شیوع احتمالی سیاه‌زخم موجب مرگ صدها دام در استان ایلام شد/ منتظر جواب آزمایش‌ها هستیم (+تصاویر)

حکیم مهر: در چند روز گذشته صدها دام در شهرستان ماژین تلف شده‌اند که علت احتمالی مرگ آنها بر اساس علائم بالینی بیماری سیاه زخم اعلام شده است.

به گزارش حکیم مهر به نقل از فارس، چند روزیست مرگ چندین دام (گوسفند) مشکوک به سیاه زخم در روستای پشته بخش ماژین گزارش شده است همچنین ۸۵ راس از گوسفندان یک دامدار به این بیماری مبتلا و از بین رفته‌اند؛ شنیده‌ها حاکی از آن است که تعدادی از این دام‌ها را نیز زیر خاک دفن کرده‌اند.

گمانی زنی‌هایی در خصوص مرگ دام‌ها وجود دارد که در حال بررسی دقیق‌تر بوده این در حالی است که بر اساس علائم بالینی ابتلا به بیماری سیاه زخم قوت بیشتری دارد.

تلف شدن ۸۴ راس گوسفند

«کاظم سعیدی‌الوار» یکی از دامدارن شهرستان ماژین که چند روزیست با نوعی بیماری در بین دام‌های خود مواجه شده‌ است، گفت: نزدیک به ۱۵ روز است بیماریی در بین دام‌های من شیوع پیدا کرده و ۸۴ راس از گوسفندانم نیز تلف شده‌اند.

وی افزود: من فکر میکنم بیماری هرچه که هست مربوط به مغز دام‌ها می‌شود؛ دامپزشکی و شبکه‌ی بهداشت دره‌‌شهر در جریان بیماری قرار گرفته‌اند.

علت مرگ دام‌ها در دست بررسی است

«علی عسگری» بخشدار ماژین در گفت‌وگو با خبرنگار فارس گفت: یک نوع بیماری در شهرستان ماژین شیوع پیدا کرده و سبب مرگ چندین راس دام نیز شده است؛ در حال حاضر این موضوع در دست پیگیری و بررسی بوده و اطلاعات دقیقی در رابطه با این بیماری مشخص نشده است. 

منتظر اعلام نتیجه از آزمایشگاه تهران هستیم

«زینی‌وند» رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهرستان ماژین در گفت‌وگو با خبرنگار فارس گفت: بیماری این دام‌ها مشکوک به سیاه‌زخم است چرا که در دام‌ها برخی از علائم بالینی سیاه زخم مشاهده شده، ما نمونه‌گیری لازم را انجام داده‌ایم و روز گذشته نیز از دام‌ها ضمن کالبد گشایی خون‌ نیز جهت آزمایش گرفته‌ایم و به آزمایشگاه مرجع در تهران ارسال کرده‌ایم. 

وی افزود: تا جواب آزمایش‌ها از آزمایشگاه تهران اعلام نشود هیچ گونه قطعیتی در رابطه با صحت این بیماری وجود ندارد.

زینی‌وند گفت: بیماری شاربن یا سیاه زخم از بیماری‌های مشترک انسان و حیوان بوده و فوق العاده خطرناک است؛ این بیماری یک نوع بیماری میکروبی است که اغلب پستانداران به ویژه گاو، گوسفند، بز، اسب و انسان بدان مبتلا می‌شوند؛ این بیماری در ۹۰% موارد موجب مرگ در دام‌ها شده و به انسان نیز قابل سرایت است.

در حالی که این روزها، جامعه جهانی با ویروس کووید ۱۹ دست و پنجه نرم می‌کند اما نباید از ویروس‌ها و میکروب‌های بیماریزای دیگر غافل شد، بیماری خطرناکی مثل سیاه زخم می‌تواند در صورت اقدام نکردن به موقع موجب ایجاد یک معضل بزرگ و جدی شود که این موضوع مستلزم توجه همه‌جانبه‌ی مدیران استانی است.

