مشکل دامپزشکی امروزمان در بعد اجتماعی و نداشتن Leadership است که سابقاً به آن می‎گفتیم رجل! در مسایل سیاسی داشتن یک رهبر و یک رجل چقدر می‎تواند نقش تعیین کننده در مواقع بحرانی داشته باشد؟ حالا در دامپزشکی هم همینطور است. منظورم وجود فرد یا تشکلی است که مسئولانه و با اعتقادات زیربنایی همه ما که الهی است و خدا است که باید از کار و رهبری ما راضی باشد مشکلات را بتواند پیگیری کند...

اتفاق تلخ دیگری را هم تجربه کردم و آن این بود که علیرغم آنکه همکاران من در سازمان دامپزشکی با صلابت و عشق و اخلاص کار می‌کردند و بعد هم این موضوع ثابت شد گرفتار یک توطئه شدیم! در آن زمان رانت‌هایی برای واردات دارو شکل گرفته بود و ما محکم در برابر این رانت‌ها ایستاده بودیم اما در یک توطئه اینطور شایعه شده بود که مثلاً در بخش دارو اتفاقات نامیمونی در سازمان دامپزشکی شکل گرفته است. در صورتیکه در بخش دارو افرادی که آن زمان در سازمان دامپزشکی مشغول بودند از بچه های حزب اللهی بودند. مدیر وقت دارویی سازمان از بچه‎های قرارگاه رمضان بود...