حکیم مهر: برنامه «گفتگوی علمی» رادیو گفت وگو با موضوع نحوه ارتقاء اساتید در مقطع دکترای تخصصی و با حضور «دکتر سیدمهدی قمصری» استاد جراحی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، معاون سابق آموزشی دانشگاه تهران و عضو هیئت ممیزی دانشگاه تهران به روی آنتن رفت.
به گزارش حکیم مهر به نقل از رادیو گفت وگو، دکتر قمصری در آغاز درباره ارتقاء اعضای هیئت علمی در مراکز آموزش عالی گفت: این فرآیند طبق آئین نامه مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی انجام می‌گیرد و از طریق وزیر علوم ابلاغ شده است و هر دو یا چند سال یک بار نیز شامل بازنگری و اصلاحات می شود و عمده هدف از این بازنگری ها، ارتقاء کیفی این فرآیند است.
وی اشاره کرد: آئین نامه ارتقاء اساتید، چهار ماده اصلی دارد که ماده نخست آن مسائل فرهنگی است و بر اساس آن، اساتید باید امتیازاتی را کسب کنند. ماده دوم این آئین نامه، آموزشی است یعنی هر همکار هیئت علمی برای ارتقاء از هر مرحله به مرحله دیگری باید حداقل هایی از آموزش را به لحاظ کمیت و کیفیت تدریس کسب کند. بخش اصلی آئین نامه ارتقاء که مختص فعالیت های پژوهشی است، در ماده سوم قرار دارد که مجموعه ای از پژوهش ها، نگارش یا چاپ مقاله در کنفرانس های علمی، چاپ کتاب، جذب رای در اعتبارات مالی خارج از دانشگاه و راهنمایی پایان نامه می شود.
استاد جراحی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران با تصریح بر اینکه در فرآیند ارتقاء اساتید هر آنچه مربوط به پژوهش و تحقیق شود اهمیت دارد، عنوان کرد: اساتید دانشگاه باید کف امتیاز را کسب کنند تا بتوانند از مرتبه استادیاری به دانش یاری ارتقاء پیدا کنند.
معاون سابق آموزشی دانشگاه تهران اظهار کرد: دانشگاه ها مانند هر سازمان دیگری توسط بخشی از اساتید باید مدیریت شوند و امور اجرایی آن پیگیری و دنبال شود و این مهم نیز یک نوع ایثار توسط اساتید محسوب می شود زیرا تمایلی برای پذیرش مسئولیت های اجرایی در دانشگاه ها معمولا وجود ندارد و با وجود نداشتن محتوای پژوهشی، در سیستم ارزیابی ها، امتیازی نیز به این بخش داده شده است تا امورات دانشگاه ها مختل نشود.
عضو هیئت ممیزی دانشگاه تهران ضمن اشاره به افزایش سهم ایران در تولید علمی در جهان در سال های گذشته، گفت: سهم ایران از رقم بسیار ناچیز در ابتدای انقلاب به رقم قابل قبولی متناسب با جمعیت کشور در علم جهانی رسیده است.
وی ضمن تصریح بر این نکته که صرف نوشتن مقاله برای اساتید ایرادی ندارد، عنوان کرد: البته در کنار افزایش کمی مقالات، باید این مهم را نیز در نظر داشت که خروجی دستاوردهای پژوهشی باید به سمتی برود که به حل یک مسئله ختم شود و فرآیند آن تبدیل به یک پژوهش بزرگ شود که متاسفانه این بخش هنوز کامل نشده است و همین امر سبب ایجاد یک حلقه مفقوده بین صنعت و دانشگاه شده است.
وقتی سیستم جوریه که وادار میکنه افرادو به سمت کمیت برن، نه کیفیت، تعدد مقالات قطعا در اولویت قرار میگیره. سهم ایران از رقم بسیار ناچیز در ابتدای انقلاب به رقم قابل قبولی متناسب با جمعیت کشور در علم جهانی رسیده است.!!!! توقع دارید چی بگوید؟ بگوید اوضاع خرابه، باید تو دانشگاه جواب پس بده،بگه اوضاع خوبه، شما اشکال میکنید! ................. چیکار کنه؟ جناب آقای دکتر قمصری فکر میکنید بالایی ها نمیدونن این مقالات جز هدر رفت وقت و سرمایه چیزی در پی نداره؟ همه چی سیاسیه تو این مملکت. میخوان بگن ما جز ۱۰ کشور با تعداد مقاله بالا هستیم. تا یه قدرت علمی پوشالی رو به جهان نشون بدن. نتیجش پولهای هنگفتی است که از ایران صرف خرید کیت ها، وا دات تجهیزات و ... میشه که هیچ برون دهی هم نداره. واقعا متاسفم برای این مملکت و تصمیم گیرندگان کلان اون! 
