حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: خط ویژه خدمات دامپزشکی گیلان با نام اختصاری «وت لاین» طرحی بود که چند روز پیش خبر افتتاح و راهاندازی آن از سوی رسانهها و به نقل از «دکتر وحید شمس نصرتی» رئیس انجمن صنفی دامپزشکان علوم بالینی گیلان، منتشر شد.
آن طور که در رسانهها آمده بود، این طرح برای اولین بار در کشور و به همت جمعی از فعالین دامپزشکی، زیر نظر شرکت سلامت جویان دامپزشکی گیل به شماره ثبت 20509 کار خود را رسما آغاز کرد. حالا اما انگار اجرای طرح با حاشیههایی روبرو شده است که دکتر شمس نصرتی در گفتوگو با حکیم به بازخوانی این حاشیهها میپردازد.
حکیم مهر: آقای دکتر، ماجرا از چه قرار است؟
حقیقت این است که مصاحبهای که از قول بنده در خصوص راهاندازی این طرح منتشر شده و پایگاه خبری حکیم مهر نیز آن را انعکاس داده بود، مربوط به کمی قبلتر و زمانی بود که قرار بود این طرح عملیاتی شود. ما بعد از اینکه خبر اجرای طرح را به شکل دهان به دهان پخش کردیم، بازخورد خوبی نگرفتیم و به این نتیجه رسیدیم که طرح را منتفی کنیم.
در حال حاضر هم بنده اصلا تمایل ندارم که کلمه تکذیبیه را برای آن به کار ببرم، چون به هر حال در قامت حکیم مهر نیست که خبری را کذب است، منتشر کرده باشد. بلکه از واژه اصلاحیه استفاده میکنم. چون در واقع این طرح قرار بود که اجرا شود اما بعد از رایزنیهای صورت گرفته مسکوت مانده یا اساساً منتفی شده است.
حکیم مهر: آیا طرح ایراد داشت؟
به نظر من نه تنها این طرح هیچ ایرادی ندارد، بلکه فوق العاده است. قرار بود ما یک سانتر مانند سامانه ۱۳۳ ایجاد کنیم و با همکاران دامپزشک در تمام شهرهای استان گیلان قرارداد ببندیم که وقتی یک کیس تماس میگیرد، سانتر آن را به نزدیکترین دامپزشکی که در منطقه حضور دارد و قبلاً با ما قرارداد بسته است، اطلاع دهیم و ایشان مریض را ببینند. در برنامه داشتیم که برای این طرح تبلیغات وسیع انجام گیرد و در نهایت منجر به یک انسجام در مجموعه شود که با مخالفت دوستان روبرو شد.
حکیم مهر: دلیل مخالفتها چه بود؟
متاسفانه به شکل دقیق نمیدانم دلیل مخالفت دوستان چه بوده است. شاید دلیل آنها این بوده که چرا یک عده قلیل قصد اجرای این طرح را دارند و پورسانت آن را برای خود برمیدارند؛ چرا باید درمان ما را یک نفر دیگر مدیریت کند؛ از این دست دلایل منجر به این اتفاق شد.
حکیم مهر: آیا نمیشد تنها با دامپزشکان موافق طرح، آن را اجرا کرد و در ادامه از سایر دامپزشکان هم دعوت به عمل آورد؟
اجرای صحیح طرح وابسته به حضور همکاران بود. ما نمیتوانستیم با ۵ یا ۱۰ دامپزشک این طرح را اجرا کنیم. چون مساله مسافت مطرح بود و مثلا یکی از دامپزشکان ما در ماسال بود و دیگری در لنگرود و نمیتوانستیم پاسخگوی مردمی باشیم که تماس میگیرند و سرویس مناسبی به آنها ارائه دهیم. از آنجا که کار ما به شکل «هوم ویزیت» انجام میگیرد و حیوان را در محل معاینه میکنیم، طی مسافت برای ما خیلی مهم است. کمااینکه ممکن است ویزیت تنها ۱۰ دقیقه طول بکشد، اما ۵۰ دقیقه در مسیر باشیم؛ در نتیجه نگران این هم بودیم که با توجه به وسعت استان، موافقان نتوانند کار مخالفان را پوشش دهند.
