زمانی که دانشجویان دامپزشکی وارد عرصه بازار کار شده و به اصطلاح یک دامپزشک واقعی میشوند و شروع به درمان مینمایند، گاهی اوقات با رفتارهای غیر قابل پیش بینی و دلهرهآور حیوانات بیمار مواجه میگردند؛ بطوریکه گاهاً حیوانات با نشان دادن دندانهایشان خشم خود را به آنها نشان میدهند.
به گزارش گروه بین الملل حکیم مهر، زمان شروع به کار در این حرفه همه موارد جدی شده و در دنیای واقعی دامپزشکی بایستی در هر شرایطی حتی اگر حیوان دندانها و پنجه اش را به شما نشان دهد، در صورت لزوم از حیوان نمونه خون بگیریم و یا سایر اعمال بالینی را همراه با رعایت اصول ایمنی برای خودمان، درست و دقیق به انجام برسانیم.
چگونگی برخورد و مقید نمودن حیوانات بیمار عصبی که اکثرا فقط دچار ترس و اضطراب شدهاند، موضوعی است که فقط با تجربه و تمرین بدست میآید. شاید یکی از بهترین راههای کسب این تجربه آموزش چگونگی برخورد و رفتار با این حیوانات در دانشگاه می باشد که متاسفانه زیاد به این موضوع اهمیتی داده نمیشود.
«دکتر جردن سینکلیر» از تجربیات خود در شروع کار حرفه دامپزشکی میگوید: برخورد با بیماران دشوار برای من بسیار سخت بود. به عنوان مثال در اوایل کار، سگی کوچک با مشکلات دندانی حاد را ویزیت کردم که فقط گاز می گرفت و اجازه معاینه نمیداد، به نظر رسید که ایمن ترین راه بیهوشی حیوان می باشد، لذا با بیهوشی عمومی توانستیم دندانها را معاینه کرده و او را درمان نماییم. اما باید همیشه با ارزیابی دقیق چنین تصمیمی گرفته شود و همیشه نیاز به این کار نیست.
همچنین وی می گوید: دامپزشکی شغل پر خطری است، زیرا با بیمارانی برخورد داریم که به طور طبیعی از خود دفاع می کنند. ما میبایست با کمک و همکاری با یکدیگر خصوصا در اوایل کار بر این مشکل فائق آییم. البته نکته دیگر اینست که این گونه برخورد با حیوانات متاسفانه در دانشگاه ها زیاد جدی گرفته نمی شود.
منبع: vet times
لطفا اصلاح کنید.