حکیم مهر - هرساله نزدیک به چهارهزار تن از ماهیان پرورشی گرم‌آبی در کشور تلف می‌شوند.
مدیر آبزی‌پروری سازمان شیلات ایران در پاسخ به این سؤال که خسارات سنگین موسوم به تلفات پاییزه آبزیان پرورشی ناشی از چیست، گفت: نزدیک به سه سال است که مراکز آبزی‌پروری کشور با بیماری ناشناخته و مرموزی روبه‌رو است که به‌صورت متوسط با تحمیل دو تا چهارهزار تن در سال، خسارات سنگینی را به تولیدکنندگان شیلات وارد کرده است.
مهدی شکوری افزود: این تلفات از سوی دامپزشکی کشور ناشی از تغییرات شرایط استخر، مدیریت نامناسب و عوامل بیماری‌زای زنده (پاتوژن‌ها) گزارش شده است.
وی خاطرنشان کرد: بر اساس گزارش سازمان دامپزشکی در ماه جاری، بیشترین تلفات پاییزه در استان‌های خوزستان، گیلان، گلستان و مازندران گزارش شده است.
شکوری درباره راهکارهای مقابله با این تلفات ادامه داد: بهبود شرایط مدیریت استخر، ممانعت از شرایط مؤثر فعالیت عوامل بیماری‌زا ازجمله راهکارهای سازمان دامپزشکی کشور برای مهار این تلفات بوده است.
وی تصریح کرد: سازمان شیلات به‌منظور ارزیابی دقیق‌تر درباره سیر بیماری و راهکارهای پیشگیرانه با همکاری سازمان جهانی فائو در صدد بکارگیری یک نفر متخصص اپیدمیولوژیست معتبر برای کنترل تلفات پاییزه ماهیان پرورشی گرم‌آبی است.
این مقام مسئول در پایان درباره تلفات ماهیان سردآبی نیز یادآور شد: عمده تلفات ماهیان پرورشی سردآبی، ورود عوامل سموم به‌صورت ناخواسته و یا با انگیزه‌های نامعلوم به حوضچه‌های پرورش ماهیان سردآبی بوده است./
تلفات پاییزه دیگه چه صیغه ایه!شیلات جدید کشف کرده! با سلام. اولا در بحث بیماریهای آبزیان سازمان شیلات نباید ورود می کرد که این رو هم باید به کم کاری و سهل انگاری سازمان دامپزشکی می تونیم نسبت بدیم. ثانیا بیش از 90 درصد تلفات آبزیان گرمابی که اکثریت آنها گونه های فیتوفاگ و بیگ هد می باشد در دو ماه تابستان(مرداد و شهریور ماه) رخ می دهد و بنابراین بررسی این تلفات در این موقع از سال که فص آن گذشته است بنظر بی مورد بوده و کار عبثی است. بر اساس تحقیقات انجام گرفته در چند سال اخیر بدلیل تغییرات اقلیمی و کاهش نزولات آسمانی، میزان اب ورودی به استخرها کاهش یافته و از طرف دیگر درجه حرارت آب از حد آستانه تحمل ماهیان بالاتر می رود که خود زمینه ساز وارد شدن استرس به ماهیان و تلفات بعدی می گردد. از طرف دیگر نقش فیتوپلانکتونهای سمی و نیز بلوم جلبکی ناشی از آنها را هم نمیتوان نادیده گرفت. در تمام کشورهای صاحب دانش در زمینه پرورش ماهیان گرمابی در طول دوره پرورش از مواد ضد آلگ تجاری استفاده می شود که بطرز چشمگیری این تلفات را کاهش می دهد که متاسفانه این مواد در کشور ما موجود نیستند و بجای آن از سولفات مس و پرمنگنات پتاسیم استفاده می شود که اثرات زیست محیطی مخربی دارند. ای ول آقا سعید احسنت !فتبارک الله احسن الخالقین.پس این دکتر ........ سازمان چکار میکنه؟؟؟؟ این تلفات مربوط به ماههای گرم است ونه پاییز علت آن را سازمان مدتها ست ( از سال 78 ) که بررسی کرده و فیتوپلانکتونهای سمی مسبب بیماری هستند و آلگ کش های تجاری باید وارد شود بنابراین کشف جدیدی نبوده است ودر سالهای اخیر با اطلاع از این پدیده پرورش دهندگان با اصلاح نوع ماهی پرورشی و کوددهی و تعویض آب ورودی ار میزان تلفات کاسته اند 
