حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: طبق
تعریف، بیمارستان دامپزشکی مركزی است كه بر اساس سیاستها، ضوابط و برنامههای
سازمان در انجام امور تشخیصی، درمانی، پیشگیری و بهداشتی به طور شبانهروزی از طریق
پذیرش دام، معاینه، آزمایش، تجویز دارو، جراحی و مامایی به صورت عمومی/ اختصاصی/
تخصصی و در صورت لزوم بستری كردن دام در محل بیمارستان و یا اعزام اكیپهای سیار
به محل استقرار دام در محدوده جغرافیایی تعیین شده تاسیس و فعالیت میکند.
بیمارستان دامپزشكی حسب مورد میتواند با دارا بودن بخشهای
مورد نیاز مانند پذیرش، اورژانس، درمانگاه، آزمایشگاه، رادیولوژی، داروخانه، جراحی،
مامایی و بستری بر اساس گرایش درمانگاه فعالیت نماید. البته در بیمارستانهای
دامپزشكی كه فقط دارای درمانگاه اختصاصی طیور یا درمانگاه اختصاصی آبزیان باشد،
بخش مامایی ضروری نیست.
همچنین محل تاسیس و استقرار بیمارستانهای دامپزشكی در داخل یا
حاشیه شهرها با رعایت اصول بهداشتی و ضوابط زیست محیطی و شهرداری بلامانع است و
داشتن فاصله با نواحی روستایی مطرح نیست.
مكان بیمارستان دامپزشكی باید با زیربنای حداقل ۳۰۰ مترمربع برای بیمارستانهای
عمومی، حداقل ۲۵۰
مترمربع برای بیمارستانهای اختصاصی نشخوارکنندگان و تک سمیها، حداقل ۲۲۵ مترمربع برای بیمارستانهای
اختصاصی حیوانات خانگی و حیوانات باغ وحش و حداقل ۱۷۵ مترمربع برای بیمارستانهای
اختصاصی طیور و آبزیان باشد.
در بیمارستان دامپزشكی حداقل یك نفر دامپزشك بهعنوان موسس و
رئیس بیمارستان، یك نفر كلینیسین دامپزشکی بهعنوان مسئول درمانگاه، یك نفر
دامپزشک بهعنوان مسئول فنی آزمایشگاه و یك نفر دامپزشك بهعنوان مسئول فنی
داروخانه به صورت تمام وقت در اداره بیمارستان با دارنده مجوز تاسیس همكاری خواهند
نمود و هر یك در محدوده پروانه اشتغال خود، پاسخگوی مسئولیتهای محوله خواهند بود.
درنهایت فعالیت بیمارستان دامپزشكی به صورت شبانهروزی بوده
و مدیریت بیمارستان موظف است برای ایام خارج از ساعات موظف كاری روزانه و شیفت یا
نوبت شبانه ازكاركنان واجد شرایط خود در قالب كشیك و آنکال یا از افراد واجد شرایط
دارای پروانه اشتغال و اعلام اسامی آنها در تابلو نصب شده در محل مناسب جهت آگاهی
مراجعان، اقدام نماید.
تفاوت «کلینیک دامپزشکی» و «بیمارستان دامپزشکی» در چیست؟
مهمترین تفاوت این ۲
در فضای آنهاست. یک کلینیک دامپزشکی معمولا از اتاق معاینه، یک اتاق جراحی، میز پذیرش،
یک پتشاپ کوچک و سالن انتظار تشکیل شده است. خدماتی که در درمانگاه دامپزشکی
انجام میشوند، معمولا محدود به معاینه، تشخیص و انجام جراحیهای کوچک و معمولا انتخابی
هستند.
امکانات بیمارستانهای دامپزشکی شامل عکسبرداری و سونوگرافی،
آزمایش خون CBC و بیوشیمی، جراحیهای سخت و طولانی، بستری و
پانسیون است.
سرجمع حدود هفت میلیارد تومان هزینه کردم
«به طور خلاصه و مفید، هزینه تامین تجهیزات
پزشکی برای بیمارستان دامپزشکی ما، حدود پنج میلیارد تومان شد.» این را مالک یکی
از بیمارستانهای دامپزشکی تازه تاسیس منطقه یک تهران، به حکیم مهر
میگوید: «البته ما به قول معروف سنگین کار کردیم و هر دستگاهی را که لازم بود،
تامین کردیم. این مبلغ فقط هزینه خرید تجهیزات پزشکی شد و نه سایر وسایل کار مانند
میز و صندلی و ...»
