کد خبر: ۳۹۶۹۹
تعداد نظرات: ۷ نظر
نگاه شما:
در انتشار آنفلوآنزای پرندگان، به عینه رفتارهای بی‌‌محابا و پرمخاطره مرغداران مشهود بوده و علی‌‌رغم ابلاغ هشدارها و توصیه‌‌های بهداشتی، به طریق مقتضی بدنبال اغماض و یا بهتر بگوییم دور زدن موانع - از دید آنها - بوده‌‌اند ...

از ماست که برماست/ دامپزشکی سازمانی اغتشاشگر و شرور؟!

دکتر فردین حسین زاده

رییس اداره دامپزشکی شهرستان ساوجبلاغ

 

مادامی که بساط انفعال از سازمان دامپزشکی کشور برچیده نشود، همین آش و همین کاسه خواهد بود. بلاتکلیفی دامپزشکی در دوراهی واگذاری خدمات به بخش خصوصی، به دلیل اشکال در تمییز تصدی گری از حاکمیت، به همراه نادیده گرفتن قصور بهره برداران بخش در حوادث غیرقابل کنترل بیماریها، سابقه ای دیرینه دارد.

از طرفی نظارت بهداشتی را به مسئولین فنی واگذار نموده که ظاهراً در راستای اصل 44 قانون اساسی قدم برداشته است، در حالیکه حضور ناظرین دولتی نیز در محل  الزام شده است. براستی تولیت و حمایت از  مسئولین فنی یاد شده که قرار است چشم وچراغ دامپزشکی در اماکن تولید ی باشند، با کیست؟ دامپزشکی دولتی، نظام دامپزشکی و یا ...

آیا ما باید مدافع حقوق معوقه آنها باشیم و اگر نباشیم، آیا باید انتظار گزارشات غیرصوری از آنها را داشته باشیم؟ آیا  اینان به واقع نماینده بخش دولتی اند؟

چرا به مانند محصولات تولیدی در حوزه وزارت بهداشت، هر تولیدکننده نباید تماماً مسئولیت کیفی محصولات خود را تا سرانجام به عهده گرفته و در عوض مقررات سازمان، شرورانه خوانده شود؟

اگر با استقرار ناظرین دولتی، نظارت حاکمیتی اعمال می شود که دیگر حضور مسئول فنی موجه نبوده و لذا ضروریست کل مسئولیت را بر دوش تولید کننده گذارده تا عنداللزوم با بکارگیری دامپزشک خصوصی سعی در بهبود استاندارد محصولاتش نماید که در این صورت بار حقوقی فزاینده ای که ناشی از حضور مسئولین فنی مسلوب الاراده در محل، متوجه دامپزشکی می شود، تا حدی برداشته شود.

و یا اگر برآنیم که توان بخش خصوصی را در ارزیابی بهداشتی بکار گیریم، حالت حداقلی در قالب خرید خدمت از شرکت های ممیزی نظارتی خواهد بود که خود نیز تبعاً پاسخگوی عملکرد نظارتی محوله خود باشند.

چرا مسئولیت رفتارهای پر خطر تولید کننده باید بر عهده دامپزشکی گذاشته شود؟ فردی که در وادی تولید محصولاتی وارد شده که هرگونه سهل انگاری در آن حق الناس متعددی را به دنبال دارد، اگر نتواند بر رفتارهای  عمدتاً خواسته و یا حتی ناخواسته خود کنترل داشته باشد، بهتر است به سمت سایر مولدین منجمله تولید پیچ و مهره رهنمون گردد.

