حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: اولین انتخابش رشته‌های پزشکی و سپس دامپزشکی بوده و در مهر ماه سال ۱۳۵۴ وارد دانشکده دامپزشکی دانشگاه اهواز شده است. ۸ سال بعد دانشآموخته شده و با مدرک دکترای عمومی به استخدام دانشکده دامپزشکی اهواز درآمد. اما این پایان راه نبود؛ کمااینکه در سال ۶۹ برای ادامه تحصیل راهی کشور هندوستان شد. کارشناسی ارشد بهداشت و بیماری‌های پرندگان را از موسسه تحقیقات دامپزشکی هند اخذ کرد و به ایران بازگشت تا تحصیلات خود را در مقطع دکترای بهداشت و بیماری‌های پرندگان در دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران ادامه دهد.
«دکتر منصور میاحی» طی همه این سال‌ها به شکل مستقیم و غیر مسقتیم در سطح دانشکده دامپزشکی اهواز و دانشگاه شهید چمران اهواز مسئولیت‌های مختلف بر عهده داشته است. مدیریت گروه دامپزشکی، مدیریت بیمارستان، معاونت دانشکده دامپزشکی دانشگاه اهواز، ریاست دانشکده و مدیریت امور پژوهشی دانشگاه شهید چمران اهواز بخشی از خدمات او بوده است.
دو بار در سال‌های ۸۹ و ۹۴ به‌عنوان پژوهشگر نمونه کشوری در گروه دامپزشکی توسط وزارت علوم انتخاب شده و در مقاطع مختلف هم به‌عنوان پژوهشگر نمونه دانشگاه شهید چمران انتخاب شده است. تاکنون ۱۳ جلد کتاب تالیف و ترجمه داشته و در سال ۱۳۷۷ استادیار، در سال ۱۳۸۲ دانشیار و ۵ سال بعد استاد کامل شد. از آن زمان تا امروز به‌عنوان استاد در دانشگاه شهید چمران اهواز فعالیت می‌کند. از سال ۸۵ رشته بهداشت و بیماری‌های طیور را به اتفاق یکی از همکاران خود در دانشکده دامپزشکی اهواز پایه‌گذاری و تاسیس کرده و از سال ۸۵ تاکنون ۱۰ دوره دانشجو در این رشته پذیرفته است که این تعداد با جمع دانشجویان دوره‌های تخصصی به ۳۰ نفر می‌رسند و تعداد زیادی از اینها هم دانشآموخته شده و در حال حاضر در کشور مشغول خدمت به جامعه علمی هستند.
حکیم مهر: آقای دکتر، وضعیت و جایگاه کنونی دامپزشکی را در مقایسه با سال‌های گذشته و آنچه پیش‌بینی می‌کردید، چطور ارزیابی می‌کنید؟
انسان معمولا به ایده‌آل‌های خود نگاه می‌کند. امروز ممکن است دامپزشکی به آن نقطه ایده‌آل نرسیده باشد اما نسبت به سابق تغییرات زیادی پیدا کرده و جامعه شناخت بهتری نسبت به گذشته به حرفه دامپزشکی پیدا کرده است. نقش دامپزشکان در اقتصاد کشور روز به روز نمایان‌تر و بهتر جلوه می‌کند و موضوع مهم دیگر، نقش دامپزشکان در سلامت جامعه است که در این مدت با توجه به رسانه‌های مختلف و فضای مجازی، این مطلب به خوبی جای خود را در جامعه پیدا کرده است. بنابراین نگرش جامعه نسبت به رشته دامپزشکی اصلاح شده و خود دامپزشکان هم با کارکردی که داشتند، توانستند از نظر سلامت، آموزش و ارتقای شغلی، جایگاه بهتری در بین جامعه پیدا کنند.
حکیم مهر: مهمترین مشکلات دامپزشکان در حال حاضر چیست؟
مهمترین مشکل حال حاضر دامپزشکی، پذیرش بی رویه دانشجو در این رشته است. اگر نگاه کنیم، می‌بینیم که خیلی از کشورها به این تعداد دانشکده‌های دامپزشکی ندارند. در حال حاضر ما حدود ۱۱ دانشکده دامپزشکی آزاد و ۱۰ دانشکده دامپزشکی دولتی داریم که به نظر نمی‌رسد کشور به این تعداد نیازمند باشد.
