گفتگو با رئیس سازمان نظام دامپزشکی درباره طرح افزایش بهره وری در بخش کشاورزی و منابع طبیعی :
آقای دکتر آقامیری، همانطور که استحضار دارید پیشنویس طرح افزایش بهرهوری در بخش کشاورزی در کمیسیون کشاورزی مجلس در دست بررسی است. درخصوص چگونگی پیدایش این طرح و اینکه طراحان آن چه کسانی هستند و هدف آنها از این طرح چیست توضیح دهید؟
* در ابتدا باید عرض کنم از چگونگی پیدایش این طرح اطلاعی ندارم و فقط این را میدانم که چون طرح است حتماً طبق قوانین و آئیننامههای داخلی مجلس توسط نمایندگان محترم تهیه و تنظیم شده باشد. قبلً از آنکه کلیات این طرح برای تصویب به صحن علنی مجلس بیاید بنده از محتوی آن باخبر شدم و دیدم که خوشبختانه درخصوص دامپزشکی مطلبی را ندارد، بنابراین سازمان نظام نیز هیچگونه حساسیتی برای تصویب یا عدم تصویب آن در صحن علنی نداشت اما این را میدانم که وزارت جهاد کشاورزی با تصویب این طرح مخالف بود و مخالفت خودش را در صحن علنی مجلس نیز اعلام کرد لکن فکر میکنم کلیات آن در تاریخ 17/9/1387 با حدود 127 رأی در صحن علنی تصویب شد.
* *با این توضیحات بهنظر میرسد که سازمان نظام دامپزشکی در تهیه و تنظیم پیشنویس طرح افزایش بهرهوری در بخش کشاورزی هیچ نقشی نداشته است؟
* همانطور که عرض کردم سازمان نظام دامپزشکی هیچگونه نقشی در تنظیم یا ارائه پیشنهاد در تهیه آن نداشته است البته عرض کردم نامی هم از دامپزشکی در پیشنویس اولیه نبود، لکن بعد از آنکه به کمیسیون کشاورزی ارجاع شد، بررسی جزئیات آن از طرف کمیسیون به یک کار گروهی واگذار شد. پس از بررسیهایی که در آن کار گروه انجام گرفت، در بعضی موارد نیز وارد حوزههای مختلف دامپزشکی نیز شده بودند.
جناب آقای دکتر آقایا با من تماس تلفنی داشتند و فرمودند: فردا جلسهای را درخصوص طرح افزایش بهرهوری در بخش کشاورزی داریم و بدلیل آنکه درخصوص دامپزشکی هم مطالبی وجود دارد، بهتر است جنابعالی تشریف بیاورید. اما بنده چون در همان روز و ساعت جلسهای دیگر در مجلس داشتم شخصاً نتوانستم حضور پیدا کنم. اما معاون خودم آقای دکتر رزمیار را فرستادم. البته قبل از جلسه ایشان ایمیل من و آقای دکتر رزمیار را گرفتند و برای ما پیشنویسی را ارسال کردند. خوب پیشنویس اولیه را که دیدم خیلی مناسب نبود و به آقای دکتر رزمیار گفتم که حتماً از موضوع دامپزشکی دفاع لازم را داشته باشند و دیگر بعد از آن ایشان را میفرستادم چون از موضوع جلسه بیشتر اطلاع داشتند.
* * با این توصیف شما هیچوقت در جلسات کار گروه شرکت نکردید؟
* دقیقاً همینطور است و فقط 20 دقیقه در یکی از جلسات که دکتر رزمیار به کمیسیون بهداشت مجلس شورای اسلامی رفته بود من در آن کارگروه حضور یافتم، البته از طرف سازمان دامپزشکی کشور هم دیدم نمایندگانی در جلسه حاضر بودند و این بود تمام حضور بنده در جلسات کارشناسی آن طرح.
