کد خبر: ۴۹۱۳۳
تعداد نظرات: ۴ نظر
رئیس بیمارستان دامپزشکی ایرانیان در گفت‌وگو با حکیم مهر:
«دکتر سیامک زارعی» افزود: همسایه‌های یک بیمارستان دامپزشکی به سادگی می‌توانند از آن شکایت کرده و حکم تخلیه بگیرند، در صورتی که هیچ‌وقت نمی‌توانند برای یک رستوران، بیمارستان انسانی یا مدرسه حکم تخلیه بگیرند ...
 
 

حکیم مهر: «دکتر سیامک زارعی» متخصص جراحی دامپزشکی و رئیس بیمارستان دامپزشکی ایرانیان معتقد است که بیمارستان‌های دامپزشکی در یک فضای مبهم از قانون و بی‌قانونی فعالیت می‌کنند. از نظر او، قانون در مورد این صنف، تفسیر به رأی می‌شود و هر کس به فراخور نظر شخصی خود با آن برخورد می‌کند.

حکیم مهر: آقای دکتر، مهمترین مشکل در مسیر فعالیت بیمارستان‌های دامپزشکی را چه می‌دانید؟

مهمترین مشکل بیمارستان‌های دامپزشکی این است که حرفه ما به گونه‌ای است که نه قانونی است و نه غیر قانونی.

حکیم مهر:‌ لطفاً بیشتر توضیح دهید.

بیمارستان دامپزشکی برای شروع کار از سازمان دامپزشکی مجوز می‌گیرد و این یعنی که غیر قانونی نیست. اما قانونی هم نیست، چون همسایه‌های یک بیمارستان دامپزشکی به سادگی می‌توانند از آن شکایت کرده و حکم تخلیه بگیرند. در صورتی که همین همسایه‌ها هیچ‌وقت نمی‌توانند برای یک رستوران، بیمارستان انسانی یا مدرسه حکم تخلیه بگیرند. آنها هیچ وقت نمی‌توانند از مدرسه مجاور محل سکونت خود شکایت کنند به این دلیل که صبح‌ها مراسم صبحگاه برگزار کرده و آلودگی صوتی ایجاد می‌کنند. ممکن است به مدرسه تذکر بدهند اما هیچ وقت حکم تخلیه نمی‌دهند، اما برای بیمارستان دامپزشکی حکم تخلیه می‌دهند.

مشکل بعدی بیمارستان دامپزشکی این است که اگر ما یک تخلف مرتکب شویم، ما را به دادسرای امور پزشکی ارجاع می‌دهند و در این مورد ما را جزء پزشکان به حساب می‌آورند.

حکیم مهر: این خوب است یا بد؟

البته که اشکالی ندارد. به هر حال ما اگر مرتکب تخلف شدیم، باید به یک دادگاه برویم و نمی‌توانیم به دادگاه امور جنایی یا حتی امور صنفی ارجاع شویم. لذا باید دادگاه امور پزشکی برویم. از طرفی ما با یک مشکل دیگر مواجه هستیم. اگر فردی قصد راه‌اندازی یک کارگاه تعمیر خودرو داشته باشد، همین که به‌عنوان کارفرما یک مجوز بگیرد کافی است و بعد از آن می‌تواند هر کسی را وارد کارگاه کند و مسئولیت کارگران با کارفرماست. اما برای ارائه مجوز به یک بیمارستان انسانی می‌گویند علاوه‌بر اینکه خود بیمارستان مجوز دارد، باید همه پزشکانی که قرار است در آنجا کار کنند، مجوز داشته باشند. به همین ترتیب این در مورد بیمارستان‌های دامپزشکی هم صادق است. اما زمانی که می‌گوییم آب، برق و گاز ما را معادل با امور پزشکی کنید تا مسکونی نباشد که به صورت پلکانی بالا برود، می‌گویند که امکان آن وجود ندارد، چون در قانون گفته شده که فقط مطب‌های پزشکی و نه دامپزشکی! این یکی از بزرگترین معضلاتی است که وجود دارد.

یک مساله بزرگ دیگر که وجود دارد و در بسیاری از رشته‌ها هم دیده می‌شود این است که هیچ تناسبی بین تعداد فارغ‌التحصیلان و نیاز جامعه وجود ندارد. اخیرا هم برخی مقامات مختصر اشاره‌ای می‌کنند که ما وظیفه نداریم دائما فارغ‌التحصیل بیرون بدهیم، چراکه برای این فارغ‌التحصیل کلی هزینه می‌شود. البته ممکن است که فرد در دانشگاه آزاد تحصیل کند و خودش هزینه بدهد اما به هر حال سرمایه ملی کشور به هدر می‌رود. به علاوه اینکه چندین سال از مفیدترین عمر یک جوان صرف می‌شود که درس بخواند و بعد از آن، درس به درد او نخورد. این تناسب وجود ندارد و از طرفی هم تناسبی بین میزان فارغ‌التحصیلان و میزان کاری که در جامعه وجود دارد، نیست. بنابراین برای اقشار جوان خیلی گران تمام می‌شود. برای بنده که نزدیک به ۲۸ سال در این زمینه سابقه کار دارم، خیلی سخت نیست. حتی ممکن است چند جوان بیایند و یک نرخ‌شکنی هم بکنند اما من مشتریان خودم را دارم. اما برای جوان‌ها خیلی سخت می‌شود. کسی که با هزار امید و آرزو دکتر شده و حالا بیرون می‌آید و هیچ کاری ندارد.

