کد خبر: ۲۰۱۷۷
تعداد نظرات: ۱ نظر

همه ما از کودکی داستان‌ها شنیده‌ایم و کارتون‌های زیادی دیده‌ایم که حیوانات، شخصیت‌های اصلی آن را تشکیل می‌دادند. در این داستان‌ها معمولا برخی حیوانات یک ویژگی خاص و مشابه انسان داشتند.

«جغد دانا»، «روباه مکار» یا «مار بدجنس» از جمله این شخصیت ها بودند. اما براستی این ویژگی ها تا چه حد واقعیت دارد؟ آیا پژوهش های علمی هم این باورهای عامیانه و دیرین را تائید می کند؟ در ادامه نگاهی خواهیم داشت به
۹ حیوان مختلف که به صفت خاصی معروف هستند یا ویژگی خاصی را به ذهن ما می آورند؛ اما خواهید دید که واقعیت های علمی در مورد آنها چیست.

سگ ها موجوداتی وفادار هستند
شاید شنیده باشید که در بسیاری از موارد، سگی با فداکاری، جان صاحب خود را نجات داده یا با شادی از صاحب خود که سال ها از او دور بوده استقبال کرده باشد. با این که نمی توان این باور عمومی را به طور کلی رد کرد، اما شاید مفهوم وفاداری در این حیوان با مفهومی که میان انسان ها رایج است تفاوت داشته باشد. در واقع، برخی کارشناسان بر این باورند که سگ ها در ازای دریافت مکان و غذا به تعامل با انسان می پردازند.

در سال
۲۰۱۳، گروهی از پژوهشگران مجارستانی به این نتیجه رسیدند که واکنش سگ ها به یک ربات، همانند واکنش آنها به انسان است. در این مطالعه، سگ ها در برابر دو انتخاب قرار داشتند. از یک سو، یک ربات با صدایی ویژه با این جانوران صحبت می کرد و آنها را به سمت غذایی که در گوشه ای قرار داشت هدایت می کرد. همچنین انسانی نیز در آزمایش حضور داشت که چنین رویه ای را در برابر سگ ها به انجام نمی رساند. در این آزمایش مشخص شد که سگ ها به سمت ربات گرایش یافته و زمان بیشتری را در کنار ربات می گذراندند و حتی به دست های ربات خیره می شدند.

گربه ها از خود راضی هستند
شاید شنیده باشید که برخی مردم، گربه را موجودی لوس، از خودراضی و غیراجتماعی می دانند؛ اما در این میان، برخی کارشناسان نظر دیگری دارند. «پم جانسون بنت» یکی از کارشناسانی است که در مورد رفتار گربه ها مطالعه می کند. وی بر این باور است که این موجودات غیراجتماعی و از خودراضی نیستند، بلکه برخی رفتارهای آنها به دلیل تمرکز بالایی است که بر عوامل گوناگون محیطی خود دارند.
حتی مطالعه ای که در سال
۲۰۱۳ روی گربه ها انجام شده، نشان می دهد که گربه ها پس از شنیدن صدای صاحب خود گوش خود را به سمت صدا می چرخانند. در واقع برخلاف باور عمومی که گربه ها اهمیت چندانی به انسان ها نمی دهند، این حیوان می تواند صدای صاحب خود را از صداهای ناآشنا تشخیص دهد.

گاوها خنگ هستند
خیلی ها حماقت را یکی از ویژگی های بارز گاو می دانند. این حیوان معمولا بدون سروصدا و توجه زیاد به اطراف معمولا به چریدن یا نشخوار کردن می پردازد و همین امر برای ما تداعی کننده نوعی بی خیالی در وجود این حیوان است. اما شاید گاوها آن قدرها که به نظر می رسد، احمق نباشند. مطالعه ای نشان داده که یک گاو می تواند به نوعی با گاوهای دیگر دوست شود.
همچنین گاوها پس از مردن گوساله خود بشدت تحت تاثیر قرار می گیرند و رفتاری حاکی از ناراحتی از خود نشان می دهند. پژوهشی که از سوی دانشگاه کمبریج به انجام رسیده نشان می دهد که گاو نه فقط می تواند نحوه باز کردن یک در برای رسیدن به پاداشی در قالب غذا را بیاموزد، بلکه پس از یادگیری مهارت جدید، ضربان قلبش بالا می رود. گفتنی است انسان نیز واکنش فیزیولوژیکی مشابهی به یادگیری مهارت های جدید دارد.

