«جام نیوز» نوشت:
بر اساس پژوهشهای آنسفالوگرافی الکتریکی(EEG) و الکتروکاردیوگرافی(ECG) دانشگاه دامپزشکی هانوفر آلمان (1978) و یک تز دکترای دامپزشکی دانشکده دامپزشکی تولوز (فرانسه-1992)، ذبح شرعی تنها روش بدون درد برای ذبح حیوانات است.
به گزارش سرویس دینی جام نیوز، این ساده انگاری است که ما رسانهای مثل "بی بی سی" را یک رسانه بی طرف و حقیقت جو بدانیم. کسانی که سیر حرکت این شبکه را دنبال کرده اند، اگر با وجدانی خالی از جهت، به آن بنگرند، چیزی بجز ضدیت با دین، خصوصا دین اسلام، مذهب شیعه، نظام جمهوری اسلامی و حرکت در راستای گسترش و تغییر فرهنگ اسلامی به فرهنگ غربی مردم ایران، در آن نمی بینند.
در برنامه های این شبکه منحوس، به صراحت به خداوند، انبیا، وحی و قرآن و هر مطلب معنوی و الهی توهین شده و با آن مبارزه می شود. در زمینه سیاسی هم که تمام هم و غم این شبکه در راستای دلسرد کردن و سست کردن مردم ایران نسبت به دین خود و انقلابی است که تشکیل داده اند.
اما این بار شبکه انگلیسی "بی بی سی فارسی BBC Persian" در برنامه "پرگار" به بررسی حقوق حیوانات و حیوان آزاری در ایران پرداخت
لازم به ذکر است، در ابتدا موضوع این برنامه حیوان آزاری رایج در ایران بود، و بعد تبدیل شد به سگ آزاری و بعد هم کمبود و ظلمی که دین اسلام به حیوانات روا داشته و سگ و خوک را نجس دانسته، و بعد هم اینکه باید فقه اسلامی را کنار گذاشته و برای حفظ حقوق حیوانات، قوانین جدیدی وضع کنیم. نتیجه ای هم که در آخر برنامه گرفته می شود اینکه اصلا اسلام دین درستی برای اداره جامعه نیست و باید قوانین آن کنار گذاشته شود.
اما مطالب مطرح شده در برنامه را بصورت منظم می توان در چند موضوع خلاصه کرد:
1- انسان خود را اشرف مخلوقات می داند و برای همین به خود اجازه تعدی به حقوق حیوانات را می دهد. البته در تمام موارد این برنامه، مراد از انسان، انسان مسلمان است.
2- دین اسلام و فقهی که از اهل بیت (علیهم السلام) به ما رسیده است، بسیار عقب مانده و به دور از علوم جدید است و باید کنار گذاشته شود.
3- در ایران از همه جای دنیا، بیشتر به حیوانات ظلم می شود. و در ادامه هم فیلم حمله چند سگ به یک یوزپلنگ نشان داده می شود که صاحبان این سگ ها هم تماشاچی هستند.
4- ذبح اسلامی بد ترین نوع کشتن حیوانات است و در این روش حیوان بسیار رنج می کشد.
5- اسلام به سگ و خوک توهین کرده است و این حیوانات را نجس خوانده است و همین عنوان، باعث شده است که در ایران و کشورهای اسلامی به سگ نگاه منفی داشته باشند و با این حیوان رفتار بدی بکنند.
6- قوانین فقهی، باید بر طبق آخرین دستاورد های دنیای علم، در زمینه نجاست حیوان یا ذبح حیوان تغییر کرده و به روز شوند که این مطلب توسط آقای "اشکوری" مطرح می شود.
اما به این شبهات باید از چند جهت پاسخ داد:
1- بررسی حقوق حیوانات از دیدگاه منابع اسلامی
در دین مبین اسلام، خدای متعال حق مالکیّت حیوانات را به انسانها واگذار نموده است، بطوریکه در سوره یس آیه 71 آمده است: "آیا کافران ندیدند که از آنچه با قدرت خود به عمل آورده ایم چهار پایانی برای آنان آفریدیم که آنان مالک آن هستند؟".
