فرشتهای که چند صباحی زمینی شد
دکتر محمود قربانزاده
بعضی آدمها آنقدر خوباند که به نظر میرسد اشتباهی وارد این دنیا شده اند. آنها مخلوقاتیاند که جنس سرشتشان با آدمیان معمولی زمین تفاوت دارد؛ در واقع آنها فرشتههایی هستند که شاید خداوند برای یادآوری خوبیها به انسانهای زمینی، آنها را چند صباحی مامور به مهاجرت به زمین میکند تا انسانهای زمینی که غرق در مسائل دنیوی و مادی شدهاند، هر از چند گاهی با اخلاقهای زیبای الهی آشنا شوند. «مهندس علی رجبی» مصداق عینی فرشتهای بود که چند صباحی کوتاه، زمینی شده بود اما ظرف دنیا گنجایش خوبیهای او را نداشت و خداوند او را گلچین نمود تا در جوار رحمت الهی آرام گیرد.
علی آقای رجبی با آن نگاه مظلومانه و چهره همیشه خندانش در قاب دلهای همکاران دامپزشکی خراسان جنوبی جاویدان شد.
بعد از تشکیل استان خراسان جنوبی، کارهای زیادی بود که باید انجام میشد؛ تاسیس دفتر شورای نظام دامپزشکی استان، راهاندازی و تجهیز آن، طراحی و مدیریت سیستم دبیرخانه و رسیدگی به امور صنفی اعضاء، برگزاری جلسات از یکطرف و پیگیری اقدامات خاص مانند پیگیری تامین زمین و اعتبار جهت ساخت دفتر نظام از سوی دیگر فعالیت هایی بود که به صورت متراکم و فشرده در نظام دامپزشکی خراسان جنوبی شروع شد و تمام این فعالیتها را علی آقای رجبی پیگیری میکرد و جثه نحیف او و نقص پایش باعث نشد که در کارش کم بگذارد؛ او همواره حداقل به جای 3 نفر نیرو کار می کرد.
هنوز پیگیری دریافت زمین دولتی برای دفتر نظام تمام نشده بود که موضوع تشکیل شرکت تعاونی مسکن اعضاء و پیگیری زمین جهت احداث مسکن برای اعضاء شروع شد. دو پروژه 21 واحدی و 31 واحدی با جدیت شروع شد و این بار هم علی آقای رجبی بود که تا مراحل آخر کار همدوش سایر اعضاء تعاونی مسکن، پیگیری های مستمرش باعث شد که واحدهای ساختمانی سر موقع ساخته و تحویل گردد.
در واگذاری صدور پروانه های اماکن دامی، علی آقای رجبی یکتنه و با سعه صدر و خوشرویی به صورت شبانهروزی وقت گذاشت و مدت 14 سال تمام بدون لحظه ای تامل یا بیان هر گونه شکایت و یا توقعی، کار را انجام داد.
این فرشته زمینی را از زمان دانشجویی می شناختم؛ او دانشجوی خود من در مقطع کاردانی بود و در تمام مراحل راه اندازی نظام دامپزشکی خراسان جنوبی و تمام افتخاراتی که نظام دامپزشکی خراسان جنوبی کسب کرد، در کنار من بود؛ مانند یک دوست صمیمی، و این جدیت و پشتکار و صمیمیت را در دوره های بعدی نظام و با ریاست بعدی نظام هم ادامه داد.
وظیفه خود می دانستم اینک در روزهای پیرامون چهلمین روز هجرت او از این دنیای خاکی که به دلیل شیوع بیماری کرونا امکان برگزاری مراسم یادبود این عزیز نیست، چند سطری را در بیان خدمات ارزشمند مهندس رجبی بنویسم تا تمام همکاران نظام دامپزشکی سراسر کشور بدانند که گوهری را از دست داده اند که گذشت زمان ارزش واقعی او را بیشتر نمایان خواهد کرد.
علی جان، میدانم آنقدر خوب بودی که نیازی به دعای من زمینی پر گناه نداری، اما از خداوند متعال می خواهم تا به حق تمام خوبی هایی که داشتی و همه همکارانت به آن اعتراف می نمایند، دو یادگار عزیزت، پارسا و پرهام خوشبخت و سعادتمند شوند و روح پاکت در بهشت برین غریق رحمت الهی گردد.
اینک همگی با هم برای شادی روح این همکار عزیز صلوات و فاتحهای را نثار روح پاکش می کنیم.