حکیم مهر: فرآیند اخذ مجوز و پروانه فعالیت بیمارستان دامپزشکی به چه شکل است؟

خیلی سخت نیست؛ فرد متقاضی باید تعدادی امتیاز بیاورد.

حکیم مهر:‌ همین فرآیند آسان، مسأله نیست؟ باعث نمی‌شود هر دانشجویی به محض فارغ‌التحصیلی به فکر راه‌اندازی بیمارستان دامپزشکی بیفتد؟

کمی به این شکل است، اما عملا ما نمی‌توانیم به یک نفر بگوییم که شما ۷ سال درس خواندی و کلی هم پول دادی، حالا بیکار باش. می‌گوید من در این مملکت درس خواندم، پس مجوز بدهید که کار کنم.

حکیم مهر: اگر مثلا شرایطی مثل سابقه کار در نظر گرفته شود، خوب نیست؟

من خیلی موافق نیستم. اولا همین مجوزی که الان می‌خواهند، یعنی فرد ارزیابی می‌شود و باید تعدادی امتیاز بیاورد که تا حدودی همان می‌شود که شما می‌گویید. کمااینکه الان دانشجو بلافاصله بعد از فارغ‌التحصیلی، آن میزان امتیاز را نمی‌آورد. البته می‌شود مقداری این امتیاز را دست بالاتر و دست پایین‌تر گرفت. اما این راهش نیست. اگر ما بگوییم مثلا داشتن ۵ سال سابقه کار الزامی است، فقط مشکل را ۵ سال عقب انداخته‌ایم. چون این فرد بالاخره بعد از ۵ سال یک کاری می‌کند. در یک شهرستان مجوز می‌گیرد و کار نمی‌کند و ۵ سال بعد می‌گوید طبق این مجوزی که از قبل گرفتم، ۵ سال سابقه کار دارم. چند کنگره فرمالیته هم می‌رود و یک مقاله هم ترجمه می‌کند و امتیاز می‌آورد و می‌آید. با این راهکار فقط می‌شود کمی مشکل را عقب انداخت اما نمی‌توان آن را از بین برد. یعنی صرفاً جلوی پای کسی که ساکن تهران است و فارغ‌التحصیل هم شده، سنگی انداخته می‌شود اما دوباره بعد از چند سال او برمی‌گردد. همانطور که الان فارغ‌التحصیلان امروز برای اخذ مجوز مراجعه نمی‌کنند. بلکه فارغ‌التحصیلان ۵ سال پیش می‌آیند و مجوز می‌گیرند.

حکیم مهر:‌ شهرداری چه مشکلاتی را برای بیمارستان‌های دامپزشکی ایجاد می‌کند؟

مشکل بیمارستان‌های دامپزشکی با شهرداری در راستای همان قانونی و غیر قانونی بودن است. بگذریم که شهرداری ها دنبال این هستند که این مساله را ملغی کنند اما ما قانونی داریم که در اماکن مسکونی می‌توان اشتغال به امور پزشکی، وکالت و بعضی رشته‌های مهندسی داشت و لازم نیست که ملک تجاری باشد. اینجا نوبت به ما که می‌رسد، می‌گویند قانون در مورد پزشکی است و دامپزشکی جزء آن نیست. در مورد این مساله کاملا تفسیر به رأی می‌شود و نظر نهایی بستگی به آن کارمند آن منطقه شهرداری دارد. در بعضی شهرها ایراد می‌گیرند و در بعضی شهرها خیر. حتی در تهران در بعضی مناطق مثلا منطقه ۳ ایراد می‌گیرند و منطقه ۲ نمی‌گیرند.

حکیم مهر: تعامل شما با سازمان دامپزشکی یا سازمان نظام دامپزشکی به چه شکل است؟ چقدر از بیمارستان‌های دامپزشکی به‌عنوان بخش خصوصی و صنفی حمایت می‌کنند؟

خیلی بد نیست، خیلی هم خوب نیست. کار زیادی نمی‌کنند، اما خیلی هم اذیت نمی‌کنند.

حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.

