حکیم مهر- محسن
طاهرمیرزایی:
«مشکل ماده ۱۸
آیین‌نامه نظارت بهداشتی دامپزشکی تعیین تعرفه‌ها نیست، چون پیشنهاد مشترکی که
سازمان دامپزشکی و نظام دامپزشکی دادند، تصویب و ارائه شد؛ مشکلی که داریم راجع به
نظام پرداختی‌هاست.» این را معاون فنی سازمان نظام دامپزشکی در گفت‌وگو با حکیم
مهر می‌گوید: «مثلا یک کارخانه در روز ۱۵۰ تن مرغ قطعه‌بندی می‌کند، باید یک
مسئول فنی بهداشتی داشته باشد و حقوق همان کارگاهی را بدهد که سه تن در روز یا یک
تن در روز تولید می‌کند.»
«دکتر
محمدحسن گلپایگانی» تصریح می‌کند: «متاسفانه در سال‌های گذشته یک دستورالعمل نوشته
و ابلاغ شده اما علمی و میدانی نگارش نشده است. عده‌ای معتقدند قانون غلط نباید
اجرا شود، اما به نظر من قانون غلط باید اجرا شود تا نقاط
ضعف آن پیدا شود. قوانین ماده ۱۸
و ۱۹ در
خیلی از استان‌ها اجرا و نقاط ضعف و قوت آن هم دیده شده اما الان یک همت می‌خواهد که دوباره بنشینند و آن را به صورت عملیاتی بنویسند.»
حکیم مهر: آقای
دکتر، فلسفه ماده ۱۸
آیین‌نامه نظارت بهداشتی دامپزشکی چیست و ارزیابی شما از آن چگونه است؟
مطابق ماده ۱۸ آیین‌نامه نظارت بهداشتی دامپزشکی،
حقوق مسئولین فنی به پیشنهاد مشترک سازمان دامپزشکی و سازمان نظام دامپزشکی تعیین
و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید. تعرفه اشتغال به کار مسئولین فنی حدود سال‌های
۹۰ یا ۹۱ به تصویب هیات وزیران رسید. قبلا به
این شکل بود که هر ساله رقم آن را اعلام می‌کردند، اما هیات وزیران کار را راحت
کرد و سه جدول بر اساس ضریب مدرک، ضریب محل کار که نوع دامداری و کارگاه‌ها و...
بود و همچنین ضریب فاصله از مرکز استان و شهرستان تعیین کرد. بر اساس این جداول،
فرمولی تعریف شده که البته روی آن اختلاف وجود دارد که ضرب باشد یا جمع، اما چیزی
که مشخص و مبرهن است این است که چه جمع باشد و چه ضرب، خیلی
از همکاران ما حقوق خود را مطابق آن عددی که به دست می‌آید، دریافت نمی‌کنند.
مشکل در تعیین تعرفه‌ها نیست، چون پیشنهاد مشترکی که سازمان و نظام دادند، تصویب و
ارائه شد.
حکیم مهر: پس
مشکل کجاست؟
مشکلی که داریم
راجع به نظام پرداختی‌هاست. مثلا یک کارگاهی که سه تن در روز یا یک تن در روز تولید
دارد باید یک مسئول فنی دائمی داشته باشد و حقوق همان کارگاهی را بدهد که یک
کارخانه با تولید ۱۵۰ تن مرغ را در روز قطعه‌بندی می‌کند. یا کشتارگاهی که 4 هزار قطعه
در ساعت تولید می‌کند، به اندازه کشتارگاهی که ۶ هزار قطعه در ساعت تولید می‌کند،
حقوق می‌دهد و جالب‌تر این است که مسئول فنی در تمام طول شبانه‌روز در قبال این
کارگاه مسئول است و ما نمی‌توانیم بگوییم که چون یک کشتارگاه دو ساعت کار کرده،
مسئول فنی آن کار نکرده است؛ یا مسئول فنی بعد از ساعت تعطیلی واحد هم نسبت به همه
اتفاقات در آن واحد مسئول است. این احتیاج به یک فرمول خاص دارد و ما نمی‌توانیم
بگوییم که حقوق مسئول فنی برای کارگاه سه تن در شیفت ۲۵
میلیون تومان است و برای کارگاه ۱۵۰
تن در شیفت هم ۲۵
میلیون تومان.
