«دکتر کامیاب قیصربیگی» از همکاران دامپزشک و از بینندگان محترم حکیم مهر مطلبی را جهت درج در سایت برای ما ارسال نموده اند که ضمن تشکر از ایشان، به استحضار مخاطبین محترم حکیم مهر می رسد:
تحلیل بند 2 و 6 سیاست های ابلاغی مقام معظم رهبری در حوزه سلامت
الف- بر اساس این سیاستهای ابلاغی، در بند دوم پیشگیری بر درمان اولویت دارد. در واقع مسئولین محترم قبل از درمان بایستی به فکر پیشگیر ی از بیماریها و مخاطرات بهداشتی باشند، که متاسفانه در عمل بر عکس عمل می شود.
طبق اظهارات مسئولین محترم سازمان دامپزشکی کشور، اعتبارات این سازمان 10 درصد کل اعتبارات وزرات بهداشت و درمان می باشد.
باید بدانیم سازمان دامپزشکی نه فقط و فقط بخاطر بیماریهای مشترک بین انسان و دام (از بین 1709 عامل بیماریزای شناخته شده انسان ،832 عامل (49%) زئونوتیک می باشند. تعداد 156 عامل بیماری زا (9%) پاتوژن های نوپدید بوده که 114 مورد آنها (73%) از عوامل بیماریزای زئونوتیک شناخته شده اند)، بلکه بعنوان یک سد دفاعی در مقابل بسیاری از بیماریهای انسانی از جمله عجیب الخلقه زاییها، سرطانها، واکنشهای آلرژیک، مقاومت دارویی و مسمومیتهای غذایی اهمیت اساسی دارد (این بیماریها میتوانند در اثر باقیمانده های دارویی در مواد غذایی بوجود بیایند). همچنین در دنیای امروز آنقدر برای کشتار دام در کشتارگاه اهمیت قائل هستند که بازرسی لاشه آن در درجه دوم اهمیت قرار می گیرد، چون معتقدند که خون منبع بسیار غنی برای رشد و تکثیر انواع عوامل بیماریزا در محیط می باشد که باعث ماندگاری و بقاء آنها می شود.
بنابراین سازمان دامپزشکی می تواند حتی در کنترل بیماریهای غیر مشترک بین انسان و دام نقش آفرینی کند.
چرا پذیرش این موضوع برای سیاست مداران ما مشکل است که سازمان دامپزشکی خاکریز اول در پیشگیری از بیماریها می باشد و وزرات بهداشت و درمان خاکریز دوم؟ اگر خاکریز اول مستحکم و نفوذ ناپذیر باشد، مطمئن باشید هم تلفات کمتر است و هم هزینه ها و هم امکان موفقیت در پیشگیری و کنترل از بیماریها بیشتر است.
متاسفانه اساس برنامه های وزرات بهداشت و درمان بر پایه درمان است و تا تغییر نگرشی در باور مسئولین محترم این وزرات خانه و تصمیم گیران برنامه های کلان سلامت کشور صورت نگیرد، طرح تحول در سلامت می شود: تغییر و جابه جایی هزینه های درمان از یک جیب مردم به جیب دیگرشان یعنی دولت.
این روزها همه از کاهش هزینه های درمان از جیب مردم صحبت می کنند و غافل از اینکه این هزینه های که توسط دولت پرداخت می شود در واقع از جیب خود مردم پرداخت می شود، فقط شکل آن عوض شده است. البته تامین سلامت مردم وظیفه دولتها می باشد و باید برای رفاه و آسایش مردم تمام تلاش خود را بکار گیرند. سلامتی مردم باید در برنامه های ارائه شده توسط دولت در اولویت باشد؛ این برنامه ها باید خطرات و تهدیدهای احتمالی سلامت را مورد هدف قرار دهد و از وقوع هرگونه عارضه و بیماری در جامعه جلوگیری کند.
