روزنامه ایران در گزارشی از رونق پت شاپ‌های تهران خبر داده است.
به گزارش حکیم مهر، متن این گزارش به شرح زیر است:
تا همین چند وقت پیش لباس بچه فروشی بوده، قبلترش کافه، حالا پت شاپ است؛ فروشگاه لوازم حیوانات خانگی. این، یکی از چندین پت‌شاپی است که در فاصله زمانی کوتاه در منطقه شروع به کار کرده. قبلاً به ندرت می‌شد چنین فروشگاه‌هایی دید.
معمولاً شمال شهر فعالیت داشتند و مشتریانشان هم ظاهراً متمول بودند، حالا اما وضعیت فرق کرده، آنطور که حامد الویری فروشنده پت شاپ حوالی پل سیدخندان می‌گوید، مردم از هر قشری به نگهداری حیوانات خانگی علاقه‌مند شده‌اند. به گفته او بعضی راننده‌های تاکسی خطی زیر پل سیدخندان از مشتریان پر و پا قرصش هستند.
برای آنهایی که مثل من حیوان خانگی نداشته‌اند، ورود به چنین مغازه‌ای مساوی است با چرخش مداوم نگاه بین قفسه‌ها که محتویاتشان غریب و به چشم ناآشناست. قوطی‌ها و پاکت‌هایی که عکس سگ یا گربه روی آنهاست و اطلاعات من در این زمینه آنقدر محدود است که تنها از روی عکس و نوشته می‌توانم حدس بزنم این غذای سگ است و آن یکی مال گربه.
مشتریان مغازه دو دسته‌اند؛ بعضی‌ها آنقدر سابقه‌شان در نگهداری از حیوان خانگی زیاد است که دقیقاً می‌دانند چه می‌خواهند و خودشان سراغش می‌روند و بعضی دیگر مثل آقایی که مشغول خرید برای سگ دوماهه‌اش است، تمام آنچه لازم است از فروشنده سؤال می‌کند تا برای حیوان بخرد. خانه، سبد، برس مو، غذای مخصوص سگ پودل دو ماهه، اسباب بازی و چند تکه دیگر که سر جمع 560 هزار تومان برایش آب می‌خورَد.
هزینه نگهداری از حیوان خانگی به گفته الویری کاملاً متغیر است و بستگی دارد. با حداقل هزینه هم می‌شود حیوان خانگی داشت. کسی می‌تواند با ماهی 20 هزار تومان حیوان خانگی نگه دارد و کس دیگری خیلی بیشتر از اینها هزینه کند. حتی به گفته او با توجه به این‌که قیمت‌ها افزایش پیدا کرده، خیلی‌ها دارند حیوان خانگی‌شان را عادت می‌دهند غذای خانگی بخورند.
می‌گوید: «مردم در کل به نگهداری حیوانات خانگی علاقه‌مند شده‌اند چون آگاهی‌شان بالاتر رفته و فرهنگ نگهداری از حیوانات خانگی پررنگ شده و باورهای اجتماعی غلطی که قبلاً جا افتاده بوده، تقریباً از بین رفته؛ مثل این‌که فکر می‌کردند گربه شوم است یا باعث نازایی زن می‌شود. برای همین هم هست که تعداد پت‌شاپ‌ها زیاد شده، دقیقاً بحث عرضه و تقاضا است.»
برای تشویق کردن حیوانات، انواع خوراکی‌ها وجود دارد. بیسکوئیت‌های شکل استخوان، شیرینی‌های مخصوص و... که هربسته‌اش چیزی بین 50 تا 80 هزار تومان قیمت دارد و برای هربار تشویق، تنها یکی از محتویات داخل بسته را باید به حیوان داد.
غذای حیوانات هم وارداتی است و هم داخلی. قیمت محصول داخلی تقریباً 70 درصد قیمت محصول خارجی است. خانم نسبتاً مسنی که حین صحبت وارد می‌شود، برای جوجه تیغی غذا می‌خواهد که غذای گربه مناسبش است. می‌گوید این طفلک دست یک آقای معتاد بود که انداختش توی جوی آب و پسرم آورد خانه و حالا داریم نگهداری‌اش می‌کنیم. فیلم جوجه تیغی را هم که اسمش را خسرو گذاشته، نشانم می‌دهد و قربان صدقه‌اش می‌رود.
هزینه غذای حیوانات به نژاد و اندازه‌شان بستگی دارد. سگ 4 کیلویی با فعالیت نرمال روزی 67 گرم غذا نیاز دارد که قیمت یک بسته یک و نیم کیلویی آن 110 هزار تومان است. البته این گرانترین برند است که فرانسوی است و بهترین غذاهای موجود در ایران هم اروپایی هستند.
«ما اینجا مشتری داریم که فقط ماهی 300، 400 هزار تومان برای حیوانش لباس و اسباب‌بازی می‌خرد. لباس‌ها از 40 هزار تومان شروع می‌شود، تا کاپشن 120 هزار تومانی که استفاده از لباس هم بستگی به‌نژاد سگ دارد. الآن که هوا سرد است بعضی نژادها که خیلی در خانه بوده‌اند، تحمل سرما را ندارند و باید کاپشن بپوشند.»
مشتری‌ها اما فقط صاحب حیوانات خانگی نیستند؛ هستند کسانی که غذا می‌خرند و برای حیوانات توی خیابان می‌گذارند. حتی کسانی نقل می‌کنند که قبلاً وقت غذا دادن به حیوانات، دیگران برخورد بدی می‌کردند اما الآن بهشان می‌گویند خدا خیرتان بدهد.
بعضی‌ها هم هستند که حیوان را فقط برای نمایش استفاده می‌کنند. مثل کسانی که سگ را در ماشین می‌گذارند و با سرعت می‌رانند. قرنیه چشم سگ خیلی حساس است و اگر در آن سرعت یک مگس به چشمش بخورد، باید چشم کلا تخلیه شود. تجربه ثابت کرده که اینها معمولاً بدترین مراقبت‌ها را از حیوان دارند. یکی با ماشینش نمایش می‌دهد، یکی با موبایل، یکی با لباس مارکدار و یکی هم با حیوان خانگی.
الان مشکل شما دقیقا چی هست؟ 