* * پس با این مطالبی که شما الان شفاف و روشن مطرح کردید چگونه است که تهیه این طرح را به شما ربط میدهند در حالی که شما حتی در جلسات بررسی آن حضور نداشتید؟
* البته متأسفانه در صنف دامپزشکی بیشتر به جای آنکه به دنبال آن باشیم که برای آینده بهتر این صنف کار کنیم دنبال این هستیم که ببینیم کی چی گفت؟ و کی بهتر گفت و کی بدتر گفت؟ تا حالا به فکر آن نبودیم که چه کسی بهتر عمل کرد. یعنی چه کسی بیشتر در جهت اعتلای دامپزشکی حرکت کرد و ما هم همان مسیر را ادامه بدهیم. برای من این قبیل شایعات مهم نیست، مهم این است که چکار داریم میکنیم. مهم این است که برای اعتلای دامپزشکی چکار کردیم و چه کارهایی که تاکنون انجام نشده را باید در آینده انجام بدهیم. خوب یک عدهای هم طبیعی است چون دستشون از خیلی چیزها کوتاه شده باید بنشینند و افراد را تخریب کنند. من نه اولین نفر هستم و نه آخرین نفر، فقط این را میدانم بعضی که از روی بیاطلاعی این حرفها را میزنند انشاءا.. که فقط جاهل هستند ولی عدهای که هدفدار هستند و فقط دارند عقدهگشائی میکنند از روی بیتقوائی خودشان است که اگر سابقه آنها را بررسی کنید ملاحظه میفرمائید که در گذشتههای دور که ما هم نبودیم این کارها را میکردند بنابراین زیاد برای من مهم نیست و ما نباید سرگرم این موضوعات پوچ و بیهوده شویم و از موضوعات اصلی و مهم که میتوانند برای آینده دامپزشکی کشور ارزش داشته باشند غافل بشویم. نیازی هم نیست که شما هم به آنها بپردازید چون کارهای مهمتری هم است.
* * اخیراً اخباری در خبرگزاریها مطرح شد که جنابعالی در جلسهای که در سازمان دامپزشکی کشور به اتفاق ریاست محترم سازمان و برخی از مسئولین و پیشکسوتان دامپزشکی داشتید و بیانیهای را در رد این طرح امضاء کردید. در صورت امکان درخصوص مباحث اصلی این طرح که در حوزه دامپزشکی وارد شده است و شما نیز در دفاع از جایگاه دامپزشکی با آنها مخالف کردید توضیح دهید؟
* در تاریخ 19/1/88 از دفتر ریاست محترم سازمان دامپزشکی نامهای را برای دفتر اینجانب دورنگار فوری کردند که همانروز جلسهای را در سازمان درخصوص این طرح گذاشته شده است و لازم است بنده هم حضور داشته باشم. ساعت جلسه 5 بعدازظهر بود و تا ساعت 5/10 شب هم ادامه پیدا کرد. در آن جلسه برخی از دوستان از جمله رئیس محترم سازمان، استاد عزیزم جناب آقای دکتر تاجبخش و برخی از دوستان دیگر صحبت کردند اما آقای دکتر وارستهنژاد بیش از سایرین صحبت کردند، خوب البته حق داشتند چون میخواستند از مواردی که در پیشنویس طرح آمده بود دفاع کنند و مخالفت خودشان را با موضوع این طرح بیان کنند. بیشتر مواردی که ایشان خیلی زیاد مورد توجه قرار داده بودند ماده 16 و 17 این طرح بود که انصافاً برای سازمان دامپزشکی کشور به لحاظ استقلال تشکیلاتی مضر بود و سطح سازمان را تا اداره کل کاهش میداد. من هم به حکم