برای اینجانب که افتخار شاگردی این استاد بزرگ را مدالی بر سینه خود می دانم فقدان عالمی اینچنین وارسته سبب تأثر است. به یقین جناب دکتر بابامخیر را باید مصداق "سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز / مرده آن است که نامش به نکویی نبرند" دانست. نام این استاد فقید و خدمات علمی ایشان در ذهن و دل همه علاقمندان به استاد باقی خواهد ماند...

آرزوی سلامتی و تندرستی و توفیقات روزافزون برای همگان دارم. آن چیزی که مهم است این است که در هر رشته و کاری که هستیم دقت و درستی و صداقت و همت بیشتری داشته باشیم. بخصوص اگر رشته تحصیلی مورد علاقه ما باشد بهتر هم هست. توانایی در یک کار هم وجدان انسان را راحت می‎کند که کار را درست انجام داده و هم رضایت مردم و در نهایت رضایت خداوند را در پی خواهد داشت...