فقط گفتن این جمله به یک شخص که شما سرطان دارید و سرطان شما قابل درمان هست، چه تاثیری بر روح و روان و خانواده این شخص می گذارد. حال این شخص حاضر است برای درمان بیشتر هزینه کند یا برای عدم ابتلا به این بیماری؟
سلامتی با هیچ چیز در این دنیای فانی قابل مقایسه نیست. پس پیشگیری از بیماریها بر درمان آنها اولویت دارد، بنابراین سازمان دامپزشکی در خصوص پیشگیری از بیماریها اهمیت بیشتری دارد. متاسفانه در کشور ما نقش و جایگاه آن بخاطر عدم شناخت آحاد مردم و سیاستمداران و کم کاری مسولین سازمان و خانواده دامپزشکی در معرفی این رشته نادیده گرفته می شود، که این یک تهدیده جدی در سلامت کشور می باشد و هر روز که می گذرد باید تاوان بیشتری پرداخت.
ب- در بند ششم این سیاستها آمده است:
تأمین امنیت غذایی و بهره‌مندی عادلانه آحاد مردم از سبد غذایی سالم، مطلوب و کافی، آب و هوای پاک، امکانات ورزشی همگانی و فرآورده‌های بهداشتی ایمن همراه با رعایت استانداردهای ملی و معیارهای منطقه‌ای و جهانی.
در این بند به بخش عظیم و عمده وظایف سازمان دامپزشکی بدرستی اشاره شده است. سلامت مواد غذایی خام دامی از جمله گوشت قرمز، مرغ، ماهی، شیر، عسل و تخم مرغ و ... جزء وظایف این سازمان می باشد.
1- مواد غذایی سالم، یعنی عاری از هرگونه بیماری باشند. برای این مهم بایستی کلیه بیماریهای دامی مشترک و نوپدید بررسی و مراقبت شوند و با ارائه راهکارهای علمی و عملی از ورود آنها به مواد غذایی جلوگیری بعمل آورد. این خود نیازمند افراد متخصص و نیروی انسانی کارآمد همراه با تجهیزات و امکانات آزمایشگاهی مدرن و تکنولوژی روز دنیا می باشد که بتواند یک چتر مراقبت فعال در سطح کشور با اولویت مناطق مرزی را جهت شناسایی، کنترل و مبارزه با عوامل بیماریزا را بوجود آورد.
2- مواد غذایی مطلوب یعنی علاوه بر غیر بیماریزا بودن باید کیفیت لازم را نیز داشته باشد، به عنوان مثال شیر خام به واسطه پاستوریزه شدن عاری از عوامل بیماریزا می شود ولی بایستی بار میکروبی و همچنین وجود باقیمانده های دارویی و شیمیایی در آن کنترل شود. در این خصوص بایستی کلیه مواد غذایی دارای هویت باشند و برای مواد غذایی از نظر کیفی امکان راستی آزمایی وجود داشته باشد و هر گونه ماده غذایی بدون هویت اجازه عرضه نداشته باشد. در خصوص عسل، گوشت قرمز و مواد لبنی متاسفانه تقلبات زیادی صورت می گیرد و مصرف کننده متضرر می گردد. تضمین کیفیت مواد غذایی نیازمند قوانین جدید نظارتی و نیروی متخصص و آزمایشگاههای مدرن می باشد.
در پایان وظیفه اخلاقی خود می دانم که نسبت به سکوت و عدم توجه کافی مسئولین به بهداشت مواد غذایی و پیرو آن سلامت جامعه اعتراض خود را اعلام نمایم و امید در این خصوص شاهد تحولی اساسی باشیم.