وظیفهای که داشتم از این موضوع دفاع کردم و بیانیهای را که برای اعضای محترم کمیسیون کشاورزی مجلس تهیه شد امضا کردم و تلفنی هم در دفتر آقای دکتر نوروزی با آقای دکتر آقایا صحبت کردم و مخالفت خودم را با پیشنویس این طرح اعلام کردم و البته اینجا جا دارد کمی هم گلایه بکنیم هیچ اشکالی ندارد. پیشنویس طرحی که در دست بررسی بود با چهار رنگ نوشته شده بود و هر رنگ یک معنی و مفهوم خاص داشت. مثلاً رنگ سبز موارد پیشنهادی بود و رنگ آبی توضیحات و رنگ قرمز معنی حذف این بند یا ماده را داشت. متأسفانه آن شب رونوشتی که در اختیار همگان در جلسه قرار گرفته بود فتوکپی سیاه و سفید بود و امکان تشخیص رنگها وجود نداشت و در نسخه اصلی که فردای آن روز نگاه کردیم متأسفانه دیدم که سازمان دامپزشکی کشور در عمل خودشان صداقتی نداشته و اصطلاحاً سر قبری گریه میکردند که مرده نداشت یعنی آقای دکتر وارستهنژاد شاید خیلی در این خصوص توضیح داد و بنده هم در جلسه تذکر دادم که نسخه اصلی را بیاورید شاید در آن نسخه این موارد حذف شده باشد اما آنها گفتند که این آخرین نسخه است. خوب از این موضوع که بگذریم شاید مواد 16 و 17 بیشتر تهدید برای سازمان دامپزشکی کشور بود که قبلاً در جلسات کارشناسی و دفاعیات سازمان نظام آنها حذف شده بودند. اما بعد از آن ماده 2 آن طرح بود که صدور پروانههای بخش خصوصی را به نظام واگذار میکرد و با پیشنهادی که سازمان دامپزشکی کشور به اینجانب داد که موارد دام و دامپزشکی را از این طرح حذف و در قانون سازمان نظام گنجانده شود و بنده هم موافق آن بودم و رضایت دادیم، لکن کمیسیون کشاورزی مجلس علیرغم دفاعیات آقای دکتر نوروزی و اینجانب آنرا نپذیرفت. البته جای دارد این را هم عرض کنم که همه مواد آن به ضرر دامپزشکی نیست. بلکه در 2 تبصره جداگانه شاغلان حرفه دامپزشکی را از پرداخت مالیات معاف میکند و همچنین فعالان این حرفه میتوانند از مزایا بیمه روستائی و با حداقل نرخ بیمه که فکر میکنم 10% بیشتر نباشد استفاده کنند. با این حال برای سازمان نظام دامپزشکی نیز مطلوب است که این گونه موارد را در قانون خود سازمان بیاورند.
* *باتوجه به سعهصدر شما جای سؤالهای بعدی برای بنده باز شد. با این شرایط که آقای دکتر آقامیری، می شود در یک جمله و خلاصه بفرمائید، که نظرتان در خصوص طرح افزایش بهرهوری در بخش کشاورزی چیست؟
* از نظر من این طرح بایستی همه ابعاد کشاورزی و چرخه تولید را دربر بگیرد چرا که اعتقاد دارم با این طرح اگر هم به نحو احسن تکمیل شود، افزایش بهرهوری را تنها در یک یا دو بخش کشاورزی افزایش میدهد. اما صنعت کشاورزی در کشور ما آنقدر گسترده و پیچیده است که فکر میکنم نیاز به کار کارشناسی خیلی بیشتر و حضور همهی حوزههای کشاورزی در این طرح باشد که اگر این چنین شود قطعاً گام بلندی را در جهت توسعه مادی و معنوی کشور برداشته شده است.
