ما می دانیم که انسان ها هزاران سال است که زندگی خود را با سگ ها تقسیم می کنند، اما جای خالی زیادی برای پر کردن این رابطه و نحوه ی گسترش آن در سراسر جهان وجود دارد.
به گزارش حکیم مهر به نقل از علم و فناوري، ما می دانیم که انسان ها هزاران سال است که زندگی خود را با سگ ها تقسیم می کنند، اما جای خالی زیادی برای پر کردن این رابطه و نحوه ی گسترش آن در سراسر جهان وجود دارد. دانشمندان دانشگاه بوفالو در DNA یک قطعه استخوان باستانی که گفته می شود قدیمی ترین سگ شناخته شده در منطقه است، یک سرنخ بسیار مفید در مورد مهاجرت سگ به قاره ی آمریکا پیدا کرده اند.
این کشف در واقع یک کشف سهوی بوده است. دانشمندان توالی DNA قطعات قدیمی استخوان را که سال ها پیش در آلاسکا حفر شده است، انجام می دهند، از جمله مواردی که فکر می کردند از خرس باشد. تجزیه و تحلیل نشان داد که استخوان در واقع بخشی از استخوان ران متعلق به سگی است که حدود 10 هزار و 150 سال پیش در منطقه زندگی می کرده است. محققان می گویند تصور می شود که این قدیمی ترین بقایای تایید شده ی یک سگ خانگی در قاره ی آمریکا است.
«فلاویو آگوستو دا سیلوا کوئلیو»، محقق دانشگاه بوفالو، یک قطعه استخوان باستانی سگ را نگه داشته است
تجزیه و تحلیل بیشتر از ژنوم میتوکندری نشان داد که این سگ از گروهی از سگ های سیبری تبار است و متعلق به یک تبار جداگانه است که از 16،700 سال پیش از این واگرا جدا شده است. این حدود زمانی است که تصور می شود انسان ها در یک مسیر ساحلی در جنوب شرقی آلاسکا مهاجرت کرده اند.
«شارلوت لیندکوویست» نویسنده ی ارشد این تحقیق می گوید: ما اکنون شواهد ژنتیکی از یک سگ باستانی پیدا شده در سواحل آلاسکا داریم. از آنجا که سگ ها یک ضرورت برای شغل انسان هستند، داده های ما نه تنها برای تعیین زمان بلکه برای مکان ورود سگ ها و مردم به قاره ی آمریکا اهمیت دارد. مطالعه ی ما این نظریه را پشتیبانی می کند که این مهاجرت درست هنگام عقب نشینی یخچال های طبیعی ساحلی در آخرین عصر یخبندان اتفاق افتاده است.
یک قطعه استخوان ران متعلق به یک سگ باستانی سرنخی در مورد مهاجرت سگ و انسان به قاره ی آمریکا ارائه داده است
از بینش های جالب دیگری که این تجزیه و تحلیل به دست آورد این بود که سگ خود را تا حد زیادی با رژیم دریایی، تغذیه از ماهی و قراضه های نهنگ ها و ماهی ها زنده نگه داشته است. اما یافته ها به همان اندازه مربوط به تاریخچه ی مهاجرت انسانی است که در مورد چاپ پنجه ی باستانی بهترین دوست ما نیز مربوط می شود.
نقشه ای که منطقه ی جنوب شرقی آلاسکا را نشان می دهد و در آنجا قطعه استخوان باستانی سگ پیدا شده است.
این همه با علاقه ی ما به چگونگی تأثیر تغییرات آب و هوایی عصر یخبندان بر زنده ماندن و حرکت حیوانات در این منطقه آغاز شد. Lindqvist می گوید: جنوب شرقی آلاسکا ممکن است به عنوان یک نقطه توقف بدون یخ عمل کرده باشد و اکنون - با سگ ما - ما فکر می کنیم که مهاجرت اولیه ی انسان از طریق منطقه ممکن است بسیار مهمتر از آنچه که قبلاً مظنون شده بود باشد.
فلاویو آگوستو دا سیلوا می افزاید: سگ اولیه ی ما از جنوب شرقی آلاسکا از این فرضیه پشتیبانی می کند که اولین مهاجرت سگ و انسان به جای دالان مرکزی قاره از طریق مسیر ساحلی شمال غربی اقیانوس آرام رخ داده است که تصور می شود تنها در حدود 13000 سال پیش قابل دوام بوده است. کوئلیو، دانشجوی دکترای علوم زیستی در دانشگاه بوفالو و اولین نویسنده ی این مطالعه است.
این تحقیق در مجله ی Proceedings of the Royal Society B منتشر شده است.