«دکتر محمدرضا مشهودی بارز» تصریح میکند:
«برای بخش جراحی یک دستگاه بیهوشی از مدلهای نسبتا خوب و البته کارکرده و غیر
آکبند به مبلغ حدود ۱۵۰
میلیون تومان تهیه کردیم. همچنین دستگاه آندوسکوپی به مبلغ حدود ۵۰۰ میلیون تومان، ستهای جراحی و
تجهیزات انتقال خون، میز جراحی و کوتر و... به مبلغ حدود ۷۰۰ میلیون تومان خریدیم. ترجیح
ما این بود که کوتر خوب بخریم چون بخش مهمی است. همچنین مانیتورینگ قوی تدارک دیدیم
که مبلغ آن هم حدود ۶۰۰
میلیون تومان شد.»
ماهیانه ۳۰۰ میلیون تومان اجاره میدهم
وی با بیان اینکه هزینه
اجاره ساختمان در منطقه یک تهران بسیار گران است، توضیح داد: «هزینه اجاره
ساختمان بیمارستان ماهیانه ۳۰۰ میلیون تومان است. در خصوص نیروی انسانی نیز کار را با کف ۹ نفر شروع کردیم که برای هر پزشک براساس شیفت
کاری، دستمزد ماهیانه حدود ۱۵ میلیون تومان
را باید در نظر گرفت. در بخش پتشاپ نیز قدرتمند جلو رفتیم و حدود یک میلیارد
تومان در آن جنس ریختیم. کارهای عمرانی هم که به اندازه خود، یک هزینه جدا برای ما
داشت و اگر بخواهیم سرجمع هزینهها را در بیاوریم، حدود ۷ میلیارد تومان هزینه کردیم. البته دریافت
پروانه بیمارستان نیز هزینه دارد اما آنچنانی نیست و در برابر سایر هزینهها
اصلا به چشم نمیآید.»
دکتر بارز در پاسخ به این
سوال که حداقل نیروی انسانی برای یک بیمارستان دامپزشکی چند نفر است، خاطرنشان میکند:
«در شروع کار بیمارستان، ۸ و ۹ نفر کافی است
اما در ادامه کار که حالت شبانهروزی پیدا میکند، قریب به ۲۰ نفر نیاز است. در واقع باید یک کارگاه با ۲۰ نفر نیروی کار در نظر گرفت که برای هر کدام بیمه
رد میشود و موارد خاص خود را دارد.»
وی با تاکید بر اینکه متولیان
میبایست از بیمارستانهای دامپزشکی حمایت کنند، توضیح میدهد: «مثلا برخی مشکلات
در رابطه با تجاری یا اداری بودن ملک وجود دارد. البته ما توانستیم ملزومات را تامین
کنیم اما اکثر افراد نمیتوانند این کار را انجام دهند. نباید سنگ جلوی پای کسی
گذاشت که قصد دارد به اقتصاد مملکت کمک کند و چند جوان را سر کار ببرد.»
این مالک بیمارستان
دامپزشکی که مدرک تحصیلی PhD
ژنتیک پزشکی دارد، ادامه میدهد: «افرادی که در رشته دامپزشکی تحصیل کردهاند، از
نظر اشتغال وضعیت مناسبی ندارند. اینها همه جوانان با استعدادی هستند که وارد این
رشته شدهاند و متاسفانه همه چیز دست به دست هم داده و سیاستهای دولت جاری و دولت
قبلی باعث بروز مشکلات زیادی در این حوزه شده و کسی هم به این مساله دقت نمیکند.
بیمارستان دامپزشکی فقط به
بحث دامپزشکی نمیپردازد بلکه به سلامت جامعه کمک میکند. بحث بیماریهای مشترک خیلی
مهم است و از آنجا که من در هر دو رشته فعال هستم، میدانم که باید جا بیفتد که
پزشکی و دامپزشکی جدا از هم نیستند و ارتباط تنگاتنگ دارند. ما اصلا نمیتوانیم چه
از لحاظ علمی و کاری و چه از لحاظ سیاستهای بلندمدت دولتها و... روی آن گسل ایجاد
و آنها را از هم جدا کنیم.»
تجهیز یک اتاق جراحی خیلی
معمولی صد میلیون تومان هزینه دارد
رئیس یکی دیگر از بیمارستانهای
دامپزشکی پایتخت معتقد است که بخشی از هزینههای جاری بیمارستان، مربوط به پرسنل و
شامل حقوق، بیمه، اضافه کاری و درصدهایی است که جدا از کار باید پرداخت شود. برخی
هزینهها نیز مربوط به اقلام مصرفی و وابسته به فاکتورهای مختلف است. مثلا در حال
حاضر یک ویزیت نرمال حدود ۴۰ هزار تومان هزینه مصرفی دارد. همچنین برخی جراحیها بسته به شکل جراحی یا
نوع بیهوش کردن، تا N تومان هزینه مصرفی دارد. اینها
هزینههای خروجی بیمارستان است و جزء آورده محسوب نمیشود.»