لذا متاسفانه در
تعیین تعرفه‌های اشتغال، به هیچ عنوان ظرفیت دامداری‌ها عنوان نشد و چون ظرفیت
عنوان نشد، قاعدتا هر چقدر کارگاه‌ها بزرگتر باشند، پرداخت حقوق مسئول فنی بهداشتی
برای تولیدکننده بیشتر می‌صرفد. به همین دلیل است که در حال حاضر در پرداخت حقوق
مسئولین فنی در کارگاه‌های بزرگ مشکلات خاصی نداریم و بیشتر مشکلات ما در ارتباط
با کارگاه‌ها و دامداری‌های کوچک، مثلا مرغداری ده هزار قطعه‌ای یا واحدهای فرآوری
کم‌ظرفیت است.
حکیم مهر:
آیا این امکان وجود ندارد که یک مسئول فنی برای چند کارگاه مختلف فعالیت کند و به
نوعی در استخدام مشترک آنها باشد؟
ما نمی‌توانیم این کار را
بکنیم. مسئول فنی واحد برای هر شیفت یک نفر است و سایر افراد به عنوان ناظر و دستیار
محسوب میشوند. حقوق مسئول فنی و ناظر هم یکی هست، اسم‌ها و رسم‌ها کار را پیچیده
می‌کنند و البته مسئولیت‌های افراد هم در این بین دستخوش تغییر و هجمه میشود. یک
عده معتقدند قانون غلط نباید اجرا شود، اما به نظر من قانون غلط باید اجرا شود تا
نقاط ضعف آن پیدا شود. قوانین ماده ۱۸ و ۱۹ در خیلی از استان‌ها اجرا و نقاط ضعف و
قوت آن هم دیده شده اما الان یک همت می‌خواهد که دوباره بنشینند و بنویسند و البته
آن را به صورت عملیاتی ببینند.
متاسفانه ما بعضاً در تدوین
این قوانین، تعصب حرفه‌ای به کار می‌گیریم و می‌گوییم که فقط با حضور سازمان
دامپزشکی و سازمان نظام دامپزشکی باید نگارش شود. به نظر من باید هم تشکل‌های صنفی دامپزشکی و هم
تشکل‌های تولیدی و حقوقدانان و همکاران اداره کار و تامین اجتماعی در تدوین آن دخیل
شوند. بیایند
حرف خود را بزنند و نظرات خود را بگویند تا یک رضایت و اجماع همه جانبه داشته باشیم
و قانون به صورت عملی و کاربردی باشد. با نشستن در دفاتر کار و پیش‌بینی کردن یا
از این و آن شنیدن نمی‌توانیم این قوانین را به درستی اجرا کنیم.
یکی دیگر از ایرادها در
ارتباط با حقوق مسئولین فنی این است که قرار است واحدهای مرغداری‌های گوشتی از ۱۰
هزار قطعه ای تا ۲۰۰ هزار قطعه ای تقسیم شوند. آن واحد ۱۰ هزار قطعه‌ای چقدر باید تعرفه
پرداخت کند و آن ۲۰۰ هزارقطعه ای چه مقدار؟ از همه مهمتر اگر بپذیریم که مثلا در
آن واحد ۱۰ هزار قطعه‌ای، شخص می‌تواند ۱۰ واحد
۱۰ هزار قطعه‌ای را به‌عنوان مسئول فنی بهداشتی بر عهده بگیرد و این موضوع را بین
واحدها سرشکن کند و متصدی این واحدها حقوق پرداخت کنند، چه کسی باید بیمه را
پرداخت کند؟ متاسفانه موضوع بیمه تامین اجتماعی و اشتغال (بیمه اجباری) که مهمترین
دغدغه همه همکاران ما هم هست، در این قوانین دیده نشده است. برای همین است که فکر
می‌کنم باید یک بازنگری هم در آیین‌نامه‌ها و هم قوانینی که در سازمان دامپزشکی و
سازمان نظام دامپزشکی در حال انجام است، صورت گیرد.
