محققان دانشگاه جانز هاپکینز: سگ‌ها می‌توانند سرطان پروستات را با دقت بالا تشخیص دهند

حس بویایی سگ ها قدرتی چند برابر حس بویایی انسان دارد. در آخرین مطالعات محققان نتایج جالبی درباره توانایی های این حس بویایی کشف کرده اند.

به گزارش حکیم مهر به نقل از خبرگزاری علم و فناوری، اگر شما صاحب یک سگ باشید، احتمالا می‌دانید که آنها بوکشیدن هستند. حس بویایی قدرتمند این نزدیکترین دوست انسان می‌تواند بیماری‌های مختلفی از جمله دیابت و کووید-19 را تشخیص دهند.

اکنون برخی از محققان در حوزه پزشکی متوجه شدند که این موجودات دوست داشتنی از طریق هدایت صحیح می‌توانند وجود سرطان پروستات را تشخیص دهند. این مطالعه که در مجله «پلاس وان» منتشر شده است، هدفش ارزیابی توانایی دو سگ در تشخیص سرطان پروستات کشنده در نمونه ادرار بود.

تشخیص سرطان پروستات توسط سگ‌ها با دقت بالا

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که سگ‌ها می‌توانند سرطان کشنده پروستات را با دقت بالا با طریق بو کشیدن تشخیص دهند.

«فلورین» و «میداس» دو سگ نابغه توانستند به از طریق بو کشیدن نمونه‌های ادرار بیماران مبتلا به سرطان پروستان را تشخیص دهند. این موفقیت امید را برای پیداکردن آزمایش تشخیص غیر تهاجمی فراهم می‌کند که می‌تواند آزمایش‌های خون فعلی را پشتیبانی کند. محققان حتی پیشنهاد کردند که از این قدرت بینی باورنکردنی می‌توان در آینده در یک دستگاه مصنوعی استفاده نمود.

دکتر «کلر گست» بنیانگذار موسسه سگ‌های تشخیص بیماری دراینباره می‌گوید: « این یافته‌ها بسیار هیجان‌انگیز است چراکه یکی از چالش‌های آزمایش خون «پی-اس-ای» این است که برخی موارد زمینه‌ای ممکن است دقت آن را پایین آورده و در صورت نداشتن سرطان تشخیص دهد، فرد مبتلا به سرطان است. اما در این آزمایش سگ‌ها توانستند تفاوت میان سرطان را با دیگر بیماری‌های مرتبط با پروستات متوجه شوند. این شیوه آزمایش می‌تواند اطلاعات اضافی و جانبی برای آزمایش «پی-اس-ای» فراهم کرده تا دقتش بالا رود، تا بدین ترتیب تشخیص زودهنگام، غیرتهاجمی و حساس سرطان‌های پروستات فراهم آورده شود.»

سرطان پروستات (Prostate cancer) که با نام کنسر پروستات نیز شناخته می‌شود، پیشرفت سرطان در پروستات است که غده‌ای در دستگاه تناسلی مردان است. بیشتر سرطان‌های پروستات آرام رشد می‌کنند، اما برخی نسبتاً سریع رشد می‌کنند. 

سلول‌های سرطانی ممکن است از پروستات گسترش یابد و به دیگر بخش‌های بدن برسند، به ویژه استخوان‌ها و گره‌های لنفاوی. این بیماری ممکن است در آغاز نشانگانی را بروز ندهد. در مراحل پیشرفته‌تر می‌تواند مشکلاتی را در ادرار کردن، خون در ادرار یا درد در ناحیهٔ لگن و کمر هنگام ادرار به وجود آورد. یک بیماری دیگر به نام هایپرپلازی خوش‌خیم پروستات نیز می‌تواند نشانگان مشابهی را پدیدآورد. یکی دیگر از علائمی که بعدها بروز پیدا می‌کنند شامل سطح پایین گلبول‌های قرمز است.