در انتشار بیماری آنفلوآنزای پرندگان، به عینه رفتارهای بی محابا و پرمخاطره مرغدار مشهود بوده و علیرغم ابلاغ هشدارها و توصیه های بهداشتی، به طریق مقتضی بدنبال اغماض و یا بهتر بگوییم دور زدن موانع - از دید آنها - بوده اند و از پذیرش حداقل ها که همانا بکارگیری مسئول فنی بوده اباء داشته اند که عدم ابتلای واحدهایی با نزاکت در عمق مناطق درگیر بیماری در اقصی نقاط کشور که کم هم نیست، شاهدی بر این مدعاست. و این همه در حالیست که در رخداد بیماری بجای پذیرش نقصان ها و درخواست کمک برای بهبود شرایط، فریاد وا اسفا سر داده و داعیه مظلومیت و تظلم دارند! ولیکن اصل موضوع  و اینکه رفتارهای پرخطر ایشان نظیر عدم اعلام بموقع تلفات، حمل غیر اصولی کود و نهاده ها، عدم تمکین از ضوابط و اخذ مجوزهای بهداشتی تولید و حمل، به عنوان عوامل اصلی انتقال بیماری و ایراد خسارات به سایرین، فراموش شده است. به گونه ای که مراتب لحاظ نمودن کسورات در پرداخت های بیمه ای و یا غرامت به دلیل سوء مدیریت  و جریمه برای آنان که عملکردشان بهداشت عمومی و اقتصاد منطقه را خدشه دار نموده و قابلیت پیگیرد قانونی نیز دارد، از حداقل مطالبات همگان است.

کوتاه سخن آنکه علیرغم تلاش های شبانه روزی، با وجود کاستی ها و کمبود اعتبارات و استیلای غبار خستگی فیزیکی و روحی بر جسم نحیف جامعه دامپزشکی، تقدیر اغتشاشگر را برای آنان رقم زد و از آن نکوهیده تر اینکه متخصصین امر در حوزه های مختلف دامپزشکی به جان هم افتاده تا حیثیت تشکیلات در نزد نامحرمان بر باد رود.

 

انتشار یافته: ۷
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۱
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۲۰:۰۳ - ۱۳۹۶/۱۱/۰۱
0
0
احسنت ، نکات دقیقی بیان کردید دکتر حسین زاده گرامی ، و طبعا" با توجه به اینکه جنابعالی درست در میان سیستم معیوب دامپزشکی حضور دارید بهتر از هر کسی بر نا کارآمدیهای سیستم سازمان و حتی نظام اشراف دارید و احتمالا" بیشتر از دیگران در میان تناقضات قانونی و مدیریتی این سیستم گرفتار شده اید ! و باید پاسخگوی مشکلاتی باشید که خود مستقیما" بر آن اراده و تسلطی ندارید !. متاسفانه بنظر می آید عده ای از مسئولین در انتخاب بین وجدان بیدار و یا بی تفاوتی سرگردان شده اند !!
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۲۰:۰۵ - ۱۳۹۶/۱۱/۰۱
0
0
جانا سخن از زبان ما میگویی
دامپزشک 23
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۲۲:۳۶ - ۱۳۹۶/۱۱/۰۱
0
0
صراحت بیانتان جای تقدیر دارد.
فقط ذکر این نکته را ضروری می دانم سعی نکنیم باز هم همه مسئولیت را صرفا متوجه بخش دولتی یا صرفا بخش خصوصی دامپزشکی نماییم که یکی را در مقابل دیگری قرار دهیم.بلکه این دو مکمل هم و به موازات هم هستند. البته همانگونه که در مطلبتان آورده بودید مسئولیت اصلی متوجه واحد تولید کننده م از آن مهمتر صنف مربوطه است. اگر بخواهیم خلاصه عرض کنیم روال درست مطرح و جاری درتمام کشورهای پیشرفته به این صورت است:
1- در مرحله نخست تولید کننده باید بر اساس روال تعریف شده فعالیت داشته باشدو دستورالعمل های ابلاغی را که حداقلهای مورد انتظار است را رعایت نماید. و اگر نکند تخلف کرده و باید جریمه و یا مجازات شود. و فعالیت مسئول بهداشتی هم در همین مقوله قابلیت باز تعریف دارد.
2- در مرحله دوم خود تشکل ها ی مربوطه هستند که باید از کیان حرفه شان حفاظت نموده و به گونه ای نظارت نمایند که کسی محصولی را تولید ننماید که باعث زیر سوال رفتن آن صنف می شود. چراکه اثرات حتی یک بچ محصول نامناسب در یک گستره گوچک جغرافیایی تاثیرات غیر قابل جبرانی در کل کشوربر قضاوت بر آن محصول خواهد داشت.
3- مرحله سوم نظارت های عالیه حاکمیتی است که باید بر اساس فرایندهای قانونی و معقول بر هر دو مسیر فوق را بدون هیچ اغماضی اعمال نماید.

