حکیم مهر - «دکتر محمد لطفی زاده» لطف نموده و گزارشی از سمینار «بررسی چالش‌های تشخیص و درمان انکولوژی دام های کوچک در ایران» که روز پنجشنبه در دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران برگزار شده بود، به همراه چند نکته درباره آن برایمان ارسال نموده اند که ضمن تشکر صمیمانه از ایشان، شما را به مطالعه آن دعوت می نماییم:
بسمه تعالی
با اهداء سلام و احترام به مخاطبین محترم و ارجمند حکیم مهر
پنجشنبه یکم مرداد ماه سال جاری سمیناری با محوریت دانشجویان گرانقدر با عنوان (بررسی چالش‌های تشخیص و درمان انکولوژی دام های کوچک در ایران) در دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران برگزار شد.
در بخشی از این سمینار، جناب دکتر احد محمدنژاد، متخصص پاتولوژی دامپزشکی و دستیار فلوشیپ تحقیقاتی مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی تهران با طرح سؤالاتی از اساتیدی که در پانل حضور داشتند سعی داشت تا چالش‌های تشخیص و درمان سرطان در حیوانات کوچک را به بحث بگذارد که البته تا حدود بسیار زیادی هم موفق بود.
اساتید دامپزشک حاضر در این پانل عبارت بودند از : دکتر ساسانی، دکتر توسلی و دکتر مرتضوی (آناتومیکال پاتولوژیست)، دکتر نصیری (کلینیکال پاتولوژیست)، دکتر مشهدی رفیعی و دکتر شیرانی (متخصص داخلی حیوانات کوچک)، دکتر فتاحیان (متخصص جراحی)، دکتر ملازم (متخصص تصویربرداری تشخیصی).
از مهمترین نکاتی که در این پانل مطرح شد:
1 - لزوم یکسان عمل کردن جراحان در برخورد با یک توده
2 - لزوم تعریف یک مدیر (تصمیمگیر) برای طرحریزی درمان موفق
3 - لزوم توجه به چالش تهیه داروهای شیمی درمانی بخصوص با توجه به عدم پشتیبانی بیمهها و جلب همکاری بیمههای تکمیلی
4 - لزوم آموزش درمانگران بالینی (کلینیسین) در خصوص تفسیر نتایج پاتولوژی
5 - نحوه استفاده از امکانات کلینیکال پاتولوژی برای تشخیص سرطان
6 - پیشرفت در تشخیص توده بالای 1 میلی متر در بدن توسط متخصصین تصویربرداری تشخیصی (رادیولوژی - سونوگرافی)
7 - عدم تمایل صاحبان حیوانات به پرداخت هزینه نسبتاً سنگین درمان سرطان
8 - بهرهدهی تجاری (برد - برد) در صورت تشکیل تیم متشکل از متخصصین مختلف برای درمان سرطان در شهرهای بزرگ بخصوص تهران
9 - بررسی نحوه پیگیری درمان و عود بیماری در مبتلایان درمان شده با شیمی درمانی یا رادیوتراپی
10 - لزوم تربیت دستیاران تخصصی انکولوژیست در بخش دامپزشکی
از جمله دیگر بخشهای این سمینار، سخنرانیهای ذیل بود:
1 - انکولوژی مقایسهای و نقش آن در پیشبرد تحقیقات بیومدیکال و توسعه داروهای ضدسرطان توسط دکتر صمد محمدنژاد، دامپزشک فارماکولوژیست و عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات تصویربرداری مولکولی دانشگاه علوم پزشکی تهران (این سخنرانی بسیار مورد توجه حاضرین قرار گرفت)
2 - تکنیک های تصویربرداری تشخیصی در لنفوما سگ توسط دکتر محمد ملازم، متخصص رادیولوژی دامپزشکی و عضو هیأت علمی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
3 - چگونگی برخورد با بیمار دارای توده در بالین توسط دکتر سید میلاد واحدی، دستیار تخصصی بیماریهای داخلی دام کوچک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
4 - تومورمارکرها در انکولوژی دامپزشکی توسط دکتر حنانه گلشاهی، دستیار تخصصی پاتولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
5 - طبقه بندی و درجه بندی تومورهای پستانی سگ توسط دکتر پژمان مرتضوی، متخصص پاتولوژی دامپزشکی و عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
همچنین در لابلای برنامهها چند شرکت دارویی و فعال در زمینه میکروچیپ توضیحاتی به حاضرین درباره کار و فعالیت خود ارائه نمودند.
