«دکتر محمد لطفی زاده» در یادداشتی با عنوان «ویزیت مجازی در دامپزشکی، فرصت یا تهدید؟» در کانال تلگرام Veterinary Science نوشت:
بسمه تعالی
با اهداء سلام و احترام
ضمن عرض سلام و تبریک سال نو، پیرو اوامر مدیر محترم کانال Veterinary Science مطلبی درباره گسترش یک پدیده در فضای مجازی تقدیم میکنم.
افرادی که در تهران ساکن هستند یا مسافرت متعدد به این شهر بزرگ دارند بیش از دیگران پدیده Tap30 یا Snapp را میشناسند. همان پدیدهای که کار آژانسها و تاکسیتلفنیهای قدیمی را با چالش مواجه کرده و با قیمت پایینتر و ایجاد فضای شدید رقابتی در صدد ربودن گوی سبقت از آنان است.
این نوع استفاده از فناوریهای جدید در همه عرصهها به سرعت در حال تجربهشدن است و چه بسا در سالیان آتی بسیاری از شغلهای کنونی، فلسفه وجودی خود را از دست بدهند همانطور که امروز، مشاغلی میشناسیم که با ورود فناوری جدید دیگر وجود خارجی ندارند.
چندی است که در اینترنت و کانالهای تلگرامی و نظایر آن، ویزیت مجازی در حوزه دامپزشکی هم رونق یافته و بیش از گذشته که به صورت موردی دیده میشد تجربه میشود.
اصل این کار نه تنها اشکالی ندارد که البته بسیار هم مناسب است و همانطور که گفته شد چه بسا در سالیان آتی ویزیتهای از راه دور بخصوص در موارد پیگیری درمان و مانند آن بیش از امروز رایج شود. در این باره نکاتی قابل تأمل است که مختصر به آنها اشاره میکنیم :
1 - اینکه هر بیمارستان یا مطب دارای مجوز فعالیت، امکان مشاوره آنلاین یا ویزیت مجازی با توجه به سابقه بیمار که نزد بیمارستان یا مطب موجود است فراهم آورد امری شایسته خواهد بود و امکان پیگیری مستمر و بهتر وضعیت بیماران بخصوص در مواردی نظیر یادآوری واکسیناسیون و درمان پیشگیرانه ضدانگل و یا معاینات دورهای و یا مشاوره تغذیه و مانند آن را فراهم میکند.
2 - ویزیت اولیه بدون داشتن سابقه بیمار و معاینه (در شرایطی که امکان دریافت علائم حیاتی از طریق مجازی مانند آنچه بصورت محدود در حرفه پزشکی در خارج از ایران وجود دارد نداریم) از نظر طب مردود است و چنین اقدامی به اعتبار حرفه دامپزشکی هم خدشه وارد میسازد.
3 - عدم وجود ضابطه برای (معاینات یا مشاورههای مجازی) این امکان را به سودجویان غیردامپزشک یا دامپزشکان غیرمجرّب میدهد تا با فعالیت خود ضمن به خطر انداختن حیات بیماران، آبروی حرفهای دامپزشکانی که مبتنی بر علم و قانون به طبابت مشغول هستند را تهدید کنند.
4 - تشخیص یک بیماری و تجویز دارو (در شرایطی که متأسفانه امروزه ضابطه محکمی برای دریافت دارو در حوزه دامپزشکی توسط صاحبان حیوانات نداریم) از طریق یک کانال تلگرامی یا سایت بدون تعیین هویت صاحبان کانال یا سایت یادشده، امکان پیگیری بعدی در صورت بروز خطا را سلب و به نارضایتی صاحبان حیوانات دامن میزند.
5 - اگر صاحب یک بیمار احساس کند با یک تلفن یا یک پیام میتواند یک بیماری را که ممکن است ابعاد پیچیدهای داشته باشد درمان کند و بدون مراجعه به مطب به مقصود خود برسد، درباره موارد مشابه چه فکری خواهد داشت؟ آیا در چنین شرایطی این تصور پیش نمیآید که دامپزشکی چندان هم چیز پیچیده ای نیست و چه بسا یک فرد غیردامپزشک هم آرام آرام بتواند همین کار را در مشاورهها انجام دهد؟! مسئول حفاظت از حریم حرفه دامپزشکی در این شرایط چه نهادی است؟
در پایان، امیدواریم اولاً مسئولین سازمان دامپزشکی کشور به موضوع طبابت حیوانات خانگی (به عنوان ویترین حرفه دامپزشکی) اهمیت بیشتری بدهند. ثانیاً ضابطه مشخصی برای انجام مشاورههای مجازی تدوین گردد. ثالثاً سازمان نظام دامپزشکی بعنوان مسئول حفاظت از حرفه دامپزشکی در این زمینه تأمل نماید. رابعاً همه همکاران محترم در صنف دامپزشکی نقش (ناظر حرفه ای) را ایفا نموده و بعنوان فردی که خود را مسئول ترویج حرفه دامپزشکی می داند روشنگری نمایند و مردم را از توسل به شیوههای غیر علمی برحذر دارند.
دکتر محمد لطفی زاده