- ذکر این نکته هم ضروری است که در حال حاضر هم وظیفه ناظر دولتی مستقر در واحد های کشتارگاهی و... این نیست که چاقو به دست بگیرد و مثلا اصلاح لاشه و اعما و احشا نماید یا کارهایی از این دست. بلکه صاحب واحد تولیدی باید این گونه خدمات فنی و بهداشتی را با احترام خریداری نموده وا توجه به تخصصی بودن بهای آنرا به بهترین قیمت بپردازد. و ناظر دولتی بر روند کلی کارو فرآیندها نظارت نماید نه صرفا محصول نهایی (که آنهم البته قسمتی ا ز کار است).
بهروز
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۱:۰۹ - ۱۳۹۶/۱۱/۰۲
0
0
نظراتی کارشناسانه.
فقط فردین.
یک دوست
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۸:۰۳ - ۱۳۹۶/۱۱/۰۲
0
0
جناب آقای دکتر حسین زاده من کاملا با نظر شما مخالفم
1 متاسفانه شرکت های ممیزی و این گونه قرارداد های خرید خدمت و... جز مانع تراشی برای تولید کننده سودی دیگر نخواهد داشت که با یک نظر سنجی ساده از تولید کنندگان واقعی می توان به این مطلب پی برد.
2 چطور یک دستگاه دامپزشکی با بیش از 100نفر نیرو توان کنترل و نظارت بر بهداشت جامعه را ندارد ولی نظام یا شرکت های ممیزی با تعداد نهایتا 20نیرو توانایی کنترل بهداشت و تولید کننده را دارد و در عمل هم متاسفانه جز افزودن بار مالی اضافی خدمتی و نظارتی از بخش های خصوصی نبوده و نیست
3 حذف مسئولین فنی که شما در مطالبتان اشاره دارید یعنی بیکار شدن بیش از 3000هزار دامپزشک و ناظر . اگر شما خودتان در بخش خصوصی بودید هم اینگونه نظر می دادید؟؟؟
در پایان مطالب بسیار دیگر برای گفتن هست که در فرصت مناسب درج خواهم کرد . فقط مطلب آخر بنظر من بجای سلب مسئولیت از خود بهتر است دنبال احقاق حق دامپزشکان بخش خصوصی مانند اجرای ماده 19باشید و همچنین باید ما آنچنان پیشرفت و حمایت از جامعه تحصیل کرده دامپزشک و... داشته باشیم تا خود آنها توانایی ورود به بازار بعنوان تولید کننده را داشته باشند ( تولید کننده باسواد ) نه حذف آنها .
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۰۸:۳۱ - ۱۳۹۶/۱۱/۰۴
0
0
به نظرم در موضوع مسؤل فنی ما دچار اشتباه برداشت فاحشی هستیم ما از مسؤل فنی انتظار داریم که کار ناظر بهداشتی دولتی را که کار دولتی و حاکمیتی هست را انجام بده در حالی که هیچ قدرت و امکاناتی در اختیارش نیست نتیجه اش این وضعیت نا به سامان میشه
یعنی وظیفه حاکمیتی سازمان دامپزشکی رو به فردی که نه امکانات داره نه قدرت و حقوق خودش را از صاحب کار دریافت میکنه و انتظار هست که در مقابل کارفرما و کسی که حقوق بهش میده بایسته که عقلا و عرفا امکان پذیر نمیباشد واگذار میکنیم و انتظار داریم به نحوه مطلوب انجام بشه در اینجا پس نقش سازمان دامپزشکی چی هست ؟
مرغدار
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۱:۵۰ - ۱۳۹۶/۱۱/۰۶
0
0
مسول فنی یا بهتر بگووویم ......... بی مصرف تحمیلی دامپزشکی
نظر شما
ادامه