آنها در قبال نظارت بهداشتی و در سالیان گذشته چنان ضعیف بوده که دیگر در برابر سازمان غذا و دارو حرفی برای گفتن ندارد. با تشکیل سازمان غذا و دارو و عدم همکاری سازمان دامپزشکی با آن، پیش بینی می کنم در چند سال آینده سازمان دامپزشکی حرفی برای گفتن نداشته باشد!!!. ایکاش دامپزشکی زیر نظر وزارت بهداشت بود. زیرا دامپزشکان الان در بدنه سازمان غذا و دارو می بودند نه اینکه از دور می نشستندو میگفتند فلانی داروساز است!!. دامپزشکان متخصص مواد غذایی! اگر در سالیان گذشته عملکرد بهتری داشتید الان رئیس و یا معاون این سازمان بودید!! یاد سهراب سپهری عزیز بخیر که گفت: بد نگوییم به مهتاب اگر تب داریم.

سلام

همکاران عزیز

لطفا در اظهار نظر های خود
1- به کسی بی احترامی نکنید
2- جبهه پزشک و داروساز و دامپزشک و غیره بوجود نیاورید
3- باید به مباحث از هر نظر علمی برخورد کرد
4- رفتن دامپزشکی زیر مجموعه وزارت بهداشت دردی را درمان نمی کند
5- سازمان دامپزشکی حداقل باید به عنوان معاون رئیس جمهور فعالیت نماید در غیر این صورت اصلاح همین ساختار موجود بهتر از قرار گرفتن در زیر چتر وزارت بهداشت است
6- برای حل این موضوع باز پیشنهاد خود را تکرار می کنم باید سلسله جلساتی با حضور مسئولین و کارشناسان در دانشگاه ها با عنوان کرسی های آزاد اندیشی یا نظریه پردازی یا تریبون آزاد پیرامون جایگاه و ساختار دامپزشکی و وضعیت نظارت بر صنعت غذا به طور مجزا برگزار شود .همچنین با مطالعات تطبیقی در کشورهای جهان بهتر الگو و بهترین تجربه را شناسایی و همان را اجرا کرد.
7- اما راه حل اصلی طرح خلاق سلامت واحد One Health است که سالیان سال است در دنیا اجرا شده است تا رشته های دامپزشکی ، پزشکی ، بهداشت محیط و محیط زیست و سایر رشته های مرتبط در کنار یکدیگر به فعالیت بپردازند ،در دانشکده های یکدیگر درس بخوانند آموزش ببینند تا جامعه سالم تحقق یابد .
در غیر این صورت آب در هاون کوبیدن است و سلامتی در حد مفهوم باقی خواهند ماند و مردم عزیز کشور مان از این بیشتر اسیب خواهند دید.
8- ساختار سازمان غذا و دارو نیز باید اصلاح شود و وظایف مرتبط با غذا باید از سازمان های دامپزشکی ، سازمان ملی استاندارد ، واحدهای بهداشت محیط وزارت بهداشت و مرکز مدیریت بیماری های واگیر و غیره انتزاع و به سازمان غذا و دارو با اختیارات معاون رئیس جمهور فعالیت نماید.
آیا فکر می کنید وضعیت دارو در این کشور بهتر است ؟ مگر می شود دارو توسط وزارت بهداشت تولید و نظارت شود و خودشان نیز مصرف نمایند ؟ پس فقط وضعیت غذا بیمار نیست بلکه وضعیت دارو بیمار تر است ؟ بهتر است به قاچاق دارو و تروریسم دارویی رسیدگی شود!!

سید شهرام میرزمانی

متاسفانه هر كسي در سازمان دامپزشكي پست و مقامي داره، بشدت مخالف رفتن دامپزشكي زير نظر وزارت بهداشت هست. دليلش مشخص است چون حس مي كنند در وزارت بهداشت در سايه قرار مي گيرند! كاش اين افراد منافع جامع و ديگر همكاران دامپزشك خود را بر ميز و صندلي رياست (البته موقت) ترجيح مي دادند.