* *شما در بخشی از صحبتهایتان اشاره داشتید که ماده 16 و 17 این طرح استقلال سازمان دامپزشکی کشور را هدف قرار میداد حالا که حذف شده است به نظر شما چرا سازمان دامپزشکی کشور حساسیت زیادی به تصویب این طرح در صحن علنی مجلس دارند؟ حتی اخیراً هم آقای دکتر نوروزی طی مصاحبهای اعلام کرده که ممکن است برای بخش خصوصی دامپزشکی نیز مشکلاتی را ایجاد کند. دلیل این ادعا چیست؟
* سؤالات شما خیلی کلی است و من هم باید خیلی توضیح بدهم و نیاز است یک تاریخچهای را از سازمان نظام دامپزشکی عرض کنم. قانون سازمان نظام دامپزشکی با زحمات بسیار و تلاشهای برخی از پیشکسوتان و همکاران عزیزم در سال 1376 در مجلس به تصویب رسید. در آن سالها مثل این چند سال گذشته فضای خصوصیسازی وجود نداشت و اگر هم وجود داشت خیلی کم بود، بنابراین قانون این سازمان هم بسیار ناکارآمد بود و تنها 3 وظیفه برای این سازمان عریض و طویل در نظر گرفته بودند، یکی صدور کارت عضویت، دوم رسیدگی به تخلفات صنفی و سوم تدوین استانداردهای فعالیت دامپزشکان و سایر رده های دامپزشکی بود. اما توقعی که اعضای این سازمان داشتند خیلی بیشتر بود و این سبب شده بود که تقریباً ما اعتماد بسیاری از اعضای خودمان را از دست بدهیم و ارتباط آنها با این سازمان قطع شود. البته این اعتمادسازی هماکنون در بخشی موفق بوده و تقریباً در سال گذشته حدود 230 درصد رشد تبدیل عضویتهای راکد به عضویتهای فعال را داشتیم. بنابراین یکی از عوامل مهم که قبلاً هم کارشناسی شده بود ناکارآمدی قانون سازمان نظام بوده است که در دورهی قبل از من هم اقداماتی برای اصلاح آن در مجلس صورت گرفت که به عمر مجلس هفتم کفاف نداد ولیکن از ابتدای مجلس هشتم، این موضوع را در دستور کار قرار دادیم و پیگیری کردیم. اما مواردی که مورد بحث سازمان نظام دامپزشکی و سازمان دامپزشکی است، ما میگوئیم باید اصل 44 قانون اساسی به روشی صحیح، در دامپزشکی نیز اجرا شود. یعنی سازمان دامپزشکی کشور فقط باید کار حاکمیتی و نظارتی و سیاستگذاری کلان خود را داشته باشد، تصدیگریها را باید واگذار کند، اما تفکری که در سازمان دامپزشکی کشور از زمانهای بسیار دور هم در آن حاکم بوده است، مخالف این موضوع است و هر کاری را ابزار حاکمیت میشناسد. البته بنده صددرصد مخالف آن هستم چرا که اعتقاد دارم حاکمیت نیاز به اینگونه ابزارهای مبتدی ندارد چراکه سیاستگذاری، برنامهریزی، تعیین ضوابط و دستورالعملها و نظارت عالیه مهمترین ابزار حاکمیتی است و سایر ابزارها جز ابزار سلیقه نیست و وسیلهای برای اعمال سلیقههای شخصی یا مدیریتی است.
ما میگوئیم سازمان دامپزشکی کشور باید ضابطهای را در قالب کلیشه تعریف کند و آن کلیشه هم با خطکش قابل اندازهگیری باشد تا مجدداً مورد اعمال سلیقه افراد قرار نگیرد. هر چند دستگاههای نظارتی، مسائل را رصد می کنند، اما برای کنترل این همه کارمند دولت، واقعاٌ چند نفر نیاز است تا وظیفه خودشان را به نحو احسن انجام دهند . من می گویم باید ضابطه ای را تعریف کرد، و کار همه را بر اساس همان ضابطه انجام داد و مردم و ذینفعان را از حقوق خودشان با خبر کرد. آنگاه می شود گفت که مردم خودشان بر کار مسئولین یا خادمین خودشان نظارت می کنند.
