کد خبر: ۴۵۵۱۲
تعداد نظرات: ۶ نظر
چالش‌های آموزش دامپزشکی:
با گذشت زمان و تکمیل کادر دانشگاه‌ها، آموزش تخصصی تنها متخصصین کم‌کاری را ایجاد کرد که شاید بهترین گزینه برایشان راه‌اندازی دانشگاهی دیگر بود و متاسفانه این مهم اتفاق افتاد ...
 

چالش‌های آموزش دامپزشکی

اولویت برخورد با دوره‌های عمومی یا دوره‌های تخصصی؟

دکتر احمدرضا محمدنیا

رئیس انجمن جراحی دامپزشکی ایران

دانشیار دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد

 

در رسانه ها و جمعیت های فعال دامپزشکی این روزها به فراوانی صحبت از ظرفیت واحدهای آموزشی دامپزشکی و عدم نیاز به دانش آموخته های دامپزشکی می شود. خوشبختانه حرکات روشنگرانه مختلف منجر به شناسایی هر چه دقیق تر این مشکل شده است، به گونه ای که برخی از واحدهای آموزشی به شکل جدی مورد تهدید قرار گرفته اند و به پذیرش دانشجو در مقطع دکتری عمومی در این دانشگاه ها حساسیت های فراوانی نشان داده شده است که جای امیدواری دارد.

همیشه این پرسش به ذهن متبادر می گردد که آیا چنین رخدادی که امروز منجر به تشکیل شاید بیش از 23 دانشکده دامپزشکی در گوشه و کنار کشور شده است، در آینده نزدیک منجر به تشکیل همین تعداد دوره های تکمیلی نخواهد شد؟ آموزش تخصصی در ایران برای تکمیل کادر دانشگاه های کشور شکل گرفت و بیشتر برنامه ریزی ها بر این منظور صورت گرفت و به حق باید گفت که در مقاطعی از زمان به شکلی بسیار کارآمد عمل کرد ولی با گذشت زمان و تکمیل کادر دانشگاه ها، این آموزش تخصصی تنها متخصصین کم کاری را ایجاد کرد که شاید بهترین گزینه برایشان راه اندازی دانشگاهی دیگر بود و متاسفانه این مهم اتفاق افتاد.

شاید در نگرش توسعه غیر منطقی آموزش دکتری عمومی و راه اندازی دانشکده های دامپزشکی بسیار منطقی تر باشد که به توسعه غیر منطقی دوره های آموزش تکمیلی که برای هر دانشگاه و واحد آموزشی از افتخارات محسوب می گردد، نگاه شود؛ مثلا در رشته جراحی دامپزشکی آیا ارزیابی از این که این شاخه از علوم چقدر نیاز به تخصص در گوشه و کنار کشور دارد، شده است؟

هر متخصص امکانات تخصصی بسیار بالایی نیاز دارد و بکارگیری این حجم عظیم از سرمایه های کشور که به گفته برخی از دست اندرکاران معادل سرمایه گذاری های کلان آموزشی و آکادمی ها می باشد، چه دستاورد کلانی برای کشور دارد؟ این مشکل شاید به کمترین شکل در بخش جراحی جلوه می نماید. سایر بخش های تخصصی در کشرور چه میزان از دانش تخصصی بهره می گیرند؟

واقعاً نام بردن از هر بخش اطاله کلام ایجاد کرده و فقط خواستم در این کوتاه توجه بسیاری از دست اندرکاران را به آن جلب نمایم. مطالعه بسیار ساده در بسیاری از بخش های تخصصی کشور نشان می دهد که جدا از اشتغال در واحدهای دولتی و نیمه دولتی، تقریباً هیچ دانش آموخته ای در بسیاری از رشته های تخصصی به شکل اختصاصی در رشته تخصصی خود مشغول به کار نیست. با این اوصاف چرا باید این کار بسیار طاقت فرسا، وقت گیر، پرخرج و پرزحمت به این شکل ادامه یابد و آیا سازمان هایی که در برخورد با دوره های عمومی دامپزشکی از هیچ کوششی دریغ نمی کنند، در برخورد، ارزیابی و نیازسنجی دوره های تخصصی نیز همین قدر فعال هستند؟ آیا وقت آن نرسیده که برای دوره های تخصصی در ایران شاخص سازی گردد؟ جدا از این که کدام دانشگاه امکان تربیت دانشجو در دوره تخصصی را دارد، به این نکته توجه شود که اصولاً ما در کشرور به چه تعداد متخصص در هر زمینه ای نیاز داریم؟ مثلا هر شهر به چه تعداد متخصص نیاز دارد؟

مجدداً تاکید می کنم که این نکته فقط خاص تخصص جراحی نیست، بلکه دربرگیرنده بسیاری از دیگر تخصص ها هم هست. وقتی که یک متخصص تربیت شد، بدون تردید به دنبال ایجاد شغل و کار برای خود می گردد و این ایجاد شغل بسته به میزان ارتباطات محلی و کشوری، می تواند منجر به راه اندازی یک واحد آموزشی یک درمانگاه خیلی خاص و... گردد که در بیشتر موارد از بین بردن منابع کشور بدون برنامه ریزی های دراز مدت و ارزیابی های درست است.

