کد خبر: ۵۴۳۸۹
تعداد نظرات: ۱ نظر
 
 

نتایج یک مطالعه نشان می دهد که زندگی با سگها از سنین پایین ممکن است فواید سلامتی داشته باشد و همچنین احتمال ابتلا به اسکیزوفرنی در بزرگسالان را کاهش می دهد.

به گزارش حکیم مهر به نقل از خبرگزاری علم و فناوری، اختلالات روانی جدی با تغییراتی در سیستم ایمنی بدن در ارتباط با قرار گرفتن در معرض محیط زیست در اوایل زندگی همراه بوده است، و از آنجا که حیوانات خانگی معمولاً جزء اولین مواردی هستند که کودکان با آنها ارتباط نزدیکی دارند، برای ما منطقی بود که امکانات ارتباط را کشف کنیم.

در این مطالعه، یولکن و همکارانش در سیستم سلامت Sheppard Pratt در بالتیمور رابطه بین قرار گرفتن در معرض گربه خانگی یا سگ خانگی را در طول 12 سال اول زندگی و تشخیص بعدی بیماری اسکیزوفرنی یا اختلال دو قطبی بررسی کردند. از نظر اسکیزوفرنی، محققان از کاهش آماری قابل توجهی در خطر ابتلای فرد به این اختلال در صورت مواجهه با سگ در اوایل زندگی، شگفت زده شدند. در کل محدوده سنی مورد مطالعه، هیچ شرط پیوند قابل توجهی وجود نداشت.

محققان هشدار می دهند که مطالعات بیشتری برای تأیید این یافته ها، جستجوی عوامل موجود در هر پیوندی که به شدت پشتیبانی می شود، انجام می شود و به طور دقیق تر خطرات واقعی ایجاد اختلالات روانپزشکی را از قرار گرفتن در معرض نوزادان و کودکان زیر 13 سال به حیوانات گربه و سگ مشخص می کند.

براساس جدیدترین بررسی انجمن ملی حیوانات خانگی آمریکا، در ایالات متحده 94 میلیون گربه حیوان خانگی و 90 میلیون سگ حیوان خانگی وجود دارد. مطالعات قبلی، قرار گرفتن در معرض خطر ابتلا به زندگی اولیه گربه ها و سگ ها را به عنوان عوامل محیطی تغییر داده است که می تواند سیستم ایمنی بدن را از طرق مختلفی از جمله پاسخ های آلرژیک، تماس با باکتری ها و ویروس های حیوانات (حیوانات)، تغییر در میکروبیوم خانه و کاهش استرس ناشی از حیوان خانگی تغییر دهد.

در مطالعه حاضر، یولکن و همکارانش جمعیتی معادل 1،371 مرد و زن بین 18 تا 65 سال را مورد بررسی قرار دادند که شامل 396 نفر مبتلا به اسکیزوفرنی، 381 نفر مبتلا به اختلال دو قطبی و 594 کنترل بود. اطلاعات ثبت شده در مورد هر فرد شامل سن، جنس، نژاد / قومیت، محل تولد و بالاترین سطح تحصیلات والدین (به عنوان معیار وضعیت اقتصادی اقتصادی) می باشد. بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی و اختلال دو قطبی از بیماران بستری، بیمارستان روزانه و توانبخشی انتخاب شدند.

از همه شرکت کنندگان در این تحقیق پرسیده شد که آیا آنها در طول 12 سال اول زندگی خود گربه خانگی یا سگ داشته اند یا هر دو. کسانی که گزارش دادند گربه یا سگ حیوان خانگی در هنگام تولد در خانه آنها بوده است، از زمان تولد در معرض آن حیوان قرار گرفته اند.

رابطه سن قرار گرفتن در معرض اولین حیوان خانگی و تشخیص روانپزشکی با استفاده از یک مدل آماری تعریف شده است که نسبت به زمان چند بار وقایع خاص (در این مورد، قرار گرفتن در معرض حیوان خانگی) و ایجاد یک اختلال روانپزشکی نسبت به خطر ایجاد می کند. در یک گروه مطالعه نسبت به فرکانس آنها در یک گروه کنترل اتفاق می افتد. نسبت خطر یک اختلاف معنی داری بین گروه ها نشان نمی دهد، در حالی که نسبت بیشتر از 1 نشان دهنده افزایش احتمال بروز بیماری است.

تجزیه و تحلیلها برای چهار دوره سنی انجام شد: تولد تا 3، 4 تا 5، 6 تا 8 و 9 تا 12.

یولکن با کمال تعجب گفت: یافته ها حاکی است که افرادی که قبل از تولد سیزده سالگی در معرض سگ حیوان خانگی قرار دارند، به میزان قابل توجهی کمتر از 24٪ احتمال ابتلا به اسکیزوفرنی را دارند.

وی می گوید: بزرگترین اثر محافظ ظاهری برای کودکانی که در بدو تولد دارای یک سگ خانگی بودند یا اولین بار بعد از تولد اما قبل از 3 سالگی در معرض دید آنها قرار داشتند.

یولکن اضافه می کند اگر فرض شود که خطر بازتاب دقیقی از خطر نسبی است، ممکن است حدود 840،000 مورد اسکیزوفرنی (24٪ از 3.5 میلیون نفری که در ایالات متحده با این اختلال تشخیص داده شده اند) از قرار گرفتن در معرض سگ حیوان خانگی جلوگیری شود یا سایر عوامل مرتبط با قرار گرفتن در معرض سگ حیوان خانگی.

یولکن می گوید: چندین توضیح قابل قبول برای این اثر محافظتی احتمالی در تماس با سگ ها وجود دارد که ممکن است چیزی در میکروبیوم سگ باشد که به انسان منتقل می شود و سیستم ایمنی بدن را در برابر یا تمایل ژنتیکی به اسکیزوفرنی تقویت می کند.

منبع: sciencedaily

 

انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
مجید
|
United States of America
|
۰۲:۲۹ - ۱۳۹۸/۱۰/۰۵
0
0
این خبر را باید افرادی بخوانند که سگهای مردم را از اتومبیل ها و پارک ها به اسم نجس بودن ! به گروگان میگیرند و جریمه کلانی بابت داشتن سگ از صاحبان آنها میگیرند .
نظر شما
ادامه