 

انتشار یافته: ۴
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۴
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۰۹:۱۶ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۳
1
1
دامپزشکی شتر مرغه. نه شتره نه مرغه. به امید روزی که تکلیف این رشته روشن بشه و جزو مشاغل بهداستی کشور تلقی بشه همانگونه که ماهیت این رشته هم همین است.
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۰:۰۶ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۳
1
1
حکم ما حکم شتر مرغه!
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۱:۵۴ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۳
2
4
ایشون از اساتید درجه یک رشته دامپزشکی هستند. از وقتی با ایشون اشنا شدم دیدم کاملا در مورد رشته دامپزشکی دگرگون شد. مواردی رو متوجه شدم که قبلا اصلا بهش توجه نمیکردم.
دکتر حسین زاده
|
Finland
|
۲۱:۲۳ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۳
2
5
مشاغل از هر نوعی که باشند فقط برای ارائه خدمات و رفع مشکلات متنوع جامعه و تک تک افراد آن بوجود آمده اند . هر فردی با هر شغلی که دارد ضمن ارائه خدمت به جامعه ، بشکل تولید یا امور خدماتی ، در عین حال و هم زمان ، خود نیز یک مصرف کننده تولیدات و خدمات دیگران است .
متاسفانه در این مصاحبه با طرز فکری عمومی ( تاکید میکنم عمومی نه طرز فکر یک فرد خاص ) برخورد میکنیم که در آن فقط منافع خودش را میبیند و اساسا" توجه ای به حقوق و نیازهای دیگران و جامعه و مصرف کننده ندارد.
دلیل بوجود آمدن دانشکده ها و دانشگاه ها و مقوله ای بنام آموزش پزشکی یا دامپزشکی این نیست که برای عده ای درآمد سازی شود و کاری بوجود آید !! غرض از این مقوله ها تربیت افرادی برای ارائه خدمات سالم و درست و موثر برای رفع درد و آلام و حفظ بهداشت و سلامتی افراد یا حیوانات از هر گروهی است . حتی در باب حیوانات پرورشی و صنعتی نیز ،هدف ، تامین نیازهای متنوع جامعه به غذا و پوشاک و ... سالم و کافی است و در ضمن بقا و زندگی و معیشت دامپروران و خانواده آنها نیز وابسته به سلامتی و بقای حیواناتشان است. بنابر این ، اصل بر رعایت حقوق مصرف کننده است ، زیرا خود خدمات دهنده و تولید کننده نیز یک مصرف کننده است .
حال چه کسی میتواند چنین هدفی را تامین کند !؟ بجز آنکه این کار فقط از پس افرادی بر می آید که بدرستی آموزش دیده باشند و مهارت کسب کرده باشند و صاحب تجربه کافی و لازم باشند !؟
و حال آیا در دانشکده های دامپزشکی ایران شرایط آموزش درستی فراهم شده است ؟ ، آیا در این مراکز ، بدرستی شانس کسب مهارت و تجربه وجود دارد ؟ که این به اصطلاح دانش آموختگان!! بعد از هفت سال صلاحیت ورود به حرفه و ارائه خدمات سالم و موثر را داشته باشند !!!؟؟؟
در این میان گناه دریافت کنندگان و مصرف کنندگان خدمات دامپزشکی از حیوان زبان بسته گرفته تا صاحب حیوان از همه جا بی خبر و خوش باور به عنوان دکتری آن به ظاهر دامپزشک چیست !!؟؟ آن به ظاهر دامپزشکی که چون هفت سال از زندگی خود را در مراکز به اصطلاح آموزشی بدون بازده گذرانده ، و خودش هم میدانسته که آموزشی نمیبیند ، به خود حق میدهد که برای جبران اتلاف آن همه سال ، کلینیک و بیمارستان بزند ، چون پدرش پول دارد و هر بلایی سر مصرف کننده خدمات دامپزشکی بیاورد !!؟؟
هر عقل سالمی و هر وجدان بیداری تایید میکند که کار را فقط باید به دست کاردانش داد نه صرفا" مدرک دارش !! و خوشبختانه در قوانین هم بر تعیین صلاحیت افراد برای کسب مجوز اشاره شده ولی متاسفانه نه بدرستی و نه با تاکید لازم و تعیین مصادیق و راهکارهای اصولی و عقلی و وجدانی آن !! و متاسفانه روشهای فعلی عملا" دست ناصالحان را بسیار باز گذاشته است !!
اینکه ما با بی تفاوتی و باری به هر جهت ، با این موضوع مهم برخورد کنیم و آن را جدی نگیریم ظلم به خودمان و جامعه هدفمان است و حتی به خطر انداختن بهداشت و سلامت کل انسانها در کل جهانی که اکنون مانند دهکده ای به هم مربوط است .
نظر شما
ادامه