«دکتر
پوریا نیکخو» در گفتوگو با حکیم
مهر ادامه میدهد:
«برخی هزینهها نیز مربوط به تجهیزات است و بسته به برند و اینکه چه مقدار بخواهیم
اتاق جراحی را مجهز کنیم، متفاوت است. مثلا تجهیز یک اتاق جراحی خیلی نرمال و
معمولی با یک ست پاکستانی مثلا اکونومی حداقل صد میلیون تومان هزینه دارد. اضافه
کردن دستگاه بیهوشی استنشاقی، CR
جراحی بگیرد، کوتر و... حداکثر تا سه میلیارد تومان هزینه در بر دارد. اما تجهیز یک
اتاق جراحی نرمال که بتوان در آن یک جراحی معمولی کرد و کوتر هم داشته باشد و...
حدودا با یک میلیارد تومان هم میتوان انجام داد.»
وی تصریح میکند: «یکی دیگر
از بخشهای یک بیمارستان دامپزشکی رادیولوژی است که آن هم میتواند آنالوگ، CR یا DR باشد و هزینههای تامین آنها
متفاوت است. مثلا هزینه سربکوبی در زمان راهاندازی بیمارستان ما که الان چهارمین
سال تولد آن است، حدود ۴۰ میلیون تومان شد. درحالی که رقم الان سربکوبی نزدیک به صد میلیون تومان
است. خرید دستگاهها و تجهیزات نیز نسبت به برندها متفاوت است. مثلا برای خرید یک
دستگاه DR معمولی برای اتاق رادیولوژی باید
حدود ۷۰۰ میلیون تومان و برای خرید دستگاه CR
تقریبا تا ۸۰۰ میلیون تومان
باید کنار بگذارید. هزینه خرید دستگاههای سونوگرافی بستگی به دکتر رادیولوژیست
دارد. ممکن است دکتر به قدری حرفهای باشد که بتواند با یک دستگاه ۶۰ میلیون تومانی کار را انجام دهد و ممکن است
ترجیح دهد که با یک دستگاه ۳۰۰ میلیون تومانی این کار را بکند. این مهم بستگی به پرسنل، کادر و لود کیس
دارد. ما یک بیمارستان متوسط هستیم و دستگاه سونوی ما حدود ۱۵۰ میلیون تومان است.»
هزینه تجهیز آزمایشگاه بیمارستان
متغیر است
دکتر نیکخو درخصوص تجهیزات
لازم برای آزمایشگاه بیمارستان میگوید: «برای آزمایشگاه میتوان یک دستگاه ۴۰۰ میلیون تومانی خرید، همچنین مسئول آزمایشگاه میتواند
آنقدر حرفهای باشد که با یک دستگاه ۸۰ میلیون تومانی کار را پوشش دهد. در کل هزینه تجهیز آزمایشگاه خیلی متغیر
است. مثلا دستگاه بیوشیمیایی را میتوان با هزینه ۵۰۰ میلیون تومان خرید یا میتوان به شکل دستی و
با هزینه ۳۰ میلیون تومان
آن را انجام داد. آزمایشگاه متغیر است و اینکه چقدر هزینه کنید، به هنر پاتولوژیست
و به هنر مسئول آزمایشگاه بستگی دارد.»
وی خاطرنشان میکند:
«مساله مهم بعدی در تعیین هزینههای بیمارستان دامپزشکی، لوکس بودن فضاست. این که
بیمارستان را در کدام منطقه بخواهید راهاندازی کنید، مهم است. بیمارستان ما در
شرق تهران واقع شده و جزء مناطق لوکس تهران نیستیم اما ماهیانه یک صد میلیون تومان
اجاره میدهیم. مشکل بعدی خرابیهای پی در پی ساختمان است. مثلا چاه فاضلاب به
خاطر موی حیوانات، درگیری زیادی دارد.»
بیمارستان نیاز به یک
ساختمان حداقل سه طبقه دارد
این رئیس بیمارستان با تاکید
بر اینکه حداقل نیروی انسانی مورد نیاز یک بیمارستان بین ۲۰ تا ۳۰ نفر است، تصریح میکند: «حداقل فضای مورد نیاز برای راهاندازی یک بیمارستان
دامپزشکی، یک ساختمان سه طبقه است که یک طبقه آن برای بستری، یک طبقه جراحی، رادیولوژی،
آزمایشگاه و مدیریت و یک طبقه هم داخلی، اورژانس و آرایشگاه و موارد دم دستتر
باشد.»
وی در پایان میگوید: «اگر
همکاران من بخواهند بیمارستان دامپزشکی راهاندازی کنند، همیشه به آنها پیشنهاد میدهم
که چند کلینیک با هم جمع شوند و تبدیل به یک بیمارستان شوند، چون به این شکل هزینههای
آنها خیلی پایین میآید. کمااینکه تجهیزات جدیدی نیاز ندارند و هر کلینیک یک وسیله
دارد و از طرفی هر دکتر، اعتبار و مریضهای خاص خود را دارد. به نظر من بیمارستانی
موفق است که با چند کلینیک تبدیل به بیمارستان شوند.»