باز هم تاکید می‌کنم، اینکه
منِ گلپایگانی در سازمان نظام دامپزشکی به همراه یک همکار دیگر در سازمان دامپزشکی
پیشنهاد دهیم، فکر نمی‌کنم راهگشا باشد.
حکیم مهر:
راهکار نهایی از نظر شما چیست؟
باید در جلسات کارشناسی
متعدد، تشکل‌های مختلف صنفی از جمله انجمن کشتارگاه‌ها، انجمن مرغ مادر، انجمن مرغ
گوشتی، صنایع بسته‌بندی، واردکنندگان فراورده‌های خام دامی و... چه از سمت دامپزشکی
و چه مسئولین فنی و مسئولین فنی بهداشتی هم حضور داشته باشند. گفته شده که حتی
شرکت‌های دارو و درمان هم طبق تعرفه حقوق می‌دهند، چون مسئول فنی دارند. اینها باید
حضور داشته باشند و به یک اجماع برسیم و بر اساس آن تعرفه‌ها نوشته شود و تعرفه‌ای که نوشته میشود، شناور باشد نه ثابت. یعنی نباید این‌گونه
باشد که بگوییم یک تعرفه را در کل کشور بستیم و هر کسی در مرکز استان کار می‌کند،
مثلا ۳۰ میلیون تومان می‌گیرد و هر کس در منطقه دورافتاده باشد، ۳۵ میلیون تومان،
چون قاعدتا مناطق محروم استان تهران با منطقه محروم استان مازندران فرق می‌کند.
کلان‌شهری مثل تهران تفاوت زیادی
با کلان‌شهری مثل رشت یا اصفهان و
اهواز دارد و خود اینها نیز با هم متفاوتند، لذا همه این مسائل باید دیده شود و یک
شیوه‌نامه جامع و کامل در این
خصوص نوشته شود.
حکیم مهر:
ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.
فعلا که بار کاری هرچقدر باشد کارفرما مایل است حداقل حقوق را بدهد و با این حجم متقاضی در جذب مسئول فنی تازه کار با حداقل حقوق موفق هم میشود | اشباع بازار کار ، نبود کنترل کافی و قانونی بر حجم کار , نبود حمایت از مسئول فنی در محیط کار و خیلی چیزهای دیگر اساس نابسامانی در پرداخت حقوق و سخنی کار مسئولان فنی دامپزشکی است عجب موضوعی شده
احسنت دکتر جان.انشالله مسولان سازمان دامپزشکی شیوه نامه و آئین نامه را اصلاح کنند. دقیق گفتید، از صبح تا ساعت ۵ عصر تو شرکت باید ۱۰۰ تن مرغ را نظارت کنم حقوق من با حقوق ناظر کشتارگاه ۳ ماشین کشتار میکنه برابره. مرغهای اونو هم من باید اصلاح کنم و آخر سر بدیهاش و اعتراض مردم مال من اداره هم من رو میشناسه. چند بار به اداره گفتم ترتیب اثر ندادن گفتن تو کارت رو بکن. راه کار نهایی که دادید حداقل پنج سال زمان میبرد .............. حقوق شناور مشکلی را حل نمی کند | باید حقوق ثابت در قرارداد مشخص و به ازای سختی کار، حجم کار و اضافه کاری مزایای مسئول فنی به حقوق اضافه شود این درخواست ها به استناد نص صریح قوانین و مقررات بالادستی و قانون سازمان دامپزشکی کشور است از طرفی جز غیر قابل انکار حقوق و تکالیف است حقوق جامعه و تکالیف وزارت جهاد کشاورزی که متاسفانه با بخشنامه های درون بخشی ملغی و یا دستخوش تغییرات شدند خوب اگر واحدی آنقدر کوچک است که نمیصرفه حقوق بده،جمع کنه تا لااقل نیرو ها تکلیف خودشونو بدونن. نه این که یک حقوق غیر معقول به مسئول فنی بدن. ما انتظار داریم سازمان از ما حمایت کنه و نه کار فرما ولی مثل همیشه برعکسه. 