همکار گرامی
من به عنوان یک دامپزشک نظامی ، هیچ وابستگی به هیچ سازمانی ندارم و بطور مستقل عمل می نمایم ، حتی در درون خودمان هم مستقل و غیر صنفی برخورد می نمایم نظرات ارائه شده باید علمی و تخصصی و مبتنی بر شواهد علمی و تجربیات تاریخی باشد . آیا در دنیا دامپزشکی زیر مجموعه سازمانی پزشکی است ؟ فکر نمی کنم . در سازمان های نظامی ارتش های بزرگ دنیا نیز اینچنین نیست . در ارتش امریکا ، دامپزشکی در حد یک سپاه که از چندین لشکر تشکیل شده بطور مستقل از پزشکی عمل می نماید. لطفا که شما اینچنین تند ، بدون مطالعه و مبتنی بر شواهد علمی صحبت می نماید . وقت بگذارید حداقل ده کشور صاحب نام در دامپزشکی و صنایع وابسته از 5 قاره دنیا را بررسی و در همین سایت اعلام نمایید که وضعیت جایگاه دامپزشکی چه گونه است. البته این رسالت حکیم مهر هم می باشد که اینقدر به جای انعکاس اخبار سایت ها و خبرگزاری های دیگر خودش کمی مطالعات راهبردی انجام دهد؟؟

من با مجادله دوستان کاری ندارم اما بسیا ر موافق این هستم که دامپزشکی در بدنه وزارت بهداشت قرار بگیره. اصلا لزومی نداره من که کار درمانی انجام میدم و از طرفی به بهداشت جامعه کمک می کنم تحت نظر جهاد کشاورزی قرار بگیرم و وزارت علوم در مورد رشته من تصمیم بگیره. الکی دلمان را به ارتقاء سازمان دامپزشکی در معاونت ریاست جمهوری دل خوش نکنیم. سازمان محیط زیست چندین سال است مستقل شده اما آیا از اقتدار لازم برخوردار است؟؟؟!. وزارت بهداشت در تمام زمان ها دارای اتوریته لازم بوده و همیشه با اقتدار حرکت کرده. تا چند سال قبل سازمان بهزیستی زیر نظر وزارت بهداشت بود و بودجه های لازم را برای افزایش توانبخشی تنوانخواهان را داشت، اما زمانیکه زیر نظر وزارت رفاه رفت تبدیل به یک مرکز منفعلی شد! مطمئن باشید اگر همین امروز دامپزشکی زیر نظر وزارت بهداشت یرود، در مهر ماه 94 بیش از 70% از دانشکده های دامپزشکی درشان تخته خواهد شد، دامپزشکان از حقوق و مزایایی همانند پزشکان و داروسازان یرخوردار خواهند شد، سطح آموزش بسیار دگرگون خواهد شد و دامپزشک فارغ التحصیل واقعا دامپزشک خواهد شد. ببینید الان دانشگاه آزاد در افزایش رشته های دکترا گند زده اما حتی یک نفر نیز افزایش ظرفیت در رشته پزشکی عمومی نداشته است زیرا وزارت مقتدری بنام وزارت بهداشت اجازه چنین کاری را به آنها نمی دهد. اما سر هر ده کوره ای برید تابلو دانشکده دامپزشکی را می بینید! و سازمان دامپزشکی و نظام دامپزشکی در خواب زمستانی بسیار عمیقی فرو رفته و و رئسایشان دلشان خوش است که صاحب میز ریاستی هستند!!

درست، علمی، واقع بینانه و با صداقت کار کنیم و حرف بزنیم و تحلیل کنیم خیلی فرقی نمی کند در کجا و کدام وزارت باشیم، مسیر خودش باز و جایگاه ها ارتقا پیدا میکند. پس یادمان باشد، اول انجام وظیفه واقعی و صادقانه و بعدا جایگاه. برعکس این روند غیر قابل انجام و حرکتی مجازی خواهد بود.