منبع: ماهنامه هدهد (خبرنامه انجمن جراحی دامپزشکی ایران)

 
انتشار یافته: ۶
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۱
ناشناس
|
United States of America
|
۰۱:۴۹ - ۱۳۹۷/۰۹/۰۳
0
0
دست اندر کاران معتقد به ایجاد " اشتغال " هستند و از نظر آنها هر نوع اشتغالی بالاخره اشتغال است فرقی نمیکند که آن " اشتغال به کاری مفید " باشد یا " اشتغال به تحصیل " با آینده ای نامعلوم و یا درست تر باید گفت اتفاقا" کاملا" معلوم یعنی بیکاری .
به هر حال فقط داشتن عنوان و کلمه " اشتغال " مهم است حالا به هر چیزی که باشد اهمیتی ندارد چون از این عنوان میتوان برای افزایش آمار " اشتغال " بخوبی و با سرفرازی استفاده کرد!!!
ناشناس
|
United States of America
|
۰۲:۰۵ - ۱۳۹۷/۰۹/۰۳
0
0
گاهی اوقات در انسان احساس شیرینی پیدا میشود که فکر میکند نکاتی حساس و اساسی را از مشکلات و علل بوجود آمدن آنها و راه حل شان ، برای دست اندر کاران روشن میکند ، بخصوص آنکه آنها حتی روحشان هم از این گونه مشکلات و مسائل بیخبر بوده و اصلا" آنها در ایجاد این مشکلات نقشی نداشته اند !!! و واقعا شاید ،یا ممکن است ، اگر خدا بخواهد ، سر سوزنی بفکر رفع آن مشکلات که خودشان به عمد یا با ناکارآمدی بوجود آورده اند ، باشند!!! خیلی احساس امید به آدم دست می دهد !!؟؟؟
غرض از این چند جمله فقط بیان واقعیتهای موجود بود ، نه انتقاد از جناب دکتر محمدنیا که حتما" بخوبی به این نکات واقف هستند . اما باید بدانیم فقط باید به شعور جمعی خود اتکا کنیم و راه حل های عملی تر دیگری به غیر از دست اندر کاران باید بیابیم ، چون همین دست اندرکاران در اصل مشکل اصلی هستند !!
علی
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۰۶:۴۵ - ۱۳۹۷/۰۹/۰۳
0
0
با سلام.عنوان نظرات اساتیدی همچون جنابعالی نیزسالیان قبل در تصمیمات دست اندرکاران شاید تاثیر گذار می بود چرا این نظرات الان......و واگربوده چراهیچ تاثیری نداشته تا اینکه موضوع به بن بست برسد!!!
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۰۹:۲۶ - ۱۳۹۷/۰۹/۰۳
0
0
جامعه بی هدف یعنی وضعیت فعلی ما! بی هدفی و بی برنامگی یعنی نابود شدن ظرفیت نیروی انسانی با کیفیت ما! بی هدفی و بی برنامگی یعنی فقدان امید به آینده!

وضعیت موجود را متولیان دامپزشکی ازجمله سازمان دامپزشکی، نظام دامپزشکی، جامعه دامپزشکی و جامعه اسلامی دامپزشکی باید پاسخ گو باشند.
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۰:۳۷ - ۱۳۹۷/۰۹/۰۳
0
0
باسلام. متاسفانه در وزارت علوم دوره دستیاری بطور کامل برای همین دست اندرکاران مشخص نشده. و همین دانشگاه فردوسی سخت ترین برخورد آموزشی را با این دانشجویان دارد. و مخصوصا و مخصوصا در آزمون برد تخصصی که هر ساله در اکثر گرایشات تخصصی حداقل یک نفر بعد از 5 سال تلف نمودن وقت و هزینه خود توسط همین دست اندرکاران محترم اخراج می شود. و یا بعد از سه بار با بدبختی موفق به پاس آن می شود.حقیقتا که به دور از انصاف است در همین دانشگاه در سایر رشته ها گاها حتی امتحان جامعی از دوره های phd گرفته نمی شود و نمره دفاع از پروپزال را گروه به عنوان نمره جامع اعلام می کند. ای کاش همین اساتید عزیز دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی کمی وضعیت نابسامان اشتغال در بیرون دانشگاه را دیده و کمتر با عمر و سرمایه جوانان بازی کنند.
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۷:۴۶ - ۱۳۹۷/۰۹/۰۳
0
0
دکتر پرسشی را با جمله پردازی فراوان مطرح و بدون پاسخ رها کردند!
نظر شما
ادامه