| با سلام اگر پیام بنده را دیدید لطفا بگید سرور امارات از کجا گرفتید یا چه قند شکنی استفاده میکنید که امارات داشته باشه | البته کارفرمایی واحد های صنفی این قدر که همسران و فرزندانشون خودروها شون رو عوض و شاسی بلند کنند، می صرفه، ولی موقع پرداخت حقوق و مزایای پرسنل زیر دست که میشه، ناگهان زیان ده میشن و نمی صرفه!! دلار هم داره ۵۰ تومان میشه اینها هنوز حرف از تعرفه های ۱۰ سال پیش میزنند مواد قانونی واجرایی قانون کار از جمله تبصره۲ ماده ۷ وماده ۱۲ قانون کار و مواد دیگر اجرایی در قرار داد کارگر وکارفرمایی در مورد قرارداد مسولین فنی بهداشتی نیز بایستی اعمال گردد تا از ........... مدیران کل دامپزشکی ونظام دامپزشکی استان ها با کارفرما جلوگیری شود ومسولین فنی بهداشتی که از اجرای قوانین ودستورالعمل های دامپزشکی تخطی نمایند بر اساس قوانین کیفری وجزایی محاکم قضایی تحت عنوان ترک فعل وضرر وزیان بر خورد قاطع صورت پذیرد و مدیران کل دامپزشکی استان ملزم به حمایت ودفاع قاطع از مسولین فنی بهداشتی صادق وبا وجدان کاری گردند وپلمپ وتعویق در فعالیت کارگاه های متخلف بر اساس نوع تخلف بر اساس قوانین محاکم قضایی به صورت جدی نه از سر استیصال وباری به هر حال صورت پذیرد تا از یک طرف مسولین فنی بهداشتی با اجرای قوانین احساس امنیت شغلی نمایند واز طرف دیگر غذای سالم و بهداشتی مصرف خانوار تامین گردد تا زمانی که تز اختیار انتخاب مسوول فنی بهداشتی توسط کارفرما پابرجا باشد کارفرما با اهرم فشار وتهدید مسوول فنی به تخلفات و درخواست وانتظارات خلاف قوانین ودستورالعمل های دامپزشکی متوسل وبه تخلفات خود ادامه می دهد بایستی انتخاب ومعرفی مسولین فنی بهداشتی بر اساس معیار های صلاحیت ووجدان کاری و...از سوی اداره کل ونظام دامپزشکی استان ها صورت پذیرد تا امنیت وسلامت و بهداشت مواد غذایی تضمین گردد مشکل اصلی کار اینجاست چند نفر از همکاران که پشت میز نشین هستن در مورد حقوق مسئول فنی تصمیم میگیرین اگه موقع تصمیم گیری راجع به حقوق مسئولین فنی چندنفر از افراد شاغل که تو بطن کار هستن حضور داشته باشن قطعا نتیجه بهتری خواهد داشت کجا ۲۰ میده ؟ بگین منه بیکار برم اونجا ، ............ مشکل اینجاست که نگاه ها همواره تولیدی است و نه بهداشتی! در نظام پزشکی، پزشکان به دانش خود احترام می گذارند و براساس آن دستمزد تعریف می شود ولی در نظام دامپزشکی، دامپزشکان تصمیم گیر، در ته قلب شان، عمیقاً به نقش بهداشتی دامپزشک باور ندارند و دامپزشکان را حداکثر، فقط یه ناظر ماله کش تخلفات کارفرما و مخلّ تولید می بینند. دستورالعمل نویس های دامپزشکی