از طرف دیگر خیلی از این دانشکده‌ها حداقل ضوابط استاندارد آموزشی کشور خودمان را هم ندارند. اگر یک ضابطه ترسیم کنیم، خواهیم دید که خیلی از دانشکده‌های دامپزشکی فاقد این ضابطه هستند. طبعا وقتی یک دانشکده استانداردهای لازم را برای آموزش نداشته باشد، دانش‌‌آموخته‌ای که تولید و عرضه به بازار می‌کند، احساس می‌کند که قادر نیست به جامعه کمک کند. چراکه یافته‌های علمی او کافی نیست و این باعث سرخوردگی بین دانش‌‌آموخته‌های دامپزشکی می‌شود که مشکلات دیگری به دنبال آن ایجاد می‌کند.
حکیم مهر: برای حل این مساله چه راهکاری به نظرتان می‌رسد؟
با توجه به کمبود منابع مالی، مناسب است که وزارت علوم چارچوب نظارتی و ارزیابی قوی ایجاد کند که هر دانشکده خواه آزاد یا دولتی، ارزیابی و از ادامه کار آنها جلوگیری کند و منابع آن را برای دانشکده‌هایی بفرستد که می‌توانند دانش‌‌آموخته‌های بهتری تولید کنند و جایگاه بهتری در کشور داشته باشند.
حکیم مهر: به نظر شما انتقال آموزش دامپزشکی از وزارت علوم به وزارت بهداشت می‌تواند این مشکل را حل کند؟
من فکر نمی‌کنم با انتقال آموزش دامپزشکی به وزارت بهداشت کل مشکلات دامپزشکی حل شود، فقط ممکن است از یک نظر انتقال به وزارت بهداشت بعضی از امتیازات را برای دامپزشکی به همراه داشته باشد. اگر به جایگاه دنیا نگاه کنیم، آموزش دامپزشکی جزئی از آموزش پزشکی نیست، اما این دو می‌توانند با یکدیگر ارتباط نزدیکی داشته باشند. بنده عکس مساله را نگاه می‌کنم. از نظر من جایگاه آموزش پزشکی در وزارت بهداشت نیست، بلکه در وزارت علوم است. اگر آموزش پزشکی به جایگاه قبلی خود بازگردد، این تناسب‌ها در خود وزارتخانه بهتر حفظ می‌شود. چون آموزش کاملا از اجرا جداست و شاید مناسب‌تر باشد که مانند چندین سال پیش عمل شود.
حکیم مهر: فرمودید آموزش کاملا از بحث اجرا جداست. در حوزه اجرا چطور؟ آیا با انتقال سازمان دامپزشکی به مجموعه وزارت بهداشت موافقید؟
خیر. به نظر من وظایف سازمان دامپزشکی با وزارت بهداشت همخوانی ندارد. به نظر می‌رسد به جای اینکه ما این همه زمان صرف انتقال یک سازمان به سازمان دیگر کنیم، بهتر است وقت خود را صرف ارتقای همان سازمان موجود کنیم.
حکیم مهر: چگونه؟
مثلا می‌توانیم پیشنهاد دهیم سازمان دامپزشکی به عنوان معاونت ریاست جمهوری عمل کند. یا اینکه این طرز فکر در هیات وزیران و وزیر کشاورزی اصلاح شود که حداقل رئیس سازمان دامپزشکی معاون وزیر جهاد کشاورزی شود. یعنی یکی از معاونت‌های وزارت کشاورزی تحت عنوان معاونت دامپزشکی تعریف شود. شاید به این شکل دامپزشکی سهم مناسب تری در روند تولید و توسعه کشور ایفا کند.
حکیم مهر: تخصص شما بهداشت و بیماری‌های طیور است. در این زمینه چه مشکلاتی داریم؟
باید انسجام بیشتری بین متخصصین بهداشت و بیماری‌های طیور نسبت به مشکلات کشور وجود داشته باشد. به خصوص تحت عنوان انجمن‌های تخصصی، نظریاتی ارائه دهند که سازمان دامپزشکی هم بتواند این نظرات را بگیرد و اجرایی کند.
اینکه مبارزه با بیماری‌های خیلی حاد مثل آنفلوانزا تنها به عهده سازمان دامپزشکی گذاشته شود و سازمان پاسخ‌گو باشد، یکی از ضعف‌هایی است که در رشته تخصصی بهداشت و بیماری‌های طیور و مابقی تخصص‌ها می‌توانیم ذکر کنیم. جای یک انجمن علمی که بتواند نظریات اعضای خود را جمع کند و این نظرات را به سازمان دامپزشکی ارائه دهد، در زمینه بهداشت و بیماری‌های طیور خالی است که لازم است در این زمینه فعالیت بیشتری انجام شود.
