یکی از معیارهای مهم برای ارزیابی سطح علمی دانشجویان تعداد مقالات آنهاست. به طوریکه در مصاحبه‌ی دکتری دانشجویان با تعداد مقالات بیشتر شانس بسیار زیادی برای قبولی دارند.
به گزارش «تابناک» در اکثر دانشگاه‌های کشور 2 نمره از نمره‌ی پایان‌نامه های دکتری متعلق به نوشتن مقاله است. با بالا رفتن قیمت ارز شرکت در کنفرانس‌های خارجی بسیار هزینه‌بر شده است و برای اکثر دانشجویان شرکت در این کنفرانسها میسر نیست و درخواست‌های دانشجویان برای شرکت در کنفرانس‌های داخلی زیاد شده است که این امر سبب افزایش کیفیت مقالات چاپی در ژورنالها و کنفرانس‌های داخلی شده است اما عده‌ای نیز با سواستفاده از تقاضای زیاد دانشجویان اقدام به برگزاری کنفرانس به شکل مضحک و سطح پایین و با هزینه‌ی هنگفت کرده‌اند.
علی صادقی دانشجوی دکتری رشته هوش مصنوعی دانشگاه تبریز یکی از دانشجویانی است در حین جست‌وجو در اینترنت برای یافتن کنفرانسی برای ارائه‌ی مقاله به کنفرانس‌های جالب برخورد کرده است که آشنایی با آن‌ها خالی از لطف نیست. اما چرا جالب؟
اگر سری به اینگونه سایت‌ها بزنید مشاهده می‌کنید که عده‌ای اقدام به برگزاری کنفرانس‌های به صورت زنجیره‌ای و با نام‌ها متفاوت در زمینه‌های گوناگون از علوم قرآنی و رفتاری گرفته تا اقتصاد و ورزش و کامپیوتر و لیگ رباتها! کرده‌اند.
http://bs2014.com/fa/
http://www.mitc2014.com/fa/
http://mes2014.com/fa/
http://eme2014.com/fa/
در زیر به نکاتی در مورد این کنفرانس‌های زنجیره‌ای که در عرض کمتر از یک سال ششمین دوره‌‌ی آن برگزار شده است، می‌پردازیم:
بین‌المللی بودن کنفرانسها: پیشوندی که در تمامی این کنفرانسها وجود دارد بین‌المللی بودن آنهاست اما اگر به قسمت انگلیسی این کنفرانسها سری بزنیم، می‌بینیم که تمامی لینک‌ها غیر فعال است! به عبارت دیگر زبان این کنفرانس‌های بین‌المللی، فارسی است و اگر شما فارسی ندانید نمی‌توانید در این کنفرانس‌های بین‌المللی شرکت کنید.
حامیان علمی همیشگی: اگر در سمت چپ سایت‌های بالا نگاهی بیندازیم، مشاهده می‌شود که این کنفرانسها که در زمینه‌های مختلف برگزار می‌شوند یک سری حامیان همیشگی دارد. با تماسی که با تحصیلات تکمیلی و آموزش کل دانشگاه‌های شهید بهشتی و علم و صنعت(از حامیان همیشگی این کنفرانسها) داشتم، آن‌ها از حمایت چنین کنفرانس‌های زنجیره‌ای اظهار بی‌اطلاعی کردند.
شیوه‌ی برگزاری کنفرانسها: این کنفرانس‌های زنجیره‌ای به صورت مجازی برگزار می‌شود. اما اگر به محل برگزرای آن‌ها نگاهی بیندازیم هر کدام در یک استان(از کیش و تهران گرفته تا قم و خوزستان) برگزار می‌شود! برگزاری کنفرانس کاملاً اینترنتی با هیئت اجرایی یکسان در شهرهای مختلف جای سوال دارد!
مدرک بین‌المللی حضور در کنفرانس: در آدرس http://www.mitc2014.com/fa/news.php?rid=21 نمونه‌ای از مدارک بین‌المللی این کنفرانس نشان داده شده است. برای تمامی نفراتی که هزینه پرداخت کنند بدون هیچ شرط دیگری مدرک بین‌المللی حضور در کنفرانس صادر می‌شود. در این مدارک هیچ‌گاه نامی از مجازی بودن این کنفرانسها برده نمی‌شود. جالب است بدانید که تعدادی از مقالات به صورت ارائه شفاهی و تعدادی دیگر به صورت پوستر پذیرفته می‌شوند اما سایت برگزار کننده‌ی کنفرانسها هیچگونه امکاناتی برای ارائه شفاهی و ویدئو کنفرانس وجود ندارد و تنها یک محیط چت گونه وجود دارد که در آن‌ها هیچ بحث علمی صورت نمی‌گیرد. (میتوانم یوزر و پسوردم را در اختیار شما قرار دهم)حال این سوال پیش می‌آید که چه تفاوتی بین مقالات ارائه شفاهی و پوستر وجود دارد؟
کارگاه‌های آموزشی بین‌المللی کنفرانسها: همانند مدرک بین‌المللی، گواهی مبنی بر حضور در کارگاه‌ها برای تمامی نفراتی که هزینه پرداخت کنند صادر می‌شود بدون اینکه کسی در کارگاه‌ها شرکت کرده باشد. در این گواهی‌ها نیز مجازی بودن این کارگاه‌ها ذکر نشده است و حتی در پایین این گواهی‌ها محل برگزاری را تهران ذکر کرده‌اند. اما کارگاه‌های آموزشی چگونه است؟ این کارگاه‌ها تنها چند اسلاید می‌باشند که در سایت قرار داده شده اند و حتی عده‌ی زیادی که مدرک بین‌المللی حضور در کارگاه‌ها را دریافت کرده‌اند همین چند اسلاید را نیز دانلود نکرده‌اند. نکته‌ی جالب‌تر این است که این اسلاید‌ها دقیقاً کپی پیست اینترنتی است و تمامی اسلاید‌ها از اینترنت دانلود شده‌اند و به عنوان کارگاه در سایت قرار داده شده اند.
