با وجود آنکه 12 سال از ورود اولیه ماهی تیلاپیا به کشور می‌گذرد، تنها مانعی که از توسعه آن جلوگیری می‌کند، سود واردکنندگانی است که به چندین برابر قیمت، این آبزی را به فروش می‌رسانند.
مدیرعامل صندوق توسعه صادرات آبزیان امروز در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری کشاورزی ایران (ایانا) درباره حرف و حدیث‌های مطرح‌شده درباره ماهی‌های تیلاپیا در کشور گفت: در 12 سال گذشته مسئولان سازمان‌های حفاظت محیط زیست و وزارت جهاد کشاورزی باید درباره ورود این گونه جدید به صنعت آبزی‌پروری به تفاهم می‌رسیدند.
بهروز کاکاوند افزود: پس از گذشت این مدت، خیلی دیر است که سازمان حفاظت محیط زیست هنوز برای صدور مجوز تردید دارد.
وی خاطرنشان کرد: در حالی هنوز صدور مجوز توسط این سازمان در حال بررسی است که سالانه مقدار زیادی تیلاپیا به کشور وارد می‌شود و با قیمت‌های گزاف به فروش می‌رسد.
کاکاوند ادامه داد: در 12 سال گذشته، قیمت تمام شده این ماهی یک‌هزار و 700 تومان بود که توسط واردکنندگان به چندین برابر قیمت وارد و در کشور به وفور عرضه شد.
وی تصریح کرد: حال با گذشت چندین سال که این آبزی توانسته است جای خود را در سفره غذایی مردم باز کند، نمی‌توان گفت که کاش روی گونه‌های بومی بیشتر کار می‌کردیم.
زمان فکر برای تولید تیلاپیا به پایان رسیده است
مدیرعامل صندوق توسعه صادرات آبزیان یادآور شد: اکنون باید به فکر راهکاری اساسی باشیم و بررسی‌های انجام‌شده در این باره که 15 استان کشور که به آب‌های ساحلی راه ندارند، می‌تواند جایگاه تولید این آبزی پرسروصدا باشد را ساماندهی کنیم.
کاکاوند تأکید کرد: در حال حاضر در بافق یزد مزارع آزمایشی دایر شده و مجوزهایی برای تولید تیلاپیا داده شده است.
وی اظهار داشت: در حال حاضر آنچه که بیشتر از گذشته درباره ماهی تیلاپیا و مخالفت‌های سازمان حفاظت محیط زیست خودنمایی می‌کند، سود واردکنندگانی است که حاضر نیستند این گونه در داخل کشور به تولید انبوه برسد.
کاکاوند همچنین گفت: پاره‌ای از اقدامات غیرکارشناسی همچون تغییر مسیر رودخانه‌ها که مکانی برای تخم‌ریزی ماهیان خاویاری بود، باعث شد که اکنون حتی یک کیلوگرم خاویار نیز نتوانیم صادر کنیم.
وی در ادامه افزود: باید فکری اساسی کرد و با مطالعه عمل کنیم و اجازه ندهیم که سرمایه‌های ملی به هدر برود.
مدیرعامل صندوق توسعه صادرات آبزیان در پایان خاطرنشان کرد: زمان مطالعه به پایان رسیده است و در حال حاضر باید راهکارهایی بیابیم که توسعه پرورش تیلاپیا تحت نظارت و در محیط‌های کنترل‌شده به‌گونه‌ای باشد که بتواند با قیمت تمام‌شده پایین و وجود اشتغال مولد در کشور کمک‌حال آبزی‌پروری باشد.
ایشان چه کاره هستند که از اتمام مهلت سخن می گویند. اونها خودشان ذینفع هستند و مجاز به اظهار نظر نیستند.
