سخنی با مسئولین سازمان دامپزشکی درباره گوشت بوفالوی هندی
واردات غیرموجه، خیانت نباشد، خدمت هم نیست!
بسمه تعالی
چند روزی است سازمان دامپزشکی با موضوع گوشت بوفالوی هندی به تیتر رسانههای مختلف از جمله صدا و سیما راه یافته است. البته چه خوب بود که در همه زوایای حرفه دامپزشکی از جمله توانمندیهای بالینی دامپزشکان هم چنین اتفاقی رخ میداد و صرفاً زمانی که حاشیه ایجاد میشود دامپزشکی به تیتر یک رسانهها تبدیل نشود!
واردات گوشت بوفالوی هندی از دو جنبه قابل تأمل است.
جنبه اول موضوع بهداشتی است. جناب آقای دکتر خلج رئیس محترم سازمان دامپزشکی سعی کردهاند در این زمینه به مردم اطمینان دهند که مسئله بهداشت را در اولویت قرار دادهاند و میدهند و حتی در برنامه زنده تلویزیونی پایش (یکشنبه شب) سازمان دامپزشکی را امانتدار معرفی نمودند.
از جنبه حسن ظن به مؤمن باید این موضوع را پذیرفت و به ایشان و همکاران محترم در سازمان دامپزشکی اعتماد نمود و امیدواریم که مسئله بهداشتی به معضل تبدیل نشود. چه خوب که زوایای مختلف بهداشتی این موضوع هم برای مردم به خوبی تشریح گردد تا زمینه ابهام هم از بین برده شود. گاهی هم ناخواسته اتهاماتی متوجه سازمان دامپزشکی میشود که حتماً باید شفافسازی شود که در روایت است (اتقوا من مواضع التهم : خود را از موضع تهمت دور نگه دارید). از جمله این مسائل سؤالی است که رئیس سازمان غذا و دارو مطرح نمودهاند که اگر گوشت بوفالوی هندی مشکل بهداشتی ندارد چرا باید مشروط آنهم در صنعت (سوسیس و کالباس) استفاده شود؟ سؤالی که پاسخ درستی به آن داده نشده است و حتی بر ابهام آن افزوده شده تا جایی که دکتر آخوندزاده، استاد بهداشت مواد غذایی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران اخیراً در گفتگو با روزنامه شرق گفته است که از نظر بهداشتی فرقی بین استفاده صنعتی یا استفاده غیرآن برای گوشت مجوز گرفته وجود ندارد و قاعدتاً نباید وجود داشته باشد.
امیدواریم سازمان دامپزشکی این نکته مبهم را به درستی حل و تبیین نموده و از توجیه مسئله به هر نحو بپرهیزد.
اما جنبه دوم که موضوعی بسیار پراهمیت هم هست، موضوع واردات گوشت است. رهبر معظم انقلاب 29 بهمن 92 سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی را ابلاغ فرمودند که در بند 8 آن آمده است :
(مدیریت مصرف با تأکید بر اجرای سیاستهای کلی اصلاح الگوی مصرف و ترویج مصرف کالاهای داخلی همراه با برنامهریزی برای ارتقاء کیفیت و رقابتپذیری در تولید)
درست یک سال بعد یعنی 29 بهمن 93، ایشان در دیدار مردم آذربایجان نکاتی درباره لزوم پرهیز از مصرف کالاهای خارجی فرمودند که عبارت بود از :
(یک نکتهی دیگری که این بیشتر به مردم مربوط میشود، مصرف محصولات داخلی است که من بارها در سخنرانیهای اوّل سال و غیر آن تکرار کردم، الان هم به شما عرض میکنم: محصولات داخلی را مردم مصرف کنند؛ نروند دنبال این نشانهها. حالا مُد شده است بگویند «بِرَند» است، بِرَند فلان؛ بِرَند چیست! بروید سراغ مصرف تولیدات داخلی. آن چیزهایی که مشابه داخلی دارد، متعصّبانه و با تعصّبِ تمام، ملّت ایران، خارجیِ آن را مصرف نکنند. این را من فقط برای یک عدّهی خاص نمیگویم؛ خب بله، وقتی ما میگوییم، یک عدّه متدیّنین فوراً گوش میکنند حرف را، پیغام هم میدهند فلان چیز راکه خارجی است بخریم؟ فلان چیز را نخریم؟ من فقط برای متدیّنین و افرادی که برای حرف ما حجّیّت شرعی قائلند، این را نمیگویم؛ من این حرف را برای هرکسی میگویم که به ایران علاقهمند است، به آیندهی کشور علاقهمند است، به فکر بچّههای خودش است که بنا است فردا در این کشور زندگی کنند. شما مصنوعات خارجی را که مصرف میکنید، در واقع کمک میکنید به اینکه حجم آن بنگاه خارجی، آن کارگر خارجی، آن سرمایهدار خارجی، مدام بیشتر بشود و تولید داخلی ضربه بخورد، شکست بخورد. این را به همهی مردم، بخصوص آنکسانیکه مصارف زیادی دارند[میگویم]؛ دولتیها هم همینجور؛ دولتیها هم در مصارف دولتی، در اشیاء مصرفیای که در ساختمانها، در چیزهای گوناگون مصرف میکنند، حتماً ملاحظه کنند تولید داخلی را.)
حالا سؤال اینجاست! آیا ایران در تولید گوشت کمبودی دارد یا ناتوان است؟ آیا ایران با شرایط بحرانی روبرو است که باید از هندوستان گوشت وارد کند؟
آیا نباید سال به سال حجم واردات را کم کرد و تولید داخل را رونق داد؟
در این زمینه واقعاً نباید موضع گیری شود و به تولید داخلی بها داده شود؟
امیدواریم مسئولین ستاد تنظیم بازار از جمله سازمان دامپزشکی کشور به این مسئله اهتمام جدی داشته باشند که خدای نکرده فرهنگ واردات که کار آسانی به جای تولید به نظر میرسد باب نشود.
دکتر محمد لطفیزاده
مدرس دانشگاه