دکتر کامیاب قیصربیگی 10/8/93
امیدوارم یک زمانی بالاخره شاهد تغییر نگرش به این شاخه از علوم باشیم و شاهد استقلال یا حدااقل پیوستن این سازمان به وزارت بهداشت باشیم. دوستان و همکاران گرامی فقط به استقلال بیندیشید،چرا که وزارت بهداشت فقط حامی پزشکان محترم هست و مطمئن باشید برای حرفه استراتژیک ما هیچ قدمی برنمیداره!! دوستان به این نکته توجه کنند در جهان امروز کاربرد واژه استقلال عبث و بیهوده است. زیرا عملا استقلال و قائم به خود بودن فقط در ذات پروردگار می توان یافت. چیزی که جوامع مترقی را هر روز مترقی تر می سازد استقلال نیست. بلکه نحوه تعامل با یکدیگر است (نظیر اتحادیه اروپا، پول واحد یورو، عدم استقلال ایرلند شمالی و...). الان کمپانی های مثلا غول داروئی در جهان مستقل نیستند و چندملیتی هستند. شرکت های رش و فایزر و ... مقرشان چندگانه بوده و تنها اتاق فرمان و یا راهبردی شان در یک نقطه از جهان مستقر است و بقیه تعاملات شان چند ملیتی است. دامپزشکی در کشور ما غریب بوده و بسان جزیره تنهایی می ماند. اگر بخواهیم اصولی کار کنیم و قوی باشیم چاره ای نداریم جزء اینکه به منابع مستحکمی وصل بشیم. به فرض پیوستن سازمان دامپزشکی به وزارت بهداشت، طبیعی است در سالیان نخست دامپزشکان در سایه قرار خواهند گرفت، اما قطعا دامپزشکانی در این فضا شایسته رشد و ارتقاء خواهند یافت که با سواد و مدیر خوابی باشند (استثناء در خود وزارت بهداشت هم هست و از بحث من خارج است). در پایان یک سوال از معتقدان به استقلال دامپزشکی دارم. مردم کشورهای آمریکای جنوبی که خیلی هم ادعای استقلال دارند خوشبخت و مرفه هستند یا کشورهایی که در نظر برخی از منتقدین، مستعمره شغال پیر (بریتانیای کبیر) هستند (استرالیا و کانادا و ...)؟؟؟؟!! وزارت بهداشت اکنون به قطب علمی کشور تبدیل شده و با پایین نگهداشتن آمار فارغ التحصیلان گروه پزشکی بازار کار این رشته ها رو هنوز پر رونق نگهداشته. اونطور که من شنیدم تا سال 1372 دامپزشکی جزیی از وزارت بهداشت بوده. استقلال تنها دست یک عده رو برای سو استفاده باز میگذاره. پیوستن به وزارت بهداشت بهتر به نظر میرسه ، اگر سیاست هایی که وزارت بهداشت روی رشته های گروه پزشکی اعمال میکنه روی رشته های گروه دامپزشکی هم اعمال کنه وضعیت دامپزشکی بهبود پیدا خواهد کرد. میشه توضیح بدین چرا دامپزشکی از وزارت بهداشت جدا شد؟اگه همه چی خوب بود راضی کننده،چرا این اتفاق افتاد؟!مطمئنین اگه بازم رفتیم زیرمجموعه وزارت بهداشت،اونوقت دوباره به مشکل برنمیخوریم؟! من از موافقان سرسخت پيوستن دامپزشكي به وزارت بهداشت هستم. زيرا ضعف هاي آموزي و اجرائي در اين رشته مظلوم كاهش خواهد يافت و بار علمي فارغ التحصيلان بالا خواهد رفت. تقريبا ميتونم بگم دامپزشكاني با اين ادغام مخالف هستند كه نگران از دست دادن كرسي هاي خود مي باشند! با سلام خدمت همکار ارجمندم آقای دکتر قیصربیگی، به موضوع مهمی اشاره داشته اید که امیدوارم همه همکاران و مسئولین محترم به آن توجه نمایند و به این باور برسند که اهمیت دامپزشکی در بحث سلامت جامعه و اقتصاد کشور یگانه و ممتاز است . (حداد شفیعیان) 
