«دکتر ایمان لباف» از همکاران داروخانه‌دار استان گلستان به دیار باقی شتافت

دروازه بان تیم فوتبال کلاسی مدرسه! جسارتت در داخل دروازه به هممون دلگرمی می داد.
هر سال چهارشنبه سوری رو یادت میاد؟ خاطرات دوران مدرسه همیشه به یادمه.
مهربون و دوست داشتنی اون روزگار! چقدر زود یهو بار سفرت رو بستی.
اولین باری که بعد از حدود 15 سال دیدمت از نزدیک، روز امتحان زبان آلمانی در گوته بود. خیلی عوض شده بودی ولی هنوز مثل گذشته شاد و سرزنده و بی ریا آخرین بارش هم توی داروخونت بود. آخرین باری هم که صداتو از پای تلفن شنیدم تو کنگره طیور پارسال کنار جواد واستاده بودم. اگه می دونستم قراره دیگه صداتو نشنوم، هیچگاه اون تماس رو قطع نمی کردم. الان هم تو رفتی و ما در غم هجران.
سخته برام که بگم...... ولی همیشه برات آرزوی خیر دارم. آرامش روح آدمی چه در بیداری و چه در خواب، بهترین حالتی است که می توان برای عزیزی متصور شد.
همواره روحت آرام باد
دوست دوران بچگی و همسایه دو-سه کوچه پایین تر (اردیبهشت مرکزی) آن دوران
رضا.م

روحش شاد و یادش گرامی...

ايمان عزيزم
لحظه لحظه خاطرات اروميه من با تو شكل گرفت. چه روزها وشبهايي كه باهم سر كرديم و چه خاطرات قشنگي كه از تو در وجودم شكل گرفت. داغ فراقت هيچ وقت از ياد من پاك نميشه.

دکتر عزیزم چقدر سخته نبودنت کاش همش خواب بود

روحت شاد و یادت همیشه گرامی ایمان.
خدا به خانواده ات صبر بده.

روحش شاد و یادش گرامی

ایمان عزیز
وحید...امیر...داوود...آرام...مهدی...حسین...افشین...ما همه همیشه به یادتیم...خاطرات همه اون سالهای ما توی ارومیه با بودن تو شکل گرفت