با وجود آنکه وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به معاون خود برای حل مسئله خمیر مرغ دستور اکید داده است، اما همچنان هیچ تصمیمی برای مرغ‌های پایان دوره گرفته نشده است.
رئیس هیأت‌مدیره اتحادیه مرغ تخم‌گذار استان تهران امروز در گفتگو با خبرگزاری کشاورزی ایران (ایانا) با تکذیب شیوع آنفلوآنز فوق‌حاد پرندگان در استان قزوین گفت: مکان اتحادیه و واحدهای مرغداری شخصی اینجانب در استان قزوین قرار گرفته است و تا به امروز هیچ موردی از آنفلوآنزای فوق‌حاد پرندگان در این استان دیده نشده است.
«دکتر ناصر نبی‌پور» افزود: سردی هوا و آلودگی کشورهای همسایه احتمال شیوع 90 درصدی آنفلوآنزا را در ایران می‌دهد، اما تاکنون مورد خاصی گزارش نشده است.
وی خاطرنشان کرد: حدود 65 کشور در دنیا آلوده به بیماری آنفلوآنزای فوق‌حاد پرندگان هستند و احتمال آلودگی ایران به‌طور قطع وجود دارد، اما نظارت‌های سازمان دامپزشکی و پایش‌های مداوم آنها همچنان وجود دارد و تاکنون بیماری را گسترش نداده است.
نبی‌پور ادامه داد: مهم‌ترین نکته‌ای که در حال حاضر باید به آن توجه کنیم، وجود مرغ‌های پایان دوره و پیر است که می‌تواند عامل خطرناکی برای شیوع بیماری آنفلوآنزای فوق‌حاد پرندگان و سایر بیماری‌ها باشد؛ زیرا مرغداران به‌دلیل قیمت نازل آن که حدود هر کیلوگرم 650 تومان است، از روانه کردن آنها به کشتارگاه امتناع می‌کنند و بودن آنها در واحدها نیز می‌تواند عاملی برای شیوع بیماری‌های مختلف باشد.
وزیر جهاد کشاورزی اجازه ملاقات به انجمن مرغ تخم‌گذار دهد
رئیس هیأت‌مدیره اتحادیه مرغ تخم‌گذار استان تهران تصریح کرد: با ممنوعیت خمیر مرغ که حدود یک سال از زمان آن می‌گذرد، تاکنون اعضای این انجمن نتوانسته‌اند با وزیر جهاد کشاورزی زمان ملاقات بگیرند و علاوه بر آن، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی دستور اکید به معاون غذا و داروی خود برای پیدا کردن راه‌حل داده که همچنان هیچ نظری اعلام نشده است.
وی یادآور شد: در تمامی دنیا، مرغ‌های چربی‌دار و پیر برای تولید خمیر مرغ استفاده می‌شود، اما در ایران ممنوعیت آن اعلام شده که علاوه بر آنکه مشکلات بیماری‌زایی آن بدین‌ترتیب دامن زده می‌شود، بحران صنایع نیز روزبه‌روز افزایش خواهد یافت.
نبی‌پور تأکید کرد: مرغ‌های پیر می‌توانند منابع مناسبی برای آنفلوآنزای فوق‌حاد پرندگان باشند که باید هرچه سریع‌تر تکلیف آنها مشخص شود.
وی اظهار داشت: در حال حاضر مرغ‌های پیر متأسفانه یا در روستاهای محروم بین مردم توزیع می‌شود یا آنکه سر چهارراه‌ها با قیمت 650 تومان به فروش می‌رسد که این موارد مایه تأسف است که امیدواریم هرچه سریع‌تر مسئولان برای این مسئله راه‌حل قطعی پیدا کنند.