وقتی یه مدیرکل دامپزشکی برای خود شیرینی وحفظ پست خودش ومنافع مالی، بدون توجه به پروتکل های بهداشتی، اجازه ورود فرآورده های خام دامی مثله مرغ رواز یه کشور عربی که چشم دیدن مارو نداره وخیلی راحت میتونه انواع بیماریها رو به کشورمون منتقل کنه،باحمایت استاندارمهرورز،به افرادی سودجو میده وبدون آزمایش های لازم اجازه توزیع اون رو میده تا جایی که امام جمعه محترم در مورد حرام بودن اون بدلیل عدم نظارت ذبح شرعی، به مردم هشدار میده که مصرف نکنیدولی مردم بخاطر تنگدستی مصرف میکنن وهیچ مسئول بهداشتی واکنشی از خودش نشون نمیده ومدیر دولت پاکدستان تو دولت تدبیر وامید ابقا میشه ومرتب شوی پدافند غیر عامل اجرا میکنه مثله اینکه جلوگیری از ورود اون مرغا پدافند غیر عامل نبوده دیگه چه توقعی از دامپزشکی باید داشت.وجالب اینکه برای اینکار اش تقدیر هم میشه.آب هم از آب تکون نمیخوره. رییس سازمان قبلی نتونست جلوی استاندارو بگیره رییس جدید هم نمیدونم چرا زورش نمیرسه این مدیر جنایتکار رو برکنارکنه، درحالی ه که انواع واقسام بیماریها دامی ومشترک تو استان داره بیداد میکنه.مسئولین هم تو خواب غفلت هستند وتو مراسم شویی که مدیر کل اجرا میکنه براش کف میزنن واز مدیر کل پارچه کت و شلوار ی و کارت هدیه 200 هزار تومنی که پولشو بزور از همون متخلفان تیغ زدن میگیرن. فکر نمیکنم هیچ ارگان مسئول بهداشت عمومی تو هیچ جای دنیا حتی تو افغانستان اینجوری با سلامت مردمش معامله بکنه.همه حرفام مستنده خواستید براتون میفرستم.

تاکید رئیس سازمان دامپزشکی بر سلامت سوسیس و کالباس تولیدی در کشور
واقعیت چیست؟ قطعا یکی درست میگه حالا کدوم ، معلوم نیست. فقط مطمئنا این حرف ها براساس تدبیر نیست

دوستان من کاری ندارم که همکار داروساز یا همکار دامپزشک یا همکار پزشک یا حتی دندانپزشک در خصوص سوسیس و کالباس چنین گفته اند. من به این کار دارم که چه کسی حرف حساب می زنه و به قول خود شما دوستان ارجمند، به One Health فکر می کنه.خوشبختانه، علم و طب امروز انحصاری نیست و همه ی ما دکتر ها حرف های مشترک و دغدغه های مشابهی داریم تقریبا و از این گذشته، همه ی ما انسان هستیم. داروساز هم تو دانشکده داروسازی به اندازه موهای سر همه ی ما با شیمی کار داشته و شاید خیلی شایسته تر از من بتونه ارزش یک ماده غذایی رو حداقل از نظر Chemical تحلیل کنه. باید واقعیت رو بپذیریم که سوسیس و کالباس از بدترین گزینه هایی بوده و هست که میشه روی میز گذاشت! به عنوان خوراک چه برای انسان چه برای حیوانات گوشتخوار خانگی ! الان چند دهه است که ما نتونستیم این محصول رو کاملا سالم دست مردم بدهیم و همیشه یک شک و شبهه ای توی کیفیت و مواد تشکیل دهنده اش وجود داشته که صدای بعضی مسئولین و مردم رو درآورده ! این نشون میده که ما بیشتر از عمل کردن حرف زدیم و چشم هامون رو بستیم متاسفانه. مادر و پدر ها هم بی تقصیر نیستند. از کودکی بچه ی خودشون رو با این محصول ناسالم چنان عادت می دهند که جزئی از سیستم تغذیه ی اون ها میشه.
به هر حال از دوستانی که تاکید بر مصرف سوسیس و کالباس دارند، دعوت می کنم یکبار از سوسیس و کالباس گیاهی که خوشبختانه سال هاست در بازار کشورمون موجود است، استفاده کنند. هم طعمش بسیار عالیه، هم کیفیتش. حتی وزیر بهداشت سابق هم یکبار از این محصول استقبال کردند که در همین حکیم مهر هم خبرش درج شد اگه درست یادم باشه. اگر هم سوال دارید که از کجا قابل تهیه است، با اجازه ی سرپرست محترم حکیم مهر(با نیت معرفی محصولات سالم و تشویق تولید کننده و مصرف کننده ی داخلی) این لینک زیر رو در مرورگر خودتون کپی کنید و ببینید (تعداد فروشگاه های این محصولات خوراکی گیاهی، متاسفانه هنوز محدوده) :
http://vegankind.ir/index.php/2013-05-23-05-47-51/item/362-%D9%81%D8%B1%D9%88%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D9%87%D8%A7-%D9%88-%D8%B1%D8%B3%D8%AA%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%DA%AF%DB%8C%D8%A7%D9%87%DB%8C
- دانشجوی دکترای دامپزشکی