نیز، فقط منافع تولید کننده رو در نظر می گیرند و نه همکار مسئول فنی را. همان قانون نانوشته و همیشگی " تشویق برای تولید کننده و تنبیه برای مسئول فنی"! به انبوه لوح های تقدیر کارفرمایان از مدیران بخش دولتی و انبوه معرفی مسئول فنی به هیئت بدوی تخلفات، می توانید به حرفم برسید! یه چیزی هست به اسم پایه حقوق که ثابته میخای یه ساعت باشی میخای ۸ساعت و اضافه بر ۸ساعت هم اضافه کاری پرداخت میشه که اون هم طبق قانون کار مشخصه.این استدلال که بسته به ساعات کار حقوق مسوول فنی شناور باشه از پایه غلطه. لطفا شما به فکر ضمانت اجرایی پرداخت حقوق مسوولین فنی توسط کارفرما باشید که باتوجه به صدور پروانه برای هر مرکزی دست خود سازمانه ................ اینکه همکاران می گویند باید حقوق مسئول فنی شناور باشد، کاملاً نادرست است؛ بلکه باید اول یه حقوق پایه با بیمه مشخص تعریف بشه برای معیشت آبرومند دامپزشک و سپس مازاد بر این ۸ ساعت کار، بر حسب میزان تولید مجموعه، دستمزد پرداخت شود. در کشورهای اروپایی هم همین است؛ دامپزشک در کشتارگاه از ساعت ۸ صبح تا ۴ عصر کار می کنند و از ساعت ۴ عصر به بعد هم، به صورت "ساعتی" دستمزد می گیرد تا هر زمانی که تولید باشد، تازه با غذا و ساعت استراحت. نظام دامپزشکی با همین فرمون و ........... شناور _ معلق_ صلاحیت_ اختیار انتخاب_ توافق_و ویرایش و اصلاح پرداخت حقوق مسولین فنی بهداشتی پیش بره چند روز دیگه به عنوان کارگر درکارگاه های تولیدی به کارفرما ها معرفی میشیم ............... ومسول فنی ها با حداقل ۱۸ سال تحصیل وبه اصطلاح دکتر به حال خودشون رها ومواجب بگیر کارفرما میشوند سلام حکیم مهر جان
اولا تعرفه بر اساس مدت زمانی که مسئول فنی وقت می گذارد تعیین می شود نه حجم کار . حجم کار اگر زیاد تر باشد تعداد دستیاران بیشتر می شود این مشکل قبلا در دستورالعمل های سازمان حل شده است ضمنا نمی توان به مسئول فنی گفت ما دو ساعت کار داریم و مابقی وقت در اختیار خودت زیرا در واقع مسئول فنی از امتیاز خود استفاده کرده و برای مابقی وقت نمی تواند کاری انجام دهد در ایجاد واحد باید صرفه اقتصادی در نظر گرفته شود
ثانیا موضوع بیمه هم قابل حل است کما اینکه تاکنون مشکلی نبوده است
نظرخواهی از تشکل ها فقط شامل تشکل مسئولین فنی می باشد و مسلم است که در این خصوص نباید از نظر تشکل واحدهای تحت نظارت نظر خواهی کرد
تعرفه برای هر منطقه جغرافیایی و هر نوع واحد متفاوت است چطور می گویید یکسان دیده شده است ضمنا مگر حداقل حقوق در کشور یکسان تعیین نمی شود چطور در مورد مسئول فنی باید متفاوت باشد!!!
...............