یکی از این ابزارها که مورد بحث است صدور پروانهها بخش غیر دولتی اعم از مطب، درمانگاه، آزمایشگاه و . . . است. مگر غیر از آن است که در نظام پزشکی، نظام مهندسی ساختمان و غیره که البته قابل مقایسه با دامپزشکی هم نیستند، این موارد حل شده است. مگر میشود یک مشکل راه حل نداشته باشد. باید برای اجرای آن راه حل پیدا کنیم.
قاطعانه میگویم که بنده هیچگاه به دنبال تضعیف سازمان دامپزشکی کشور نبوده و نیستم، بلکه با اقتدار در جهت تقویت و افزایش حاکمیت و نظارت آن کوشیدم و باز هم از هیچ تلاشی دریغ نخواهم کرد و ایمان راسخ دارم، تضعیف حاکمیت سازمان دامپزشکی کشور، سلامت و بهداشت عمومی جامعه و مردم را تهدید میکند، مگر غیر از این است که هدف ما خدمتگزاری به همین مردم است. اعتقاد دارم که سازمان دامپزشکی کشور باید یک ناظر قوی و حاکمیتی مستحکم داشته باشد، نه اینکه یک عامل قوی باشد.
همه ما باید برای اعتلای دامپزشکی تلاش کنیم، اما فراموش نکنیم که همه اعتلای دامپزشکی در سازمان دامپزشکی خلاصه نمی شود، بلکه ابعاد مختلفی دارد. در جوامع مدنی نهاد های مردمی از جایگاه ویژه ای برخوردار هستند که تقویت آنها می تواند در اهداف عالی آن جوامع، نقش بسزائی داشته باشند. و معمولاٌ این نهاد ها با هزینه های بسیار کمتر، بازوهای پرتوان دولتمردان آن جوامع هستند. البته بستگی دارد که چگونه و در چه راهی از این بازوها استفاده شود که آن هم نیاز به تدابیر مدیریتی دارد.
* * به نظر شما اطلاعرسانی شفافی در خصوص این طرح صورت گرفته است؟
* به نظر من خیر. البته نه تنها اطلاعرسانی شفاف نبوده بلکه غیرواقع و ناصحیح هم بوده است و به نظر بنده این صحیح نیست که هر روز وضعیت را بحرانی اعلام کنیم و برای خودمان بحران تعریف کنیم و بعد همه را جمع کنیم که چه باید کرد؟ به نظرم با طرح هر موضوع جدید و یا هر وضعیتی، باید تدابیر مختص به خود آنرا اتخاذ کنیم که کمترین هزینه را برای بخش دامپزشکی داشته باشد. نباید هربار استرس به مجموعه وارد کنیم و همه موضوعات را در جمعی مطرح کنیم که نمیدانیم برداشت آنها از طرح این موضوعات چیست؟ و قطعاً هر شخصی هم یک نوع برداشت را میکند و نه تنها کمکی به حل موضوع نمیکند بلکه شاید با اشاعه ذهنیت و برداشت خودش موضوعات دیگری را مطرح سازد که ارتباط با موضوع اولیه ندارد، اما لاجرم باید همزمان هر دو را با هم حل کنیم. در نتیجه راه حل مناسبی را برای حل مشکلات خودمان انتخاب نکردیم.
لازم است این را هم بگویم، این که می گویم اطلاع رسانی شفاف نبوده، نه اینکه اگر شفاف هم مطرح می شد، همه باید از آن حمایت می کردیم. نه خیر ! همانطور که عرض کردم بنده با اصل این طرح با این نحوی که بیان شده است موافق نیستم، و هیچ ارتباطی هم با صنف دامپزشکی ندارد و این هم از مظلومیت ما دامپزشکان است . اما همیشه این موضوع را یادآور شدم که یک مدیر مدبر باید تهدیدات را به فرصت های طلائی تبدیل کند نه این برای مبارزه با آن در همان ابتدا غرق شود و از نقاط دیگر آسیب ببیند. همان طور که اطلاع دارید این تهدیدات نه برای اولین بار است و نه آخرین بار ، بلکه سالیان سال است که مدیران دامپزشکی با یک چشم مراقب بیماریها و مبارزه یا کنترل آنها بودند و با چشم دیگر مراقب دست اندازی های سایر دستگاه ها به وظایف این سازمان بودند. و این مباحث اصلاٌ تازگی ندارد و همان طور که عرض کردم باید از فضای آن، بهترین بهره را در جهت حفظ سلامت و ارتقاء بهداشت عمومی جامعه برد.