البته این موضوع که این آقای دانشجوی دامپزشکی آیا هنوز دروس صنایع غذایی را گذرانده اند که به این محکمی اظهار نظر می کنند یا خیر، جای سوال دارد، اما یک خودباختگی در بین برخی از دانشجویان این نسل مشاهده می شود که جای بحث فراوران دارد، شاید نسل جزوه ای، نسل بی علاقگی بی حرفه و رشته تحصیلی و خیلی شایدهای دیگر، این شرایط را ایجاد کرده است. همانطور که دانشجوی قوی و ضعیف داریم و نمی توان همه دانشجویان را به یک دید نگاه کرد، صنعت سوسیس و کالباس هم، از نظر بهداشتی بسیار متفاوت است، هم کارخانه های خوب داریم و هم کارخانه های نه چندان مناسب. آنالیز شیمیایی این محصولات و ارزش غذایی آنها هم معلوم است (کم یا زیادش را کاری ندارم)؛ اما این که نفری مطلق بگوید که ارزش غذایی ندارد، حرف علمی نیست.- دکتر آراسب دباغ مقدم

با سلام خدمت آقای دباغ مقدم گرامی،
جالب است که آقا یا خانم بودن افراد را ندیده تشخیص می دهید. امیدوارم اگر در زمینه های علمی فعالیت دارید، این میزان پیش داوری و شتاب زدگی را در آن موارد، به کار نبرید.
بنده در پیام خودم، در جایی اعلام نکردم که مطلقا فاقد ارزش غذایی است. جمله ی بنده این بود که یکی از بدترین گزینه های ممکن است.
در خصوص فرمایشات و انتقادات حضرتعالی، موضوع را شخصی نمی کنم و لازم می دانم مواردی را بیان کنم: اصولا در هیچ کدام از کشور های پیشرفته از جمله آمریکا، در دوره دکترای دامپزشکی، واحد اجباری تحت عنوان شیمی مواد غذایی و مسائل مربوط به سوسیس و کالباس و غیره ارائه نمی شود ! زیرا کار دامپزشک، طبابت و جراحی و تشخیص و پیشگیری و تضمین سلامت دام ها و به شکل ثانویه، سلامت انسان ها است و مفاهیم Veterinary Meidicne و Veterinary Science یا Food Safety سال ها است که از یکدیگر جدا هستند و جایگاه متفاوتی دارند. دانشجوی طب نیز اصولا اگر علاقمند و آشنا به وظایف شغلی خود باشد، با هدف طبیب شدن وارد این رشته ها می شود نه با هدف آنالیز سوسیس و کالباس؛ چه بسا اگر موضوع مواد غذایی برای کسی جالب باشد، مانند یکی از چند ده تخصص مرتبط با علوم دامپزشکی، وارد آن تخصص می شود و علم مورد نظر را به شکل تخصصی فرا می گیرد که به عنوان یکی از تخصص های مشترک دامپزشکی و صنایع غذایی، بسیار بسیار با ارزش است؛ اما به هر روی، ما هم دانشجوی ایران هستیم و این واحد های بی ارتباط را به ناچار گذرانده ایم و صد افسوس که از آن سو، بسیاری از واحد های مرتبط و ضروری را اصلا نداشتیم که بخواهیم بگذرانیم و به ناچار شخصا مطالعه کرده ایم. اما در خصوص جزوه ای بودن دانشجویان امروز، بنده هم مانند شما جزو معترضان جدی به این مسئله ی جزوه خوانی و جزوه دهی هایی که نه منبع روشن و نه ارزش علمی مناسبی دارند، بوده و هستم و مطمئن باشید اگر همین الان تکست های معتبر پزشکی حیوانات یا ژورنال ها را باز کرده و شروع به خواندن و تحلیل موضوع و سپس امتیاز دهی کنیم، نمره ی بنده اگر از بعضی از اساتید گرانقدری که متاسفانه بعضا حتی در بیان و تلفظ صحیح واژگان انگلیسی یا املای آن ها نیز دچار سختی هستند، کمتر هم نمی شود. :)
در پایان مجددا با شما در خصوص نتیجه گیری نهایی کامنتتان ابراز موافقت می کنم و مطلق صحبت کردن را علمی نمی دانم و اگر از کامنت من به این صورت برداشت شده، از مخاطبان حیکم مهر پوزش می خواهم. موفق باشید-

