حکیم مهر - سازمان جنگلبانی آفریقای جنوبی اخیرا اعلام کرده که در اقدامی جالب و جدید به منظور جلوگیری از شکار بی‌رویه و غیرقانونی کرگدن‌ها که روز به روز بیشتر می‌شود قصد دارد تا کرگدن‌ها را به سیستم GPS مجهز کند. در این روش دستگاه GPS درون شاخ کرگدن نصب می‌شود.
تراشه GPS نصب شده در شاخ کرگدن با یک ایستگاه نظارت کامپیوتری ارتباط دارد. جنگلبان‌ها از این ایستگاه نظارت جهت تعقیب و پیگردی کرگدن‌ها استفاده می‌کنند.
توسط این سیستم جنگلبان‌ها قادرند تا فاصله24کیلومتری کرگدن را تحت نظر داشته باشند و در صورتی که حیوان مورد حمله قرار گیرد جنگلبان به وسیله بوق‌های هشداردهنده از این حمله مطلع می‌شود.
سیگنال هشدار زمانی فعال می‌شود که حیوان مدت زمانی بیش از زمان نرمال ساکن و بی‌حرکت باشد یا حرکاتی غیر‌نرمال داشته باشد.
بیش از این 5 کرگدن در ایالت North West به این سیستم مجهز گشته‌اند و در صورت موفقیت‌آمیز بودن طرح، تعداد کرگدن‌های بیشتری به این سیستم مجهز خواهند شد.
راس هوتسلر یکی از افسران اجرایی پارک وحش آفریقای جنوبی معتقد است اگر بتوان کارایی این سیستم را به طور کامل به اثبات رساند قدم بعدی تمرکز روی تمامی پارک‌های North West و تجهیز تمامی کرگدن‌ها به این سیستم می‌باشد. شکارچیان غیرمجاز به وسیله هلیکوپتر در کمین کرگدن‌ها نشسته و سپس آنها را به وسیله دارت‌هایی که از تفنگ شکاری شلیک می‌شود بیهوش می‌کنند. هنگامی که این حیوان عظیم‌الجثه بیهوش روی زمین افتاده است شاخ آنها را جدا می‌کنند.
شکارچیان و صیادان غیرمجاز از سال 2008 تا امروز با سلاخی کردن 227 کرگدن صحنه‌های دلخراش و ناراحت‌کننده‌ای را به وجود آورده‌اند.
خبر ناامیدکننده‌تر این است که این روند سال 2009 شدت بیشتری داشته و اکثر شکارهای غیرمجاز در این سال صورت گرفته است. بازار سیاه تقاضا برای شاخ کرگدن خصوصا در چین و ویتنام بسیار فعال است. در این دو کشور جهت استفاده‌های دارویی و آرایشی، شاخ کرگدن تا کیلویی 20هزار دلار به فروش می‌رسد.
تا اواخر دهه 18 میلادی کرگدن‌ها در تمام آفریقا و جنوب آسیا آنقدر زیاد بودند که هرگز کسی فکر نمی‌کرد روزی به گونه‌ای نایاب تبدیل شوند. از آن به بعد فشار 2 عامل تغییرات محل سکونت و شکارهای بی‌رویه، جمعیت کرگدن‌ها را در آستانه نابودی قرار داد. تا سال 2001 پس از 3 دهه کشتار شدید کرگدن‌ها به خاطر شاخ آنها تنها 16 هزار کرگدن در حیات‌وحشت وجود داشت. با چنین جمعیت کوچکی خطر قطع تولید نسل در میان نژادهای مختلف بیش از پیش احساس می‌شود.