اما چند نکته درباره این سمینار :
1 - پس از چندین سال که به دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران قدم گذاشتم، متأسفانه تغییر آنچنانی بخصوص در برخی گروهها و اساتید ندیدم و شاید بزرگترین تغییر، بازسازی و نوسازی تابلوی معرفی اتاق اساتید دانشکده بود!!!
2 – برگزاری چنین سمینارهایی بخصوص نوع پانل پرسش و پاسخ چالش های تشخیص و درمان انکولوژی دامپزشکی با اجرای دکتر احد محمدنژاد مفید و قابل تقدیر بود. امید که چنین سمینارهایی بیش از پیش طراحی و اجرا شود.
3 - یکی از مهمترین نکات مطرح در این همایش عدم تسلط و هماهنگی دامپزشکان بخش خصوصی در موضوع سرطان بود. شاید یکی از مهمترین نکات، عدم آموزش صحیح و اصولی در همان دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران و البته چه بسا دانشکده های دیگر باشد. وقتی اساتید محترم در این پانل اطلاعات علمی خود را به خوبی بروز می دادند اما (تا جایی که یادم هست) برخی از این عزیزان حتی حاضر به تشریف فرمایی در درمانگاه نبودند و یا به درستی آموزش نمیدادند، نباید از شاگردان خود انتظار داشته باشند که در بخش خصوصی علمی عمل نماید!
4 - بارها گفته ام که چهره دامپزشکی به جنبه طبابت آن وابستگی زیادی دارد و به دلیل افراط برخی افراد در موضوع سگ که تصور می کردند از این موضوع دفاع می کنند، اما با اقدامات اشتباه خود و تهاجم بدون پشتوانه علمی و کارشناسی به مباحث دینی سبب انزوای کامل و بیشتر دامپزشکان فعال در زمینه حیوانات خانگی شدند، این چهره مهجور مانده است. حال توسعه فعالیتهای تخصصی و نیز جلوگیری از صدور بی رویه پروانه های سیار می تواند به بازسازی این چهره کمک شایانی نماید.
5 - جلوگیری از دست اندازی افراد غیردامپزشک به این حوزه می تواند کمک زیادی به پیشرفت جنبه بالینی نماید. در همین دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران به یاد دارم که مهندس کشاورزی جراحی می کرد و با افتخار هم این کار را انجام می داد و این در حالی بود که اساتید محترم جراحی (لااقل تا جایی که دیده می شد) واکنشی نشان نمی دادند. این سبب می شد که هر کسی به خود اجازه دهد در حیطه طبابت دامپزشکی دخالت کند و این همان چیزی است که به هیچ وجه در پزشکی دیده نمی شود.
6 - تعداد بسیار کم بیماران که دانشجویان دامپزشکی با آن سروکار دارند، از جمله ضعفهای بسیار بزرگ است. از سویی برخلاف پزشکی هیچ گزارش صبحگاهی مستمر و مداوم و مرور مقالات علمی درباره بیماریها دیده نمی شود (و یا لااقل در زمان دانشجویی ما که اصلاً نبود) و همین سبب می شود که به فرمایش یکی از اساتید محترم در این سمینار دامپزشک بخش خصوصی حتی آپاندیس سگ را هم عمل کند!!!
7 - دعوت از مدیران و طرح چالشها با مدیران تصمیمساز و تصمیمگیر می تواند به پیشرفت دامپزشکی بخصوص در حوزه بالینی کمک کند. دانشجویان عزیز در صورتی که بتوانند و بخواهند با دعوت از مدیران مختلف در سازمان دامپزشکی و نظام دامپزشکی می توانند این چالشها را به بحث بگذارند.
8 - استمرار در برگزاری چنین سمینارهایی با موضوعات مختلف حتماً با گسترش کمی و کیفی آن می تواند به پیشبرد حرفه دامپزشکی در امر بالینی کمک نماید.