دوست عزيز و دانشجوي دكتراي دامپزشكي، بسيار با شما هم نظر هستم. دامپزشك يعني پزشك حيوانات و نه آناليز كننده سوسيس و كالباس و شير!. در دوره دكتراي عمومي واحدهاي بسياري مانند مواد غذايي و انگل و قارچ خونديم. اما وقتي به دروس تخصصي و باليني رسيديم تعداد واحد ها بسيار كم شد. شرمنده ام كه بگم كه تعداد واحد هاي بيماري هاي داخلي ليسانس پرستاري از ما دامپزشكان بيشتر است!!. راستي براي يك پزشك چه ارزشي دارد شكل دندان انگل و فرم دم آن چگونه است، اما برايش مهم اين است آن را چگونه درمان كند زيرا شناسايي انگل و تشخيص آن در حيطه انگل شناسان است. براي يك پزشك متخصص عفوني چه لزومي دارد آناليز سوسيس و كالباس و كشت ميكروبي آن را بلد باشد، برايش مهم اين است كه چگونه بيمارش را كه از خوردن كالباس مسموم شده است را به نحو احسن درمان كند. ما واحد هاي اينچنيني را گذرانديم اما واحد هاي باليني آنقدر كم بود كه هيچي از بيماري ها و درمانشان نفهميديم. برخي ها مي گويند دانشجو بايدخودش بخواند. يك سوال از اين افراد دارم. كجاي دنيا علم طب خواندن محض (تئوري) است و تجربه هيچ نقشي ندارد كه شما چنين انتظاري از دانشجو داريد؟!. دوست دانشجوي عزيزمان مي گويند تكست ميخوانند. ضمن ستايش ايشان بايد عرض كنم مگر دامپزشكي يك رشته نظري (علوم انساني) است كه با خواندن مي توان طبيب ماهري شد؟ مثلا چنانچه اين دانشجوي عزيز بنشينند و تشخيص هاي اندوسكوپيك را خوب بخوانند و از نظر علمي خودش را در آندوسكوپي بالا بكشند ماداميكه سگي را اندوسكوپي نكرده باشد و روش عملي آن را نداند اين اطلاعات به چه درد باليني خواهد خورد؟! از بزرگان دامپزشكي خواهش ميكنم اين رشته به زمين خورده را با تمامي دانشجويان و فارغ التحصيلان سرخورده اش ياري نمايند.

با دوست قبلی موافقم. سیستم آموزش دامپزشکی در ایران به قدری کهنه است که با سال های 1920 یا قبل تر از آن قابل مقایسه است. امروز سیستم Clinical Presentation در آموزش پزشکی حاکم است که همانا خواندن تکست بوک ها و در کنار آن حضور پیگیر و پیاپی در کنار اساتید در بیمارستان های آموزشی است. در حالی که دانشکده های دامپزشکی ما، علاوه بر اینکه بسیار زیاد از حد هستند، به همان نسبت، بسیار هم بی کیفیت و قابل تامل هستند و همین امر باعث می شود که یک دامپزشک فارغ التحصیل (نه دانش آموخته) جوان، ممکن است احساس کند عمرش در 6 سال تحصیل این رشته تلف شده است و هیچ چیز کاربردی یاد نگرفته است! با یک مثال عرایضم را تمام می کنم: یک کتاب مرجع چشم پزشکی حیوانات را باز کرده و سرفصل های آن را فقط روزنامه وار نگاه کنید. سپس واحد درسی داخلی دام های بزرگ/کوچک و پاتولوژی خود را به یاد آورید! چه اندازه از همین تیتر ها را در آن دروس به ما گفتند؟ آنقدر کم بود که حتی برخی از این بیماری ها یا مشکلات، نامشان هم غریبه است! همین موضوع درخصوص بیماری های قلبی حیوانات، عفونی، گوارش و ... هم صادق است. با یک جلسه و دو جلسه و بدون کار بالینی مستمر در کنار اساتید مجرب و علاقمند به آموزش و با سبک های تدریسی که چند دهه از بی اعتبار شدن آن ها گذشته، نمی توان دکتر طب خوب و دانشمند برجسته تربیت کرد.
موفق و پاینده باشید- دانشجوی دکترای دامپزشکی