از طرف دیگر یکی از مشکلات ما ضعف همکاری با سازمان‌های خارج از کشور است. ما به دلایل مختلف نتوانسته‌ایم از ظرفیت‌های سازمان‌های علمی و بین‌المللی مثلا سازمان‌های وابسته به سازمان ملل متحد را برای کنترل بیماری‌های خود به قدر کافی استفاده کنیم که لازم است در این قسمت‌ها فعالیت بیشتری صورت گیرد.
نتیجه آموزش چی شد؟ همین مهمترین مشکل دامپزشکی -جذب بی رویه دانشجو - که فرمودید با انتقال به وزارت بهداشت تا حدودی حل خواهد شد. کما اینکه رشته های زیرمجموعه وزارت بهداشت به علت مقاومت آن وزارتخانه رشد کمتری از نظر تعداد دانشجو داشته اند. سلام دکتر جان برای رفع بوی بد اطراف فرودگاه امام ۱۰۰ میلیارد تومن مصوب شده.درحالی که بودجه دامپزشکی ۱۳۰ میلیارده.اخه با این پول جلو کدوم بیماریو میشه گرفت؟ 
دولت وقتی برای ایجاد کار برای فارغ التحصیلان عاجز و ناتوان هست حداقل باید از تولید بی رویه آن جلوگیری کنه و ضمنا باید به طور علنی و عمومی و واضح در مورد مشاغل مورد نیاز ایران اطلاع رسانی کند تا افراد مخصوصا افراد مذکر بر اساس ظرفیت ها و نیاز های کشور انتخاب شغل نموده و بعد از گذشت 15 سال کسب تجربه و آموزش مجبور به رها کردن یا تعویض شغل نباشند که خیلی ضرر متوجه شخص و جامعه می شود.اینها ......های دولت هستن که نادیده گرفته می شه چون قانونی نداریم.قانونها بیشتر برای افزایش درآمد دولت هستن. سازمان دامپزشکی فقط به فکر برزیل رفتنه و با هیچی کار نداره بارها اینجا نوشتم که اگه سازمان دامپزشکی ادعای نقش بهداشتی در جامعه رو داره ما سازمانی به نام وزارت بهداشت داریم که بودجه های کلان به این سازمان تعلق میگیره.اگر ادعای نقش بهداشتی و شعار دام سالم غذای سالم و انسان سالم رو دارید باید سازمان دامپزشکی زیر نظر این وزارتخانه بره و کار کنه. هیچ کشوری نمیاد دو تا بودجه بهداشتی واسه دو سازمان جدای از هم اختصاص بده. ظرفیت بالای پذیرش خودبه خود با رفتن زیر نظر وزارت بهداشت حل میشه .چون تمام رشته های وزارت بهداشت ظرفیت پذیرششون محدوده. ما هم میدونیم همه مشکلات دامپزشکی با رفتن زیر نظر وزارت بهداشت حل نمیشه ولی حداقل نقش و هویت بهداشتی دامپزشکی هویدا میشه. ظرفیت پذیرش محدود میشه و کار بیشتر میشه چون وزارت بهداشت برای رشته های خودش جایابی میکنه و چارت کاری جدیدی برای دامپزشکان و سایر رده ها تعریف میشه. کسانی که مخالفت میکنن ................... در صورتی که نفع واقعی هر فرد در نفع همگانیه. مطمئن باشید اگه این انتقال صورت بگیره همه سود میبرن. تا کی بی انضباطی و بی برنامگی. جایگاه ما در وزارت کشاورزی نیست. وزارتی که سنخیتی با ما نداره. ماندن در جهاد کشاورزی ماندن در باتلاق بی توجهی بی انضباطی و بیکاری است. ......................... شایدم منم جایه آقای دکتر بودم مخالف رفتن به وزارت بهداشت بودم حکیم مهر چرا حرفهایه منو سانسور کردی یا پخش نکن یا پخش می‌کنی همشو بنویس الان با سانسور پخش کردن حرفهایه من با اینکه مخالف عقاید دکتر بودم موافق جلوه کرد 
مشکل دیگه هم کیفیت اموزش هست که خیلی پایینه در دانشکده ها.نظارتی بر اپدیت بودن اساتید نیست.سرفصل ها واقعا قدیمی و افتضاحه.باید بر اساس نیازهای روز دنیا باشه.