لازم بذکر است که در واگذاری این مالکیت به انسانها خدای متعال برای حیوانات حقوقی را قائل شده است که به برخی از آنها در ذیل اشاره خواهد شد:
- طبق آیات قرآن کریم انسان و دام هر دو از حق بهره برداری برابر از طبیعت برخوردارند بطوریکه در آیه 49 سوره فرقان آمده است: "تا با آن (آبی که از آسمان فرود آمده) سرزمین مرده را زنده کنیم و آن را به آفریده های خویش؛ چهار پایان و آدمیان بسیار بنوشانیم"
- طبق آیات قرآن کریم انسان و دام از حق مشابه در استفاده از خوراک خوب و تازه(!) برخوردارند بطوریکه در سوره سجده آیه 27 آمده است: "آیا ندیدند که ما آب باران را به سوی زمین خشک می رانیم و بوسیله آن زراعتهایی می رویانیم که هم خود و هم چهارپایانشان از آن می خورند؟ آیا باز هم چشم بصیرت نمی گشایند"؟
- طبق آیات قرآن کریم حیوانات بدلیل داشتن شعور و ادراک در عالم خودشان از حق حیات و وجود مساوی با انسانها برخوردارند بطوریکه در سوره انعام آیه 38 آمده است: "هیچ جنبنده ای در زمین و هیچ پرنده ای در هوا که با دو بال خویش پرواز می کند نیست مگر اینکه امّتهایی مانند شما (نوع بشر) هستند. ما هیچ چیز را در این کتاب (آفرینش، بیان) فروگذار نکردیم، آنگاه همه به سوی پروردگار خویش محشور می شوند".
ائمه معصومین (علیهم السلام) نیز در باب رعایت حقوق حیوانات توسط انسان نیز به نکات جالبی اشاره نموده اند. حضرت علی (ع) به متصدیان دریافت مالیات جانداران اینطور سفارش می نمایند که: "جز خیرخواه مهربان و امین حافظ، دیگری را بر چهارپایان مگمار، کسی که بر حیوانات سخت نگیرد و آنها را تند نراند، نرنجاند و خسته نکند. وقتی آن امین حافظ گلّه را از تو گرفت به او سفارش کن شتر را از بچه شیرخوارش جدا نکند و آنقدر شیرش را ندوشد که به بچه او زیان برساند. شتران را با سوار شدن بر آنها خسته نکند. در دوشیدن شیر و سواری گرفتن میان آن شتر و دیگر شترها عدالت ورزد . باید شتر را استراحت دهد و شتری را که پایش آسیب دیده و از حرکت ناتوان شده است آهسته براند. آنها را بر سر آبگیرهایی که شترها از آن می گذرند، وارد نماید و از کناره راههای علفدار براند، نه آنجا که خشک و عاری از گیاه است" (نهج البلاغه ، نامه 25 صفحه 425 ترجمه دکتر علی شیروانی)
در منابع فقهی اسلامی نیر بابی در خصوص رعایت حقوق حیوانات وجود دارد که در آن به نکاتی از جمله ضرورت نفقه حیوانات و گستره آن اشاره می نماید. در خصوص ضرورت نفقه حیوانات در متون فقهی آمده است:
اگر کسی حیوانی را مالک شود رسیدگی و نفقه آن حیوان بر او واجب است؛ خواه آن حیوان حلال گوشت باشد خواه حرام گوشت، پرنده و غیرپرنده نیز فرقی ندارد زیرا هر کدام برای خود حرمتی دارند. گستره نفقه حیوانات در فقه اسلامی شامل خوراک، آب، مسکن، دارو و هرچیز ضروری برای ادامه معیشت و حیات حیوان می باشد.
از جمله نفقه های یاد شده برای حیوانات که بر صاحبش واجب است، تهیه پناهگاه و تغذیه اوست. اگر حیوان بتواند در مراتع و دیگر جایگاه های قابل تغذیه زندگی خود را تأمین کند، مالک آن می تواند او را برای چریدن و آشامیدن رها کند، ولی اگر حیوان نتواند از مراتع و... زندگی خود را تأمین کند، بر مالک او واجب است وسیله معیشت حیوان را فراهم کند. همچنین اگر حیوان نتواند به حدّ کافی تغذیه خود را اداره کند واجب است مالک، بقیه تغذیه او را در حدّ کفایت تأمین نماید.