ما هم که جزء انجمن صنفی بودیم، برخی تصور کردند که قصد سوء استفاده از این موقعیت را داریم. به همین دلایل علی رغم میل باطنی، جام زهر را نوشیدیم و آن را کنسل کردیم؛ در حالی که این طرح فوقالعاده است و همین الان هم ممکن است جاهای دیگر از آن استفاده کنند.
حکیم مهر: آیا مجوزهای لازم برای اجرای طرح را نیز گرفته بودید؟
از آنجا که بنده رشته حقوق نیز خواندهام، عرض میکنم که اجرای این طرح به لحاظ قانونی نیازی به مجوز نداشت. ما طرح را به شکل شرکت مسئولیت محدود و بهعنوان یک coordinator ثبت کردیم. این طرح با یک دامپزشک دارای مجوز قرار داد میبندد و خودش دامپزشک تولید نمیکند. حتی خدماتی نظیر تلقیح مصنوعی برای آن تعریف شده بود که میتوانست یک همسانی و انسجام را ایجاد کند که متاسفانه با این مسأله برخورد کرد.
حکیم مهر: از این طرح که بگذریم، مهمترین مشکلات کلینیسینهای استان گیلان چه چیزهایی هستند؟
مشکل اصلی در صنف ما بحث دخالتهای غیرمجاز و شکل برخورد اداره کل و سیستم قضایی با این قضیه است. در واقع مقابلهای که با این تخلف میکنند، طبق آییننامه ماده ۱۰ قانون دامپزشکی نبوده و آن سختگیری که در بهداشت و علوم پزشکی با بحث درمان غیرمجاز میشود، در اینجا نیست. جریمهها در حد چند صد هزار تومان است و به لحاظ قانونی و قضایی محکم و بازدارنده نیست. اداره کل هم که متولی این کار است به دنبال شاکی خصوصی است. به همین دلیل درمانهای غیرمجاز خصوصاً در تلقیح مصنوعی و مداخله جهاد کشاورزی در این موضوع باعث شده که بیطار پروری صورت گیرد و درمانهای غیرمجاز افزایش زیاد داشته باشد.
نکته دیگر بحث داروخانههاست که متاسفانه علاوه بر داروهای OTC ، داروهای غیر OTC را نیز به فروش میرسانند. توجیه آنها هم این است که اگر فقط منتظر نسخه بمانند، ممکن است چرخ داروخانه آنها نچرخد. از طرفی با توجه به سیستم «اینتگریشن» که در طیور رخ داده است، خود اقدام به تهیه دارو میکنند، لذا داروخانهها به لحاظ اقتصادی دچار مشکل شدهاند. به نظر میرسد این دو مورد، عمدهترین مشکلاتی باشند که کلینیسینها با آنها برخورد میکنند.
حکیم مهر: برای حل آن چه راهکاری به نظرتان میرسد؟
مداخله سیستمهای دولتی در این زمینه بهترین راهکار است. بخش خصوصی نمیتواند در سیستم قضایی مداخله کند و واحد حقوقی سازمان دامپزشکی باید فعالتر عمل کند. با توجه به اینکه رشته بنده حقوق بود، خودم برای کمک اعلام آمادگی کردم، اما هیچ تمایلی برای استفاده از نیرویی که هم دامپزشک است و هم حقوق خوانده، ندارند. متاسفانه در این بخش هیچ فعالیتی نمیکنند و قطعا در آینده ضرر آن را میبینند. چون شأن و منزلت دامپزشکی با وجود افراد غیرمجاز، شدیداً نزول کرده است. هر کس را که مراجعه میکند و آمپول میزند، دکتر خطاب و خطاهای آنها را به نام دامپزشکی ثبت میکنند.
من فکر میکنم کوتاهی سیستمهای دولتی باید کم شود و یک هماهنگی بین سیستم اجرایی و سیستم قضایی باید انجام گیرد. همینطور مجلس باید مداخله و قوانینی را تصویب کند که محکمتر و استوارتر مساله درمانهای غیرمجاز را حل کند و جرایم آن سنگینتر و بازدارندهتر باشد که نیست.
حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.
اولا تمام دوستانی که در صنف تلقیح هستند از دامپزشکان,ودکترهای دامپزشک در رشته های مختلف دامپزشکی واز کارشناس ها دامپزشکی و کاردان های مجرب وافراد پیشکسوت سابقه دار در گاوداری هم بزرگ کشور هستند چطور بخودت اجازه میدهی به این افراد غیرمجاز,وبیطار بگویی .............................