پژوهشگران روشی ژنتیکی را به‌عنوان جایگزینی برای روش‌های معمول شاخ‌بری که موجب آزار دام‌ها می‌شود، برای ایجاد صفت بی‌شاخی در دام‌ها ارائه کردند.
به گزارش حکیم مهر به نقل از زومیت، طی دو سال گذشته،
پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا درحال مطالعه‌ی ۶ فرزند یک گاو نر شیری بودند
که برای پیشگیری از رشد شاخ ویرایش ژنوم شده بود.
این تکنولوژی به‌عنوان جایگزینی برای شاخ‌بُری که یک روش
مدیریتی رایج برای بی‌شاخ کردن حیوانات و پیشگیری از آسیب به انسان‌ها و حیوانات
دیگر است، ارائه شده است.
پژوهشگران نتایج مطالعه‌ی خود را در مجله‌ی Nature
Biotechnology منتشر کرده‌اند. همان‌طور
که انتظار می‌رفت، هیچ‌کدام از فرزندان گاو نر شاخ‌دار نشدند و بررسی‌های جسمی و
آزمایش‌های خونی گوساله‌ها نشان می‌داد که همه‌ی آن‌ها سالم هستند. پژوهشگران
همچنین توالی ژنوم گوساله‌ها و والدین آن‌ها را مشخص کردند و به دنبال یافتن
هرگونه تغییر غیرمنتظر‌ه، توالی‌های ژنومی را تجزیه‌و‌تحلیل کردند.
تمام اطلاعات ژنتیکی در اختیار سازمان غذا و داروی آمریکا
گذاشته شد. تجزیه‌و‌تحلیل‌های انجام‌شده به‌وسیله‌ی دانشمندان FDA نشان داد، قطعه‌ای از DNA
باکتریایی که برای تحویل صفت بی‌شاخی به گاو نر مورد استفاده
قرار گرفته بود، درکنار دو واریانت ژنتیکی بی‌شاخی یا الل‌هایی که با ویرایش ژنوم
در گاو نر ایجاد شده بود، قرار گرفته‌اند.آلیسون
وان اینینام، نویسنده‌ی مسئول مقاله می‌گوید:
مطالعه‌ی ما نشان داد که دو گوساله الل بی‌شاخی طبیعی را به
ارث برده بودند و چهار گوساله بخشی از DNA باکتریایی
را نیز که با عنوان پلاسمید نیز شناخته می‌شود، به ارث برده بودند.
مساله‌ی تلفیق پلاسمید را می‌توان با غربالگری و انتخاب در
نظر گرفت و تنها دام‌هایی را انتخاب کرد که الل‌های طبیعی را به ارث برده‌اند و
قطعه‌ی باکتریایی در ژنوم آن‌ها دیده نمی‌شود. وان اینینام می‌گوید که این نوع از
غربالگری به‌طور معمول در اصلاح نژاد گیاهان انجام می‌شود. به‌گفته‌ی وی، پلاسمید
آسیبی به حیوانات نمی‌رساند اما این تلفیق موجب می‌شود که گاو نر ازنظر فنی تبدیل
به موجود ترانس‌ژنتیک شود زیرا حاوی DNA خارجی
از گونه‌ی دیگری بوده که در این مورد پلاسمید باکتریایی است. او توضیح می‌دهد:
ما نشان دادیم که با ویرایش ژن می‌توان گوساله‌هایی تولید
کرد که به‌طور طبیعی دارای الل بی‌شاخی باشند. علاوه‌براین، داده‌هایی را فراهم
کردیم که به فرایند ارزیابی دام‌های ویرایش ژنی‌شده کمک می‌کند. نتایج ما نشان‌دهنده‌ی
لزوم جستجو برای موارد احتمالی تلفیق پلاسمید است، وقتی که در فرایند ویرایش ژنوم
از پلاسمید استفاده شده باشد.
از زمان کار اصلی که در سال ۲۰۱۳ به‌وسیله‌ی شرکت Recombinetics انجام شد، روش‌های جدیدی توسعه
پیدا کرده است که در آن‌ها دیگر از پلاسمیدها یا دیگر توالی‌های DNA خارجی استفاده نمی‌شود.
دانشمندان هیچ تغییر ژنومی ناخواسته‌ی دیگری را در گوساله‌ها
مشاهده نکردند و تمام حیوانات در طول دوره‌ی آزمایش سالم بودند.
چرا به گاوهای بی‌شاخ نیاز داریم؟
بسیاری از نژادهای گاو شیری به‌طور طبیعی دارای شاخ هستند.
اما معمولا در مزارع گاو شیری شاخ‌ها برداشته می‌شود یا شاخ گوساله‌ها در سنین کم
از بین برده می‌شود. احتمال اینکه حیواناتی که شاخ ندارند، به کارکنان یا دیگر
حیوانات آسیب برسانند، کمتر است و این دام‌ها رفتارهای تهاجمی کمتری دارند.
فرایند شاخ‌بری ناخوشایند است و ازنظر بهزیستی دام مشکلاتی
دارد. «وان اینینام» می‌گوید، ویرایش ژنوم جایگزین ژنتیکی بدون دردی برای از بین
بردن شاخ‌ها ازطریق وارد کردن واریانت‌های ژنتیکی است که به‌طور طبیعی در برخی از
نژادهای گاو گوشتی مانند آنگوس وجود دارد.
