با وجود آنکه شیوع بیماری لکه‌سفید بیش از 50 درصد میگوی تولیدی استان بوشهر را تهدید کرده است، اما از آنجا که لکه‌سفید هیچ خطری برای انسان ندارد، مصرف آن در سبد غذایی مردم هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کند.
کارشناس شیلات و محصولات آبزی و پرورش‌دهنده میگو در گفتگو با خبرگزاری کشاورزی ایران (ایانا) با اعلام این خبر گفت: شیوع بیماری لکه‌سفید در چابهار، خوزستان و بوشهر که از سال‌های گذشته نیز وجود داشته است، باعث تلفات 50 درصدی میگوهای پرورشی شده است.
«محمدامیر بهری» افزود: از آنجا که سندروم لکه‌سفید به‌عنوان یک ویروس شناخته شده است، می‌تواند بخش قابل توجهی از سایت‌های پرورشی را به آرامی آلوده کند و پرورش‌دهندگان در صورت هرگونه بی‌توجهی با خسارت قابل توجهی روبه‌رو می‌شوند.
وی خاطرنشان کرد: هرچند برخی پرورش‌دهندگان میگو در بوشهر با کار گذاشتن توپ صوتی برای راندن پرنده‌ها اقداماتی کرده‌اند، اما واقعیت آن است که توان بخش خصوصی برای مقابله با این ویروس محدود است و اطلاعات پرورش‌دهندگان نیز برای مقابله کافی نیست.
بهری ادامه داد: بیماری لکه‌سفید در همه کشورهای پرورش‌دهنده میگو به‌ویژه پرورش‌دهندگان میگوی وانامی وجود دارد و تاکنون راه‌حل قطعی برای مهار آن پیدا نشده، اما بررسی‌ها حاکی است با در نظر گرفتن روش‌های مدیریتی و دقت در انتخاب لارو و آزمایش نوزادها پیش‌از ورود آنها به استخر و همچنین شروع به‌موقع عملیات پرورش به‌طوری که همزمان با فصل سرما نباشد، می‌تواند در کنترل بیماری تا حد قابل توجهی نقش ایفا کند.
وی تصریح کرد: برخی کشورها با کشیدن تور در سراسر استخر توانسته‌اند از ورود خرچنگ یا تماس پرندگان با آب‌های پرورش جلوگیری کنند، اما بخش خصوصی فعال در حوزه پرورش میگو در حال حاضر فاقد چنین توانی خواهد بود.
لزوم تجدیدنظر در مدیریت سایت‌های پرورش میگو
کارشناس شیلات و محصولات آبزی یادآور شد: به‌نظر می‌رسد تولید مولدان SPF و SPR باید به‌طور کارشناسی و دقیق در صنعت دیده شده و با تکیه بر تجربه کشورهای پیشرفته، از شیوع ویروس WSSV جلوگیری کرد.
بهری تأکید کرد: شیوع WSSV به‌طور مشخص در درجه حرارت پایین بیشتر است؛ لذا توصیه می‌شود پرورش‌دهندگان طی ماه‌های سرد از فعالیت جلوگیری کنند، چرا که نوسانات و تغییرات دمایی آب خطر شیوع ویروس را افزایش می‌دهد؛ بنابرای ن مدیریت صحیح آب باید با در نظر گرفتن آب‌گیری با عمق مناسب صورت گیرد و با هدف اصلی کاهش تغییرات پارامترهای آب نظیر شوری، حرارت و اکسیژن مانع رشد ویروس شد.
وی اظهار داشت: مواد ایمنی پخش‌کننده یا محدودکننده‌های ویروسی نظیر پلی‌ساکاریدسولفات یکی از راهکارهایی است که می‌تواند به کمک کنترل ویروس لکه‌سفید بیاید، اما همچنان برای مهار این ویروس راه‌حل قطعی وجود ندارد.
لکه‌سفید هیچ خطری برای انسان ندارد
پرورش‌دهنده میگو همچنین گفت: با شیوع ویروس لکه‌سفید در سایت‌های پرورش، حجم قابل توجهی از میگوهای رشدیافته که با سستی بدنه و بذور انگل در سیستم تنفسی از بین می‌روند، از استخرهای پرورش جدا شده و میگوهای ناشی از تلفات می‌توانند در استحصال پودرهای میگو یا کپسول‌های تغذیه دام مورد استفاده قرار گیرند.
بهری در ادامه افزود: با این وجود، سایر میگوهای باقیمانده قابل مصرف بوده و هیچ خطری برای مصرف انسانی ندارد.
وی خاطرنشان کرد: تاکنون هیچ گزارشی از بیماری یا ایجاد مشکل در سیستم تغذیه انسانی پس از مصرف میگوهایی که در سایت‌های پرورشی دچار سندروم لکه‌سفید شده‌اند، گزارش نشده است؛ چرا که اساساً بیماری مشترکی بین میگو و انسان وجود ندارد.
بهری پیش‌بینی کرد: حجم برداشت میگو در سایت‌های پرورشی استان بوشهر به کمتر از 10 هزار تن تقلیل پیدا کند.