9 - وقتی در سازمان دامپزشکی کشور هنوز حتی دفتری مخصوص به حیوانات خانگی نداریم و متولی خاصی وجود ندارد (که بخشی از آن به دلیل عدم توجیه فرهنگی این قضیه و بخشی به دلیل افراط برخی دامپزشکان دانشگاهی در موضوع سگ و بخشی دیگر به دلیل درک پایین بعضی مسئولین از اهمیت موضوع طب و اپیدمیولوژی بیماریهای حیوانات خانگی است) فکر کردن به چالش های تشخیص و درمان سرطان قدری جای تأمل دارد.
10 - طراحی نقشه راه طب بالینی دامپزشکی و ایجاد پژوهشکده های تخصصی دامپزشکی (که قبلاً هم عرض کرده ام می توان حداقل نیمی از دانشکده های دامپزشکی را با حفظ هیأت علمی فعلی به پژوهشکده تبدیل کرد) با درگیر شدن سازمان نظام دامپزشکی (کمیته حیوانات خانگی)، جامعه دامپزشکان و سایر تشکلها و انجمنهای علمی تخصصی نیاز جامعه دامپزشکی است این نه نیاز امروز بلکه نیاز دیروز بوده و بسیار هم دیر شده است. اساتید محترم کاش در این زمینه بیشتر عنایت فرمایند و مدیران محترم هم بیش از پیش به موضوع بهبود اشتغال و ارتقاء جنبه بالینی دامپزشکی اهتمام ورزند.
11 - انتشار رسانهای چنین سمینارها و نشستها در کنار برگزاری و اجرای با کیفیت آن و درگیرکردن خبرنگاران مختلف در این حوزه می تواند در شناساندن ابعاد علمی و بالینی دامپزشکی به جامعه کمک نماید.
12 - در این سمینار که رایگان برگزار می شد، اگر دامپزشکان علاقه داشتند برای دریافت امتیاز بازآموزی از سازمان نظام دامپزشکی باید مبلغ 200 هزار ریال پرداخت می کردند. صرفنظر از زیاد یا کم بودن این مسئله واقعاً جای تأسف دارد که سازمان نظام دامپزشکی به رغم دریافت حق عضویت از اعضای خود در قبال خدمتی که وظیفه دارد پول دریافت نماید!!! امیدوارم مسئولین به این نصیحت دلسوزانه (همانطور که قبلاً هم درباره نشریه نظام دامپزشکی تذکر دادم و البته گوش شنوایی نبود) گوش فرادهند و دست از تجاری سازی ساحت علم بردارند.
در پایان برای همه اعضای محترم جامعه شریف دامپزشکی کشور آرزوی سربلندی و موفقیت میکنم.
دکتر محمد لطفی زاده / دامپزشک و متخصص بهداشت عمومی
خبر مرتبط:
متاسفم.....كارگر در كشتارگاه حقوق 750 تومن ميگيره و دكتر دامپزشك اونجا 900 تومن....همه اتون مقصريد. اينهمه دانشكده دامپزشكي داريم فقط دارين توليد مقاله ميكنيد يك ذره هم براتون مهم نيست رزيدنت و دانشجو دكتراي عمومي پس فردا بايد چه خاكي تو سرش كنه....جايگاه فعلي دامپزشكي نتيجه كار همه شماهاست....آینه چون نقش تو بنمود راست متشکرم جناب آقای دکتر لطفی زاده برای نقد منصفانه و دقیق شما از سايت محترم حكيم مهر كه حقيقتا دلسوزانه پيگير مسائل دامپزشكي است عاجزانه خواهشمندم از ميزان درآمد و امنيت شغلي دكتران دامپزشك تگزارشي هيه كنند كه درصد قابل توجهي در زير خط فقرند....درد ما اينه كه كار و درآمد نداريم اونوقت آقايون الان كه بستر فراهم شده بريم وزارت بهداشت ترس اينو دارند اونجا به چشم زيردست بهشون نگاه بشه...