جغدها عاقل هستند
در داستان های کودکانه، جغد معمولا نقش حیوان دانای جنگل را به عهده دارد؛ امروزه حتی در کارت های دعوت مراسم فارغ التحصیلی در بسیاری از کشورهای جهان هم از جغد به عنوان نماد دانایی استفاده می شود. ریشه این باور را شاید بتوان در اسطوره های یونان و روم باستان پیدا کرد. در این اسطوره ها، جغد نماینده آموزش، هوش و سحر بود.

اما آیا براستی جغدها باهوشند؟ مطالعات نشان داده که برخلاف باور عمومی، جغد آنقدرها هم حیوان باهوشی نیست. چرخه خواب و بیداری جغدها بر خلاف بیشتر جانوران است. شاید همین تفاوت و نیز پرواز بی صدا و مهارت زیاد آنها در شکار سبب شده که این جانور در ذهن انسان ها به عنوان موجودی اسرارآمیز و بسیار باهوش جلوه کند.

اما واقعیت آن است که با وجود توانایی های زیاد جغدها در شکار، نسبت اندازه مغز این حیوان در مقایسه با بدنش خیلی کمتر از بسیاری از حیوانات دیگر است. همچنین برخلاف پرنده هایی مثل کلاغ، طوطی یا کبوتر که می توان به آنها آموزش داد، جغدها چندان آموزش پذیر نیستند. جالب این است که در فرهنگ هند، جغدها نماد حماقت شناخته می شوند. حتی واژه هندی «اوولو» که به معنای «جغد» است نوعی دشنام تلقی می شود.

تنبل ها واقعاً تنبل هستند
«تنبل» نام حیوانی است که یکی از کندترین موجودات دنیاست. این حیوان در هر دقیقه بین
۱٫۸ تا ۲٫۴ متر می پیماید؛ اما این کندی در حرکت به دلیل صرفه جویی در انرژی صورت می گیرد. تنبل ها بر بالای درختان در جنگل های نواحی حاره ای زندگی می کنند. بدن پوشیده از مو و حرکت آهسته آنها، محیطی امن را برای رشد انواع جلبک ها و قارچ ها فراهم می کند.

به این ترتیب، نوعی استتار طبیعی برای این حیوان ایجاد می شود. نوعی عقاب، اصلی ترین شکارچی تنبل است. این نوع از عقاب به دلیل سرعت بالا و قدرت بدنی زیاد می تواند بسرعت این حیوان را شکار کند؛ اما این استتار طبیعی سبب می شود که تنبل از دید عقاب در امان بماند؛ در واقع کندی حرکت تنبل موجب امنیت و بقای او می شود.

برخلاف باور عمومی که تنبل ها زیادی می خوابند، این جانور هر روز فقط
۹٫۶ ساعت را در خواب سپری می کند. همچنین وقتی این جانور بی حرکت روی درختان نشسته است، سیستم گوارش او با آرامی و دقت به هضم آخرین وعده غذایی می پردازد. جالب اینجاست که هضم غذای مصرف شده این حیوان (که معمولا برگ درختان است) گاهی تا ۵۰ روز طول می کشد. در این فرآیند، همه مواد مغذی موجود در غذای مصرف شده جذب می شود.

عنکبوت ها ممکن است ما را گاز بگیرند
عنکبوت برای بسیاری از افراد موجودی هراس آور است. اما خوب است بدانید که این موجودات بندرت گاز می گیرند و در صورت گاز گرفتن نیز خطری را متوجه ما نمی کنند. عنکبوت ها معمولاً از حشرات ریز تغذیه می کنند. با این که بسیاری از افراد در مواجهه با عنکبوت ممکن است جیغ کشیده و فرار کنند، اما این موجودات خطری را متوجه انسان نمی کنند. جالب اینجاست که راد راوفورد (حشره شناس نام آور) در مورد تجربه سی ساله کار خود با این حیوانات و لمس بیش از ده ها هزار عنکبوت می گوید که در این مدت فقط دو بار از سوی آنها گزیده شده است.

دلفین ها همیشه شاد و خوشحال هستند
احتمالا تصاویری از بازی دلفین ها در پارک های آبی و شنای آنها در کنار انسان ها در استخرهای مخصوص را دیده اید. تصویری که در ذهن بسیاری از ما وجود دارد، این که دلفین موجودی باهوش و شاد است و علاقه زیادی به بازی کردن دارد، اما واقعیت این است که لبخندی که در چهره دلفین ها می بینیم، به سبب دهان خمیده و ساختار ویژه فک آنهاست. دلفین ها نمی توانند این ساختار را تغییر دهند و به همین دلیل آنها را همیشه به این شکل می بینیم. اما آیا دلفین ها واقعا موجوداتی شاد هستند؟

آقای ریک اوبری یکی از معروف ترین مربیان دلفین در جهان است. او پس از سال ها کار با دلفین ها به این نتیجه رسید که این موجودات در اسارت، غمگین و پرتنش هستند. به همین دلیل او مدت ها پیش کار خود را رها و زندگی خود را صرف اطلاع رسانی در این مورد، تلاش برای به کار نگرفتن دلفین ها در پارک های آبی و بازگرداندن آنها به دامان طبیعت کرده است.