در این خصوص مالک حیوان موظف است علاوه بر نفقه خود حیوان ، مراقب تأمین وسایل ادامه حیات بچه حیوان نیز باشد. بنابراین اگر جاندار بچه شیر خوار داشته باشد ، باید به اندازه کفایت تغذیه بچه ، شیر در پستان مادر نگهداری شود . لذا اگر شیر مادر فقط به اندازه احتیاج تغذیه بچه اش بوده باشد دوشیدن شیر مادر حرام است ، امّا اگر دوشیدن شیر حیوان ضرری به حیوان یا بچه اش نرساند و یا اگر بچه از علف بیابان تغذیه کند ، دوشیدن شیر واجب است، چرا که در این صورت مال مفید اسراف خواهد شد.
در خصوص پرورش دهندگان زنبور عسل نیز آمده است: "لازم است مقداری از عسل در کندو بماند تا زنبوران گرسنه نمانند و در شرایط خاص نظیر فصل زمستان لازم است که بیش از قوت او در کندو نگهدارند".
در خصوص زندگی کرم ابریشم نیز که تغذیه او وابسته به برگ توت است نیز فقها تصریح کرده اند که لازم است مالک، حیوان را حفظ کند و نگذارد تلف شود و اگر برگ کم باشد و مالک اعتنایی به حیوان نمی کند، حاکم باید از مال مالک بفروشد و برای حیوان برگ بخرد.
در مواردی نیزکه وسیله حیات به یکی از چند حیوان کفایت کند به طوری که یکی از آنها با آن وسیله بتواند نجات پیدا کند و بقیه هلاک شوند -مانند اینکه مقداری آب باشد که فقط یکی از حیوانات را بتواند نجات دهد- فرض بر دو گونه است:
در صورتی که حیوانات از همه جهات حیاتی مساوی باشند، مکلّف (اعم از چوپان یا مالک) در به کار بردن وسیله حیات برای ادامه زندگی هریک از این حیوانات مخیِّر است.
امّا اگر حیوانات از همه جهات مساوی نباشند ، مانند سگ غیرمضر و گوسفند، بدان جهت که پایان دادن به حیات گوسفند با ذبح شرعی امری است قانونی ولی مردن سگ از تشنگی خلاف قانون است، لذا باید آب به سگ داده شود تا بدون علّت هلاک نشود.
اسلام در سواری گرفتن از حیوانات و بار کشیدن از آنها نیز محدودیّتهای خاصی قائل شده است، بطوریکه از امام ششم نقل شده است که حضرت فرمودند: حیوان را بر صاحبش حقی است (از جمله) بیش از طاقت، از او بار نکشد و پشت حیوان را کرسی گفتگو قرار ندهد.
از پیامبر اکرم (ص) نقل شده است که فرمودند: پشت حیوان را تخت قرار ندهید، چرا که خداوند حیوان را برای شما مسخر نموده است؛ بقدری سوار شوید که رفع حاجت شود. اگر کجاوه یا بار در پشت حیوان است، مواظب باشید کج نشود.
علاوه بر محدودیت هایی که اسلام برای مالکین دامها در نحوه استفاده از آنها و یا در استفاده از محصولات آنها اشاره نموده است، اسلام انسان را نیز از هرگونه آزارو اذیّت حیوانات (اعم از جسمی و روحی) بدلیل ذیشعور بودن و صاحب درک و احساس بودن بشدّت نهی نموده است که برای نمونه به برخی روایات در این زمینه اشاره می شود:
1- نهی از خشونت و اجحاف بر حیوانات: در این زمینه امیرالمومنین علی(ع) می فرمایند: به صورت حیوان نزنید که همانا آنها پروردگارشان را تسبیح می کنند.
2- نهی از ذبح حیوانی در برابر حیوان دیگر.
3-
با این که به هیچ عنوان آدم مذهبی نیستم ولی با بسیاری از حرفهای شما موافقم.لازمش اینه که تلوزیون خود ایران اجازه بده تا حامیان بتونن بیان و راهکار ارائه کنن برای حل مشکلات تو ایت بخش تا شاهد این نباشیم چندتا آدم مسخره بشینن و اینطور نظر بدن. حق بدون چون و چرا با اسلام
سلام 
