دیار آفتاب نوشت:
چند روزی است که بیماری تب برفکی به جان دام های دامداران شهر داودآباد (قطب های دامپروی استان مرکزی و حتی کشور) افتاده است و تلفات زیادی را هم به همراه داشته است.
شهر داودآباد از توابع استان مرکزی با دارا بودن بیش از ۲۰ هزار رأس دام سنگین و بیش از ۸۰ هزار رأس دام سبک به عنوان یکی از قطب های دامپروی استان مرکزی و حتی کشور مطرح است.
امسال دامداران این منطقه به دلیل کاهش قیمت گوشت و افزایش قیمت علوفه دچار خسارت شده اند و برخی از دامداران امسال اقدام به پروار بندی دام نکرده اند.
در کنار این مسئله در روز های اخیر شاهد شیوع بیماری تب برفکی در جمعیت دامی شهر داودآباد هستیم بیماری که در چند سال اخیر همواره دامداران این منطقه را آزار داده است به گونه ای که در برخی از سال ها بسیاری از دامداران این منطقه را بی چاره کرده است.
چند روزی است که بیماری تب برفکی به جان دام های دامداران شهر داودآباد افتاده است و تلفات زیادی را هم به همراه داشته است.
نکته ای که در این جا حائز اهمیت است این است که هنوز از سوی دامپزشکی استان مرکزی برنامه ای برای مبارزه جدی با این بیماری در شهر داودآباد انجام نشده است و هر سال باید شاهد شیوع این بیماری در این شهر باشیم و خسارت های زیادی را به دامداران و اقتصاد کشور وارد کند.
متاسفانه در سال های اخیر هر زمان که بیماری تب برفکی در این منطقه شیوع پیدا می‌کند بعد از اینکه خسارت های زیادی به بار آورد تازه مسئولین به فکر می افتند که یک ضد عفونی انجام دهند(نوش دارو بعد از مرگ سهراب)و بعد از مدتی هم موضوع را فراموش می کنند دامدارها می مانند و خسارت های برجای مانده.
نکته ای که جالب هست این است که چند سالی است که دامپزشکی طرح های واکسیناسیون خود را در این شهر اجرا نمی کنند و دلیلش را هم تراکم بالای دام در این منطقه عنوان می کند.
امید می رود مسئولین استان مرکزی از استاندار مرکزی گرفته تا سازمان دامپزشکی استان به گونه ای برای مقابله با این بیماری برنامه ریزی کنند تا کمتر شاهد بروز چنین خسارت های در سطح دام های این منطقه باشیم چرا که این بیماری یک بیماری واگیر دار است و چنان چه در یکی از منطقه شیوع پیدا کند به سایر مناطق استان هم سرایت پیدا می کند و این می توانند تبعات بیشتری را به همراه داشته باشد.
تب برفکی یا «بیماری دهان و پا» یک بیماری ویروسی و عفونی دامی است که در حیوانات زوج سم از جمله گاو اهلی و اعضای خانواده گاوسانان شیوع می یابد و در بسیاری از موارد با تلفات سنگین همراه است.
تب برفکی، بیماری واگیردار است که با علایم بالینی تب شدید به مدت دو تا سه روز آغاز می شودو در پی آن تاول هایی در داخل دهان و روی پا ظاهر می شود که ممکن است پاره شده و موجب لنگش حیوان شود.
دامنه آلوده زایی این بیماری بسیار بالاست و قطرات آیروسل دفع شده از حیوان آلوده، تماس با تجهیزات دامداری، غذا، وسایل نقلیه، البسه آلوده و حیوانات شکارچی اهلی و وحشی به سرعت گسترش بیماری را در پی دارد و به علت خسارت های سنگین و تلفات بالا ، تب برفکی بعنوان طاعون برای صنعت دامداری محسوب می شود.
کنترل بیماری منوط به واکسیناسیون به موقع، مراقبت شدید نقل و انتقال حیوانات، قرنطینه کردن دام های مبتلا، اعمال محدودیت در خرید و فروش حیوانات و گاهی معدوم کردن دامها است.
تکذیب...... ! 
آیا دامدار باید منتظر بماند تا یک طرح اجرا شود؟ و برای پیشگیری از دام 15 میلیونی هزینه 10 هزارتومانی نکند؟تا زمانی که دامداران منتظر واکسن رایگان و ضد عفونی رایگان هستند و هنوز تو دیدگاه 50 سال پیش که دولت بیاید همه چیز را رایگان بدهد همین وضع اتفاق می افتد. باید بدانیم که حتی دفن لاشه های دامی به عهده دامدار است ولی دامداران لاشه ها را رها می کنند اطراف دامداری و باعث شیوع بیماری می شوند. دامداری که ارزش دامهایش بالای میلیارد هست آیا نباید خودش یک قوطی ضد عفونی 100 هزار تومانی بخرد یا واکسن تهیه کند و با هزینه هر راس حداکثر 10 هزار تومان دام 15 میلیونی خود را از بیماری بیمه کند؟ و وقتی که بیماری می آید همه طلب کار می شوند و می گویند که دامپزشکی با بودجه بسیار محدود خود بیاید ضد عفونی رایگان و واکسن رایگان و تزریق رایگان انجام دهد. با این اعتبار موجود الان هم دامپزشکی دارد از خود گذشتگی می کند. ناگفته نماند بعضد دامداران انتظار بسیار زیادی دارند. 
جابه جایی دام بدون تزریق واکسن نکنند