خفاش ها می خواهند به موی سر ما حمله کنند
خفاش نوعی پستاندار پرنده است که از انواع میوه و نیز حشرات ریز تغذیه می کند. تغذیه این حیوان از میوه های مختلف در نهایت به گردافشانی گیاهان منجر می شود. خفاش ها با شکار حشرات ریز، نقش مهمی در از بین بردن حشرات بیماری زا و آفات کشاورزی ایفا می کنند.

یکی از باورهای نادرستی که به ویژه در کشورهای غربی وجود دارد این است که خفاش ها دوست دارند روی سر انسان بنشینند. اما این باور عامیانه از کجا سرچشمه گرفته است؟ حتما داستان دراکولا را شنیده اید. در این داستان، خفاش ها به عنوان موجوداتی خون آشام به تصویر کشیده شده اند. اما آیا خفاش ها واقعا خون آشام هستند؟ واقعیت این است که فقط درصد بسیار اندکی از این موجودات خون می آشامند. این نوع از خفاش ها در آمریکای مرکزی و جنوبی زندگی می کنند و البته نیاز آنها فقط با دو قاشق غذاخوری خون در روز تامین می شود.

براساس بررسی یکی از سازمان های بین المللی زیست محیطی، دلیل این که گاهی اوقات خفاش ها در اطراف انسان می چرخند شاید این باشد که به دنبال حشره ای هستند و می خواهند آن را شکار کنند. از آنجا که بیشتر خفاش ها از میوه و حشرات مختلف تغذیه می کنند، هیچ دلیلی برای نشستن روی سر انسان ندارند. خفاش ها بخوبی می توانند مسیر خود را پیدا کنند و با قوه بینایی و نیز سیستم راداری صوتی خود می توانند اشیایی به ضخامت یک نخ ماهیگیری را شناسایی کنند. جالب اینجاست که حتی یک پژوهشگر سعی کرد خفاشی را روی موهای سر خود بنشاند، اما خفاش از قرارگیری در آنجا خودداری کرد.

کوالا را می توان بغل کرد
کوالا یکی از معروف ترین حیوانات استرالیاست. شاید نخستین تصویری که از این حیوان در ذهن ما تداعی می شود، چسبیدن آن به تنه درخت است؛ گویی که یک کودک در آغوش مادر خود آرام گرفته است. اما اشتباه نکنید، زیرا در آغوش کشیدن کوالا می تواند شما را برای همیشه از این کار پشیمان کند! با این که در نگاه اول، موهای بدن کوالا نرم به نظر می رسد، اما در واقع این موها بسیار زبر و خشن است. در واقع موهای این حیوان بیشتر از این که شبیه موهای بدن گربه باشد، شبیه پشم گوسفند است. این موها بدن جانور را در برابر گرما و سرمای شدید محافظت می کند. بدن کوالا با زندگی روی درخت سازگاری یافته است. دست و پای این حیوان بسیار عضلانی و قدرتمند است و پنجه های بلند و تیز آنها به چسبیدن حیوان روی تنه درخت و نیز خارش دادن پشم زبرش کمک می کند.

کوالاها حیواناتی درنده و خشن نیستند. با این حال در صورتی که احساس خطر کنند، از پنجه ها و دندان های تیز خود برای دفاع استفاده می کنند. یکی از شیوه هایی که سبب می شود کوالا احساس خطر کند این است که بخواهید آن را در آغوش بگیرید. شاید دوست داشته باشید که کوالا را همانند یک نوزاد بغل کنید، اما این کار در نهایت به واکنشی خشن از طرف حیوان منجر می شود. البته برخی افراد خبره و مسئولان باغ وحش ها می توانند بخوبی با کوالا کنار بیایند، اما در هر صورت تلاش برای در آغوش کشیدن آن برای یک فرد غیر کارشناس عواقب ناخوشایندی به همراه خواهد داشت.

 

 

انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
|
-
|
۱۸:۵۰ - ۱۳۹۳/۱۱/۲۶
0
0
متاسفانه انسان همواره در برداشتهای غلط بسرمیبردوبدتراینکه برباورخودتأکیدداردواین موضوع بیشتربرای همنوش فراوان است،کافیست که به کسی احترام وعلاقه ات را نشان دهی آنقدرمغرورمیشودکه ازکوالا هم خشنتر دندان تیزمیکند.
نظر شما
ادامه