سازمان غذا و کشاورزی ایالات متحده و سایر ارگان ها در مورد ظهور یک بیماری ویروسی در هر دو گونه ماهی تیلاپیای وحشی و پرورشی هشدار داد، که در صورت عدم رعایت مسائل امنیت زیستی این بیماری می‌تواند بر سلامت و امنیت غذایی تاثیر گذار باشد.
به گزارش حکیم مهر به نقل از South-South News ، هشدار ویژه FAO در ۲۶ ماه می منتشر گردید. اولین بار ویروس تیلاپیا (TilV) در سال ۲۰۰۹ از فلسطین اشغالی جدا شد، اما در سال ۲۰۱۴ به عنوان یک بیماری جدید تایید گردید. موارد دیگر بیماری در سالهای بعد در نقاط مختلف دنیا نیز گزارش شد. لازم به ذکر است که این ویروس قابل انتقال به انسان نمی‌باشد.
تمام کشورهای پرورش دهنده تیلاپیا و بویژه کشور‌هایی که این ماهی را بصورت زنده نقل و انتقال می‌دهند، بایستی بیماری فوق را جدی گرفته و اقدامات مدیریتی لازم در مقابل خطر احتمالی انتقال بیماری از ماهی‌های آلوده به ماهی های سالم را به انجام رسانند.
ماهی تیلاپیا یکی از محبوبترین گونه های ماهی پس از ماهی کپور و قزل‌آلا، در میان پرورش دهندگان در جهان می باشد.
بر اساس تحقیقات به عمل آمده ویروس TiLV تاکنون در ۵ کشور گزارش شده است: کلمبیا، اکوادور، مصر، فلسطین اشغالی و تایلند. شیوع بیماری فوق در تایلند ۹۰ درصد ذخایر تیلاپیا را از بین برده است.
ویروس فوق از خانواده «اورتومیکسوویریده» می‌باشد، که مربوط به ویروسهای کم خونی بوده که خسارات سنگینی به صنعت پرورش ماهی سالمون وارد آورده است.
ماهی های آلوده به این ویروس معمولا دارای علایمی مانند ضعف، زخم‌های پوستی، حالت غیر طبیعی چشم‌ها و کدورت عدسی چشم می باشند. البته هنوز موارد ناشناخته زیادی در مورد این بیماری وجود دارد، به عنوان مثال اینکه آیا ماهی های حامل این ویروس قادر به دفع و انتقال آن هستند یا خیر و یا اینکه آیا انتقال عفونت فوق از محصولات یخ زده ماهی امکان‌پذیر می باشد یا خیر؟
در سطح بین‌المللی، کمک به کشورهای درگیر بیماری، نیازمند همکاری گسترده بین ذینفعان مختلف است. بایستی اقدامات لازم امنیت زیستی که شامل گزارشات مرگ و میر غیر معمول در مزرعه پرورش و اجرای محدودیت‌های کافی جهت حمل و نقل ماهی زنده، می باشد، اجرایی گردد. همچنین محققین برای تولید واکسن این بیماری در تلاشند.
اقدامات لازم جهت کنترل بیماری فوق در چین، هند و اندونزی فعالانه صورت می پذیرد.
طبق گزارش سازمان جهانی غذا، تیلاپیا یکی از مهمترین گونه های ماهی پرورشی می‌باشد که از لحاظ تعداد، فراهم‌آوری غذا، ایجاد شغل و در‌آمد – از جهت تجارت داخلی و خارجی- برای میلیونها نفر بخصوص صاحبان کوچک این صنعت، از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است.