هنوز نوع بیماری مشخص نشده است

«صادقی‌فر» معاون بهداشت علوم پزشکی ایلام در رابطه با این موضوع گفت: هنوز نوع بیماری مشخص نشده است، در حال انجام بررسی‌های مورد نیاز هستیم که در صورت مشخص شدن نوع بیماری؛ اطلاع رسانی‌های لازم انجام می‌شود.

حفظ ایمنی غذایی و جلوگیری از گسترش بیماری‌های دام فعالیت بسیار دشواری است که بخش عمده‌ای از فکر مسوولان را به خود مشغول می‌کند و جلوگیری از گسترش بیماری‌های دام خصوصا بیماری مشترک بین انسان و دام نقش مهمی در بهداشت جامعه و سلامت افراد دارد که در این راستا نقش دامداران و توجه به نکاتی که از سوی مسوولان و دامپزشکان گوشزد می‌شود بسیار حائز اهمیت است.

شاربن (سیاه‌زخم) از بیماری‌های بسیار شدید و فوق‌العاده خطرناک و کشنده دام‌ها به خصوص گوسفند و گاو است؛ این بیماری به انسان نیز منتقل می‌شود و بیماری سیاه زخم را به وجود می‌آورد.

 شاربن با مرگ ناگهانی دام و خارج شدن خون تیره از سوراخ‌های طبیعی بدن مانند گوش، دهان، بینی و فرج مشخص می‌شود؛ این خون لخته نشده و لاشه دام خیلی زود گندیده و گازدار می‌شود، اگر لاشه چنین دام‌هایی باز شود خونابه ژله مانندی در داخل شکم دام دیده می‌شود.

اگر دام‌ها به هر یک این بیماری‌ها به خصوص بیماری‌های واگیر دچار شوند به دامپروری استان زیان‌های اقتصادی زیادی می‌رسد، در نتیجه تلاش و زحمت‌های شبانه‌روزی دامداران به خطر می‌افتد.

جابه جایی دام‌ها از منطقه‌ای به منطقه‌ای دیگر می‌تواند باعث انتقال یک بیماری از یک منطقه به مناطق دیگر شود، در نتیجه شرایط گسترش یک بیماری در استان و کشور فراهم خواهد شد؛ در این صورت به راحتی نمی‌توان بعضی از بیماری‌ها را درمان کرد؛ اگر هم امکان داشته باشد، هزینه‌های زیادی خواهد داشت.

گزارش‌های موجود نشان می‌دهد، فرآورده‌های لبنی و گوشت آلوده، شایع‌ترین مواد غذایی هستند که موجب ابتلا انسان به این بیماری‌ها نظیر تب مالت، سیاه زخم، بیماری‌های انگلی و ... می‌شوند.

انسان به طور قابل ملاحظه‌ای در برابر بیماری‌ها مقاوم‌تر از علف‌خواران است اما با این وجود مرگ ناشی از این بیماری در انسان غیر معمول نیست؛ شاربن جلدی یا سیاه زخم حدود ۹۵ تا ۹۸ درصد موارد بیماری انسانی را شامل شده که با آلوده شدن زخم و بریدگی و خراش‌های پوستی حادث می‌شود.

فرم تنفسی از طریق استنشاق گرد و غبار آلوده به هاگ باکتری و فرم گوارشی از طریق مصرف گوشت، مواد غذایی و آب آلوده وارد دستگاه گوارش انسان می‌شود؛ گزش حشرات و تماس با خون و لاشه دام‌های تلف شده و پوست آلوده از جمله راه‌های انتقال بیماری در انسان است.

برای جلوگیری از سرایت بیماری سیاه زخم به انسان و انتشار بیماری در محیط اطراف، دام بیمار باید کنترل شود؛ برای همین، لاشه‌های آلوده باید سوزانده یا در گودال عمیقی با آهک دفن شوند، همچنین محیط زندگی دام‌ها باید با مواد ضد عفونی کننده قوی ضد عفونی شود و به علاوه دام‌های سالم خیلی زود بر علیه بیماری، واکسینه شود.