حکیم مهر - دکتر حسن - م. جعفرزاده ، دامپزشک و مؤلف کتاب قوانین دامپزشکی در نوشته‌ای کوتاه نسبت به برخورد با حیوانات و نحوه جمعآوری حیوانات بدون صاحب انتقاد کرد.
وی در متن ارسالی خود با عنوان (چگونه می‌توان شانس و تنها فرصت زیستن را از هر حیوانی سلب کرد؟) اینچنین نوشته است :
بالاخره همه و همه حداقل در مورد حیوان بر این باوریم که تنها یک بار آفریده شده و می زید و پس از مرگ زندگی دیگری نخواهد داشت .
با این اوصاف در ایران برای مقابله و جمع آوری سگ های ولگرد شهرداری ها و دیگر ارگانهای ذی ربط آنها را به روشهای مختلف از بین می برند .
مگر ما که هستیم که شانس زیستن مخلوقاتی که آزاری به ما نمی رسانند , بگیریم؟! آیا هیچ فکر کرده ایم که به راستی اگر موجود دیگری بود که انسان ها را از بین می برد آنوقت ما چه حسی داشتیم؟
در کشور ترکیه و خیلی از کشورهای دیگر ارگانهای ذی ربط سگ های بدون صاحب را از سطح شهر جمع آوری و واکسن و داروهای لازم را تزریق و سپس سگ را آزاد و بدین ترتیب هم مشکلات جامعه ی انسانی و هم جامعه ی حیوانی را حل می‌کنند.
براستی آیا از بین بردن هر حیوان زیبنده‌ی حس زیبای شرقی و مطابق با آموزه های اسلامی است؟ آیا چنین تفکری برای انسان که داعیه‌ی تنها متفکر جمعیت حیوانی را دارد زیبنده است ؟
انتخاب ساده ترين راه لايق ذهن آدمي نيست 
مگر ترکیه و لبنان و امارات و... مسلمان نیستند که از ما مهربانترند با حیوانات .