«علیرضا نوری صفت» دانشجوی رشته دامپزشکی است. او پایگاه امداد و نجات را خانه خود می‌داند و اصلا برایش عجیب نیست که لحظه سحر یا هنگام افطار در حین یک عملیات نجات یا احیای یک مصدوم باشد.
به گزارش حکیم مهر به نقل از شهروند، خاطره علیرضا از امدادگری در ماه رمضان خواندنی است.
نخستین‌بار چند سالگی روزه گرفتی؟
۱۳سالگی .
تا به حال عملیات امدادی را در ساعات افطار و یا سحر تجربه کردی؟
بله؛ سحر ماه مبارک رمضان چند سال پیش یک خودرو پراید داخل گودال کانال افتاده بود. خودرو سه سرنشین داشت، یک راننده خانم، یک مرد و یک دختربچه. عملیات نزدیک به دو ساعت طول کشید، پس از فیکس ماشین افراد مصدوم از داخل خودرو بیرون آورده و به مراکز درمانی انتقال داده شدند. جالب این‌جا است همزمان وقتی عملیات به پایان رسید، صدای اذان موذن‌زاده از رادیو شنیده شد. آن روز را بدون سحر روزه گرفتیم، اما جالب‌تر این بود که تا پایان روز اصلا خستگی و ضعف به ما دست نداد !
عملیات چند ساعت طول کشید؟
نزدیک به دو ساعت .
در پایگاه‌های امدادی سفره‌های سحر و افطار چطور است؟
سفره افطاری همیشه مختصر است. اگر عملیاتی رخ دهد که با شکم پر از غذا نمی‌شود امدادرسانی کرد. مثل همه سفره‌ها، در سفره امدادگرها هم خرما و نون و پنیر پایه ثابت سفره‌ها است. چون پایگاه ما در یک منطقه کویری است، مایعات و نوشیدنی بیشتری مصرف می‌کنیم .
مردم ورامین غذای ویژه و خاصی هم در ماه رمضان تهیه می‌کنند؟
این‌جا آش‌رشته، شله‌زرد و شیربرنج طرفدار بیشتری دارد .
روزه‌داری و امدادگری سخت نیست؟
از لحاظ جسمی ابدا؛ اما از لحاظ روحی دلهره‌های ما در این ماه بیشتر از روزهای دیگر است، مطمئنا در این ماه انرژی و توان جسمی افراد حادثه‌دیده کمتر شده است؛ این موضوع اما باعث افزایش استرس در میان امدادگران می‌شود ولی در نقطه مقابل خدمت در این ماه برکت، شیرین‌تر از ماه‌های دیگر است؛ در این ماه همه دعوتیم؛ به بخشش، به خدمت .