* * تا چه اندازه به انتقادات سازنده و خرد جمعی معتقد هستید؟
* سؤال خوبی پرسیدید. من به انتقادات سازنده معتقدم و همیشه احساس میکنم انتقاداتی که واقعاً از روی دلسوزی و کمک باشد بسیار در کارهای اینجانب نقش دارد و حتماً مد نظر قرار میدهم. البته بعضی غرضها با شیوه انتقاد هم مطرح میشود که آنها انتقاد نیست بلکه تخریب و تضعیف کردن است. انتقادی سازنده است که همیشه همراه پیشنهاد باشد یعنی اگر انتقاد میکند معنی آن این است که ایشان کار کارشناسی کردند و به نتیجه بهتری رسیدهاند و نتیجه را بهعنوان پیشنهاد و اصل موضوع را هم نقد میکند. به نظرم این افراد، جز افراد دلسوزی هستند که شخصاً دست یکایک آنها را میبوسم. من بهعنوان عضو و خدمتگزار کوچک سازمان نظام دامپزشکی طبق قانون باید مصوبات شورای مرکزی سازمان را اجرا کنم و تاکنون تمام سعی و تلاش من در اجرای مصوبات شورای مرکزی بوده است چرا که این شورا اولاً قانونی است و به موجب قانون تشکیل شده است و دوم اینکه 9 نفر اعضای آن انتخابی و نمایندگان کلیه همکاران ما در اقصی نقاط کشور میباشند و 8 نفر دیگر اعضای انتصابی هستند که طبق قانون نمایندگان دستگاههایی که به نوعی به دامپزشکی کشور مرتبط هستند عضو آن میباشند. فکر میکنم تشکیل شورا یا تشکلهای همعرض آن و موازی با این سازمان باعث تضعیف سازمان و در نهایت دامپزشکی کشور میشود. اگر به سایت نظام دامپزشکی مراجعه کنید قسمتی را بهعنوان ارتباط مستقیم با رئیس سازمان گذاشته شده است همچنین در نشریه سازمان شمارههای تلفن مستقیم اینجانب که شخصاً پاسخگو هستم درج شده است که هردوی آنها با نظر مستقیم خودم انجام گرفته و بارها در جاهای مختلف اعلام کردم که به همفکری و کمک همه عزیزان و همکاران گرامی نیازمندیم و مجدداً هم تکرار میکنم.
* * آقای دکتر راه چاره مدبرانه موضعگیری با طرح بهرهوری را در چه میدانید؟
*خوب من که موضع خود را قبلاً هم گفتم و بازهم تکرار میکنم که با این طرح و هرگونه طرحی دیگر که به هر نحوی باعث تضعیف حاکمیت و نظارت سازمان دامپزشکی کشور بشود قطعاً مخالفت خواهم کرد و هیچ باکی از اعلام نظر صریح خودم ندارم و من فکر میکنم که سازمان دامپزشکی کشور هم موضع خودش را اعلام کرده است. البته باید این را عرض کنم که نکاتی هم در این طرح آمده است که برای بخش دامپزشکی بسیار مفید است و کمک به فعالان این بخش میکند از جمله معافیت مالیاتی و حق بیمه یارانهای آن. اما نظر ما این است که کمک کنیم که نکات و موارد بهتری که در دامپزشکی مطرح است مانند قانون سازمان نظام دامپزشکی که اصلاح آن در دست بررسی کمیسیون کشاورزی مجلس است آورده شود. سازمان نظام دامپزشکی، سازمانی کاملاً مستقل است و با سازمان نظام مهندسی کشاورزی شاید در بعضی مأموریتها اهداف مشترکی داشته باشد اما تحت هیچشرایطی ما ملزم به تبعیت از آن سازمان نیستیم. در حالی که این سازمان دامپزشکی کشور است که زیر مجموعه وزارت جهاد کشاورزی است. کاری که برای این طرح باید کرد این است، با توجه به اینکه این طرح هنوز پیشنویس است و فقط در کمیسیون کشاورزی بررسی شده است، میتوان با جلسات مشترک با سازمان دامپزشکی کشور راههای نفوذ و تداخل به حوزههای دامپزشکی را محدود کرد که این هم نیاز به یکسری همکاری های صمیمانه و صادقانه از سوی سازمان دامپزشکی کشور دارد.