متاسفانه دوستان دانشجویی که در مورد عدم نقش دامپزشکان در رشته مواد غذایی اظهار نظر می کنند و صرفا مسایل بالینی را مهم می دانند فقط از دنیای کوچک دانشجویی به مسایل می نگرند. این دوستان نه در مورد دستورکارهای سازمان بهداشت جهانی و نه در مورد وظایفی که ((او.آی.ای))، برای دامپزشکان تعیین کرده است، و نه حتی از شرایط واقعی بازار کار، اطلاعی ندارند. سازمان بهداشت جهانی هدف از ایجاد رشته دامپزشکی را در دو زمینه می داند: 1- ((مبارزه با بیماری های مشترک))، 2- مبارزه با گرسنگی. اگر موضوع ((دام های کوچک)) را کنار بگذاریم-هرچند که درمان آنها هم کمک به بهداشت روانی صاحب دام است- بخش عمده ای از کار دامپزشکان، کمک به تولید غذا و مبارزه با بیماری است. سازمان بهداشت جهانی این دید را به دامپزشک می دهد که وقتی داری دام مبتلا به تب برفکبی را درمان می کنی، یعنی داری بر ظرفیت تولید شیر کشور می افزایی. این که برنامه آموزش دامپزشکی قدیمی است و نیازمند تغییر، شکی در آن نیست. این موضوع هم که بسیاری از دروس، غیر کاربردی تدریس می شوند باز هم درست است، اما این به ماهیت دروس بر نمی گردد، بلکه به دید اساتید دروس و مهارت های تدریس آنها مربوط می شود. متاسفانه دانشجویان توجه ندارند که بیش از یک سوم همکاران در کارخانه های لبنی، فراورده های گوشتی و غیره مشغول کار هستند. بخشی از همین دانشجویان هم در آینده-خواسته یا ناخواسته- در صنعت غذا مشغول به کار خواهند شد؛ و این موضوع، هم قانونی است (قوانین جهانی و قوانین ملی) و هم بر مبنای دروس گذرانده شده است. آیا دانشجویان گرامی تصور می کنند که سالی هزار نفر دانش آموخته دامپزشکی، همه باید ((مطب دامپزشکی)) تاسیس کنند و به درمان حیوانات خانگی بپردازند؟!! فراموش نکنیم که ((تنوع حرفه ای)) در دامپزشکی، یکی از ((نقاط قوت)) آن است که حتی به افتخار آن، یک سال را هم به همین نام از طرف جامعه جهانی دامپزشکی نامگذاری کردند. در جمع دوستان همکلاس بنده، بسیاری بودند که مدتی را در مورد بیماری های دام های کوچک مشغول بودند و بعد به دلایلی در بیماری های طیور مشغول شدند. الان هم بسیار موفق هستند. دوستانی که مدتی طیور کار کردند و الان در دام های بزرگ مشغول کار هستند. دوستانی که مدتی کلینینک دام کوچک داشتند و اکنون مدیر تولید فلان کارخانه لبنی هستند. خوب یا بد، بازار کار فعلی کشور، حتی با داشتن مدرک دکترای تخصصی، در شرایط فعلی به شما همکاران نسل آینده این امکان را نمی دهد که از هم اکنون و حتی تا چند سال بعد، ((شغل)) و رشته کاری خود را مشخص کنید. به عنوان یک برادر بزرگ تر که از سال 69 (آن زمان که احتمالا تعدادی از شما هنوز به دنیا نیامده بودید) وارد رشته دامپزشکی شده و از سال 1376 هم مشغول به کار شده است ((و در دوران دانشجویی هم به کار دانشجویی دامپزشکی مشغول بوده است، از جمله در باغ وحش تهران))، توصیه اکید دارم که به یکایک دروس خود به چشم یک بازار کار بنگرید. اگر استادی آن را بد و کسل کننده درس می دهد، خودتان تلاش کنید که آن درس را آن طور که شایسته است، بیاموزید. قبل از این که در یک شاخه متخصص شوید و به اصطلاح پزشکان دید لوله تفنگی پیدا کنید، ((تنه درخت)) را که همان دکترای عمومی است با دقت و جدیت یاد بگیرید. تنه ضعیف، شاخه پرباری نخواهد داد. حتی اگر مدرک دکترای تخصصی هم داشته باشید. برای همه دانشجویان و همکاران نسل آینده، آرزوی موفقیت دارم.