اگه وجدان داشته باشند بايد بدونند چقدر دامپزشكان الان مشكلات دارند. اونوقت درباره يك سمينار دارن بحث ميكنند این عزیزانی که چنین سمینارهایی رو طراحی میفرمایند کارشان از روی آسودگی خیال می باشد وگرنه اگر مثل مسئولین فنی بی نوا مشغول خدمت بودند، متوجه وضعیت خراب این حرفه شده و تمامی نیروهایشان را در جهت اقناع مسئولین برای اصلاح ساختار دامپزشکی مینمودند. نه اینکه صرفا در سالن اجتماعات زیر کولر نشسته و مشغول بحث های صرفا آکادمیک شوند که بعضا ممکن است در بهترین بیمارستانهای دامپزشکی اروپایی هم این خدمات با این سطوح و کیفیت ارائه نشود. دکتر وجهی استاد ارزشمند ما در دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران هستند که از رفتار برنامه ریزی شده بسیج دانشجویی انتقاد می کنند؟ عذر می خواهم بسیج دانشجویی دانشگاه تهران جزو تیم شما نیستند؟! شما و جناب آقایان دکتر رستمی، دکتر مخبر، دکتر تاجیک، دکتر دهقان و ... همین اعضای بسیج را با دستور بورس و هیئت علمی نکردید؟ پس الان از کدام علم و محیط علمی دفاع می کنید؟! به نظر من که در سمینار شرکت داشتم، جز برترین و علمی ترین سمینارهای دامپزشکی بود. افرادی که نیومده نظر میدن، باید بپذیرند که اجرای چنین سمینارهای بشدت علمی و چالشی، توان دامپزشکی رو به موت فعلی را بهبود بخشیده و فرصت های جدید شغلی بوجود خواهد آورد. دکتر لطفی زاده بشدت با مطالب مندرج در این مقاله موافقم و از دست اندرکاران سمینار سپاسگزارم. بسمه تعالی. با اهداء سلام و احترام. دوست گرامی با عنوان (دکتر وجهی) که بعید می دانم نسبتی با جناب دکتر وجهی استاد رادیولوژی دانشکده دامپزشکی داشته باشید (با توجه به نوع ادبیات و عدم شناخت زمانی در تطابق تاریخ و سن و سال اینجانب با حوادث!) بنده در بند دوم از اجرای این سمینار تشکر کردم و اتفاقاً بسیار موافق برگزاری چنین سمینارهایی هستم و آن را مفید می دانم و این برداشت اشتباه شماست که فکر می کنید از کار خوب دیگران ناراحت می شویم. ضمناً بنده نه تیم خاصی دارم و هیچ ارتباطی هم با بسیج دانشجویی نداشته ام و در پانل مربوط به مقاله اشتباه جناب آل داود در کنگره دامپزشکی ایشان نقدی بر سخنرانی اشتباه ایشان وارد کردم که به نظرم از ساحت علم دفاع شد و هنوز هم معتقدم آن گونه مقالات (اگر اسم آن را بشود مقاله گذاشت) به انزوای رشته و شاخه طب حیوانات خانگی منجر گردید. من قصد نام بردن نداشتم و در بند 9 اشاره ای کلی کردم و هرچند هدف این نوشته نقد آن پانل نبود و پیش از این توضیح داده شده است اما بدانید که آن پانل نه تنها علمی نبود بلکه توهین به علم هم بود. علاقمندان می توانند برای اطلاع بیشتر به نشانی های زیر مراجعه نمایند : بنده واجهي هستم نه وجهي و اشتباه تايپي مي باشد با سپاس از دکتر لطفی زاده، یک سمینار با شکل و محتوای جدیدی در دامپزشکی اجرا شد، افرادی از علوم پزشکی تهران و اساتید مجرب بحث های جدیدی کردن، دکتر لطفی زاده مطلب بسیار خوبی نوشت اما برخی ها با حرفای کهنه دارن به حاشیه میکشونن! هم از دکتر ال داوود تشکر میکنم که چنین سمیناری را ترتیب داد و هم از دکتر لطفی زاده تشکر میکنم که منضفانه نقد کرد. بسمه تعالی. با سلام و احترام مجدد. دوباره عرض می کنم که به شدت با برگزاری این سمینار و نظایر آن موافقم و از دست اندرکاران هم باز تشکر میکنم. خوب است که دوستمان