* * به نظر شما این طرح استقلال سازمان دامپزشکی کشور را تهدید میکند و فکر میکنید دلیل مخالفت سازمان دامپزشکی کشور با روند رسیدگی به این طرح چیست؟
* اولاً تاکنون 2 ماده از این طرح در کمیسیون کشاورزی مطرح و رسیدگی شده است و باید کمی دیگر صبر کرد. اما به نظر بنده با توجه به حذف مادتین 16 و 17 این طرح، هیچ موردی سازمان دامپزشکی را تهدید نمیکند و طرح این موضوع که با حذف صدور پروانه مطب بخش خصوصی سازمان دامپزشکی کشور منحل خواهد شد نوعی تضعیف این سازمان بزرگ و موثر در عرصههای مختلف حاکمیتی است. ولی چیزی که برای سازمان دامپزشکی کشور مهم است مبحث واگذاریهاست و مخالفت سازمان دامپزشکی با تصویب این طرح فقط به خاطر واگذاری صدور پروانههای بخش غیر دولتی دامپزشکی است که با توجه به اصل 110 قانون اساسی و ابلاغ اصل 44 قانون اساسی، توسط مقام معظم رهبری (مد ظلهالعالی) و فضای حاکم بر مجلس و کشور، بالاخره این کارها و واگذاریها یک روزی انجام خواهد شد که اگر در این قانون انجام نشود حتماً در اصلاح قانون سازمان نظام دامپزشکی صورت خواهد گرفت و این موضوع هیچ ارتباطی به خواسته و پیگیری اینجانب ندارد. فقط کاری که باید انجام بگیرد آن است که سازمان دامپزشکی کشور باید در یک فضای آرام به دور از هرگونه تشنج یا بحرانی با تعاملی که صورت خواهد پذیرفت این کار را به بهترین شیوه انجام دهد. البته فرآیند برخی از امور تصدیگریها که در کمیسیونی که در وزارتخانه جهاد کشاورزی صورت گرفته توسط وزیر محترم جهاد کشاورزی به سازمان دامپزشکی کشور ابلاغ و سازمان نیز برای عملیاتی کردن آن در 19/2/88 به این سازمان ارسال نمود. لکن با توجه متن مکاتبه ریاست محترم سازمان دامپزشکی کشور و عبارت «با هماهنگی این سازمان» مجدداً مباحث سلیقهای مطرح میشود که اینجانب صددرصد مخالف آن هستم و اعتقاد دارم در صورت ابلاغ سیاستها و ضوابط، هماهنگی معنای واقعی خود را پیدا می کند و سلیقه ها کنار گذاشته می شود. سازمان دامپزشکی کشور باید سیاستهای کلان و ضوابط اجرائی خودش را در قالب کلیشهای اعلام کند و پس از آن برای اجرای آن نظارت دقیق داشته باشد و با هرگونه انحرافی به شدت برخورد نماید. در این راه هرچه شدت برخورد بیشتر باشد ما راضیتر هستیم چر