کد خبر: ۴۸۳
تعداد نظرات: ۲ نظر
واژه ذات‌الریه یا عفونت ریه یادآور یک بیماری سخت است. حتی در این روزگار و با وجود انواع درمان‌ها و داروها.

عفونت ریه بیماری شایعی است و در سال یک درصد افراد بالغ را گرفتار می‌کند و هرساله برخی از این افراد می‌میرند. این بیماری بخصوص در افراد مسن و کودکان کم سن خطرناک است. عفونت ریه می‌تواند در اثر باکتری ،ویروس یا قارچ ایجاد شود.در اغلب موارد باکتری‌ها عامل اصلی ایجاد بیماری هستند.

این عوامل معمولا در ریه افراد سالم وجود ندارند. گاهی اوقات آنها توسط جریان خون به ریه‌ها می‌رسند ولی اغلب همراه با نفس کشیدن توسط قطرات ریز آب موجود در هوای تنفسی (قطرات تنفسی) به ریه‌ها منتقل می شوند.

علائم بیماری

عفونت ریه بسته به عامل ایجادکننده می تواند علائم مختلفی داشته باشد. تب، درد قفسه سینه سرفه کاهش اشتها و ضعف علائم اصلی بیماری هستند.

سرفه در ابتدا ممکن است خشک باشد اما یک تا دو روز بعد سرفه همراه با خلط می‌شود. خلط معمولا زرد رنگ است و ممکن است رگه‌های خونی داشته باشد یا نارنجی رنگ باشد.

تنفس بیمار سریع و سطحی می‌شود و ممکن است بیمار به نفس نفس زدن بیفتد. در موارد شدید اکسیژن رسانی مناسب کاهش می‌یابد و ممکن است علائم کمبود اکسیژن در فرد بروز کند.

تنفس عمیق یا سرفه ممکن است منجر به ایجاد درد عمقی در قفسه سینه شود. این علامت ممکن است نشان دهنده گسترش عفونت به پرده پوشاننده ریه‌ها باشد.

افراد در معرض خطر

هر چند همه سالم ممکن است به این بیماری مبتلا شوند، با این وجود برخی افراد استعداد بیشتری برای ابتلا به این بیماری دارند. در راس این افراد باید از سیگاری‌ها نام برد. افراد در سنین بسیار بالا و بسیار پایین (نوزادان و افراد مسن) نیز سیستم دفاعی ضعیف‌تری دارند و شانس ابتلایشان بیشتر است.

کسانی که به هر دلیل سیستم ایمنی بدنشان ضعیف شده است (مثل مبتلایان به ایدز، کسانی که داروهای شیمی درمانی استفاده می‌کنند و ...) نیز جزیی از این دسته محسوب می شوند. کسانی که مبتلا به بیماری‌هایی‌ تضعیف‌‌کننده‌ مقاومت‌ بدن‌ نظیر بیماری‌های‌ قلبی‌، سرطان، سل، نارسایی احتقانی قلب، دیابت، یا بیماری‌های‌ مزمن‌ ریوی‌ هستند نیز باید بیشتر مراقب خود باشند. افرادی که طحال آنان برداشته شده است نیز در معرض خطر بیشتری هستند.

درمان

درمان بیماری کاملا با توجه به علت آن انجام می‌شود. با توجه به‌علت و شدت بیماری گاه بیمار مواردی به صورت سرپایی درمان می‌شود و گاه نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارد. البته در اکثر بیماران‌ درمان‌ این‌ عفونت‌ در منزل‌ انجام‌ می‌گیرد. درمان با‌داروهای ضد باکتری ویروس یا قارچ به صورت خوراکی یا تزریقی، فیزیوتراپی قفسه سینه و در مواردی اکسیژن، درمان‌های اصلی بیماری محسوب می‌شوند. برای‌ درد خفیف‌، تب‌ و احتقان‌ ممکن‌ است‌ از داروهایی‌ نظیر استامینوفن‌ یا قطره‌های‌ بینی‌، اسپری‌ها یا قرص‌های‌ ضداحتقان‌ استفاده‌ شود.بیماران می‌توانند از یک‌ دستگاه‌ مرطوب‌‌کننده‌ با بخار سرد برای‌ مرطوب‌ کردن‌ هوا استفاده‌ کنند. برای‌ تخفیف‌ درد سینه‌ می‌توان از یک‌ بالشتک‌ گرم‌‌کننده‌ یا کمپرس‌ گرم‌ بر روی‌ قفسه‌ سینه‌ استفاده‌ کرد. پزشکان توصیه می‌کنند برای کمک‌ به‌ تخلیه‌ ترشحات‌ ریوی‌ بیمار سرفه‌ کند‌ و تنفس‌ عمیق‌ بکشد.

برای پیشگیری

1. سیگار نکشید

2. از تماس با افراد مبتلا به عفونت‌های تنفسی خودداری کنید.

3. از مواجهه با سرما یا خیس بودن در هوای سرد خودداری کنید.

4. تغذیه مناسب بخصوص در کودکان عامل مهمی در پیشگیری از عفونت‌های ریه است.

5. درمان به موقع عفونت‌های ساده تنفسی احتمال عفونت ریه را کاهش می‌دهد.

6 . ویتامین‌های تازه بخصوص ویتامین ث مصرف کنید.

7. واکسن می‌تواند از ابتلا به برخی انواع عفونت ریه جلوگیری کند؛ البته واکسن برای تمام افراد ضروری نیست و بیشتر به افراد در معرض خطر توصیه می‌شود؛ واکسن‌هایی که بیشتر توصیه به آنها شده است آنفلوآنزا و پنوموکوک است.

8 . سالخوردگان و کودکان کم سن بهتر است در محل‌هایی که احتمال آلودگی در آنها بیشتر است حضور نیابند.

9. سرخود دارو بخصوص آنتی بیوتیک و داروهای کورتون دار مصرف نکنید.

10. اگر مبتلا به بیماری‌های مزمن هستید حتما برای پیشگیری با پزشک خود مشورت کنید.

 

 

انتشار یافته: ۲
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
Anita
|
-
|
۱۱:۰۷ - ۱۳۹۱/۰۸/۱۸
0
0
mamnon az matlab khobeton
شبنم
|
-
|
۱۵:۵۳ - ۱۳۹۲/۱۲/۲۴
0
0
مطالبتون برام مفید بود خیلی ممنون
نظر شما
ادامه