به لزوم تقید به احکام اسلامی اشاره کردند. در مورد عدم ورود به مباحث تخصصی دینی توسط کسانی که تحصیلات یا سررشته در این امور ندارند موافقم و اتفاقا این اشکال به برخی که به نام دین و علم حقیقت را وارونه جلوه می دهند وارد است. در مورد حیوانات خانگی بنده تاکنون در صدد اشاعه نگهداری نبوده ام بلکه به طور واضح دو قید مسئولیت پذیری و نگهداری را در کنار هم مطرح کرده و در مورد سگ به عنوان موردی استثنایی بحث نگهداری را از نجاست همواره جدا کرده ام و این دقیقا مطابق با مباحث فقهی هم هست. در مورد تحصیلات هم که فرموده اید (که البته خلق الساعه نیست) بنده از خودم چیزی ننوشتم و صرفاً در حوزه دین نظر مراجع محترم و احکام اسلامی (که در دسترس همگان است) را بیان نمودم هرچند که مطالعات و تحصیلاتی ناچیز در این زمینه (غیر از حرفه اصلی ام که دامپزشکی است و به آن افتخار می کنم) داشته و دارم. ضمناً انتظارم این است که درباره همه موارد و بخصوص عنوان سمینار چالش های تشخیص و درمان انکولوژی هم نقد صورت می گرفت و نظراتی منتشر می شد تا به پیشبرد بحث کمک کند. سال پیش یکی از بستگان نزدیکم که سرطان داشت به تومور بورد انستیتو کانسر معرفی شد و خودم در آنجا بودم و دیدم چگونه متخصان مختلف نظر تخصصی میدان. با دیدن 6پانل چالش ها به یاد اونروز افتادم و به برگزار کنندگان تبریک میگم که دامپزشکان را با مدلی جدید آشنا کردن. دامپزشکانی که به وزارت بهداشت رفتند با مسائل جدید آشنا شده اند. کاش واقعا دامپزشکی زیر نظر وزارت بهداشت میرفت و شاهد ارتقاء علمی در آن میشدیم. من تو سمینار بودم. از پرسش های علمی و پاسخ های شفاف و دقیق اساتید لذت بردم. آدم یاد کنگره های پزشکی می افتاد. سخنرانی انکولوژی مقایسه ای هم فوق العاده بود. لطفا تداوم داشته باشه تا ما رزیدنت ها مطالب جدید را یاد بگیریم. باسلام خدمت همکاران فعال سایت حکیم مهر، چرا همه چی تو تهران است؟ کنگره های شهرستان ها همه اش بروسلا و کیست هیداتیک است و سخنرانانش که همان اساتید خودمان هستند، تو سمینار مطالبی را میگویند که تو جزوه های کلاسیمون همه اش وجود داره!در کلاس پاتولوژی اساتید چند تا لام نشونمون دادند که همه اش تب برفکی و کوکسیدیوز روده طیور بود در حالیکه یک چهارم حجم کتابهای مرجع پاتولوژی دامپزشکی مربوط به تومورها است. کاش برای دامپزشکان شهرستانی هم این سمینارها برگزار بشه. مرادی بسمه تعالی برخی از ما هر روز الکی پول خرج میکنیم و به حساب هم نمیاریم اما آنقدر زورمون میاد که همین پول را خرج خرید کتاب و شرکت در کنگره و سمینار بکنیم! این سمیناری که من توش شرکت کردم خیلی مطلب جدید یاد گرفتم تازه ناهار و شیرینی رایگان خوردم اما برخی ها فوری میگویند پول ها چی شد؟؟ من دانشجو نمیتوانستم امتیاز بازآموزی بگیرم اما پولی هم نبود که اینگونه به دکتر آل داوود و به مسئول انجمن سرطان دانشکده بگوییم پول چی شد؟ واقعا برای چنین افراد بدبین عمیقا متاسفم و دعا میکنم سر موضوعات اساسی دامپزشکی دلواپس بشوند نه سر 20 هزار تومان ناقابل. بسمه تعالی. با اهداء سلام و احترام مجدد به همگان. ضمن تشکر از توضیح سرکار خانم دکتر گلشاهی و ابراز سپاس از زحمتی که در برگزاری سمینار متقبل شدند مجدداً یک نکته را تأکید می کنم که کار سازمان نظام دامپزشکی در اخذ هزینه در قبال امتیاز بازآموزی کار درستی نیست و همانطور که بالا هم در بند آخر عرض کرده ام سازمان نظام دامپزشکی وقتی حق عضویت از اعضاء می گیرد شایسته نیست که برای چنین مواردی (آنهم وقتی همایش رایگان برگزار شده است) پول بگیرد. بیست هزار تومان مبلغ زیادی نیست اما وجهه و شأن سازمان نظام دامپزشکی باید اجل از این رفتار باشد. موفق باشید وقتی من دانشجو نمیتوانم در این سمینار امتیاز بازآموزی بگیرم خوب بود حداقل نمایشگاه کتابی هرچند مختصر از کتابهای کاربردی و بنام و به روز در کنار سمینار برگزار میکردید تا سمینار مفیدتر از آنچه که بود جلوه میکرد. من و دوستانم از شهرستان آمده بودیم و راستش فکر میکردیم در این سمینار بتونیم حداقل فرهنگ مصباح رو پیدا کنیم. وقتی نبود مجبور شدیم پرسان پرسان به خ انقلاب برای تهیه اش بریم که متاسفانه باز هم موفق نشدیم. غیر از این مورد کسری و نقصان قابل توجهی به چشم نخورد. انشاللله تکرار شود. در متن هزینه سالانه درمان سرطام 20 تا 90 میلیون تومان و هزینه سالانه درمان سرطان دو و نیم میلیون میلیارد دلار صحیح است اگر جای برنامه ریزان سمینار موفق انکولوژی بودم، پنل چالش ها را بعد از ظهر هم ادامه میدادم. واقعا در دامپزشکی اجرایی به سبک نوینی بود و خوشبختانه گرداننده پانل اشراف کامل به مقوله سرطان داشته و به نظر میرسید حتی از اساتید هر بخش هم بهتر به مسئله اشراف دارد. دست مریزاد مجریان سمینار و لطفا ادامه دار باشد. خواهر من رادیولوژیست پزشکی و فلو ماموگرافی است. بهش گفتم نوشته تو دامپزشکی توده های یک میلی با سونو و رادیولوژی کشف میشه، خواهرم گفت چنین چیزی امکان نداره. لطفا توضیح بدید منظور یک سانتی بوده؟ 
با سلام 
بدون اختيار خاطره كنگره دامپزشكي جامعه دامپزشكان كه در پانل علمي دكتر آل داوود جنابعالي همراه با مسئولين بسيج دانشجويي دانشكده موجبات به هم ريختن آن پانل علمي را فراهم آورديد در ذهنم تداعي گشت و اكنون با خواندن اين مطلب شما در تشخيص خودم كه همان برنامه ريزي شدن حركات و عكس العمل هاي شما و تيم همراهتان بود بيشتر مصمم شدم
از نظر شما فلسفه انجام امور در يك جامعه علمي در مورد مبحث جديدي براي جامعه مذموم ، ناشيانه و بدون فكر است مگر اينكه از سوي شما آغاز گردد و يا اينكه توسط شما و تيمتان طراحي شود
البته اين موضوع را هم اكثر مردم اشراف دارند كه شما و افرادي كه داعيه دار تفكرات شما هستند نياز به زمان براي بلوغ و رسيدن به جايگاه مئخص فكري را داريد تا هدايت جامعه توسط شما توجيه پذير باشد ولي غافل از آن هستيد كه جامعه كاملا در حال تغيير بوده و ديگر در شرايط دهه شصت نيست و افرادي كه شما تلاش براي مديريتشان در دهه شصت داشتيد الان در دهه نود زندگي ميكنند و اين سيكل معيوب همچنان ادامه دارد تا ............................................ و آنوقت است كه مديريت بر مبناي دانش حواهد بود نه بر مبناي ارتباط البته اين را هم عنوان كنم كه منظور از شما نوع تفكر است