حکیم مهر - معاون بیماریهای زئونوز دفتر بهداشت و مدیریت بیماریهای دامی سازمان دامپزشکی گفت: کمبود اعتبار این سازمان را در مبارزه با بیماری های دامی بویژه تب مالت با مشکل مواجه کرده است.
«دکتر کریم امیری» روز سه شنبه در گفت وگو با خبرنگاران در بجنورد اظهار کرد: میزان اعتبار مورد نیاز برای کنترل و مبارزه با بیماری های مشترک انسان و دام بخصوص تب مالت (بروسلوز) حدود هزار و 300 میلیارد ریال است، که اعتبار پیش بینی شده برای این سازمان در سالجاری تنها 10 درصد نیاز را تامین می کند.
وی اضافه کرد: اگرچه سازمان دامپزشکی تمام تلاش خود را برای کنترل و مبارزه با بیماری های مشترک انسان و دام بخصوص تب مالت انجام می دهد، ولی اعتبار در نظر گرفته شده بسیار اندک است.
دکتر امیری با اشاره به اینکه بروسلوز یکی از مهمترین بیماری های مشترک بین انسان و دام است که می تواند از دام به انسان منتقل شود، اظهار کرد: این سازمان برای مبارزه با این بیماری برنامه هایی همچون واکسیناسیون، آموزش، کشتار دام های آلوده و پرداخت غرامت را در دستور کار خود دارد.
وی ادامه داد: تمامی واحدهای پرورش صنعتی و نیمه صنعتی تحت پوشش این سازمان قرار دارند بطوریکه حدود 600 هزار راس دام موجود در این واحد تحت پوشش سازمان قرار گرفته است.
وی با بیان اینکه از سوی دیگر 80 درصد دامداری های سنتی نیز مورد واکسیناسیون قرار می گیرند، اظهار کرد: در جمعیت دام های بزرگ که در دامداری های صنعتی قرار دارند برای کنترل بیماری موفق عمل کرده ایم و به جایی رسیده ایم که می توانیم ریشه کنی بیماری بروسلوز را در این جمعیت اعلام کنیم.
امیری تصریح کرد: اما وجود این بیماری در دام های سبک (گوسفند و بز) موجب شده با ریشه کنی این بیماری در دام های سنگین نیز با مشکل مواجه شویم.
وی با تاکید بر اینکه جابه جایی دام ها علت اصلی بروز این مشکل است، خاطرنشان کرد: هیچ کشوری وجود نداشته که بتواند از بروسلوز در بین جمعیت دام سبک نجات پیدا کند، و ایران در صدر بروز بیماری بروسلوز گوسفندی در جهان قرار دارد که این امر نیز به دلیل نقل انتقالات دامی و وجود دام های کوچ رو است.
معاون بیماریهای زئونوز دفتر بهداشت و مدیریت بیماریهای دامی سازمان دامپزشکی گفت: علاوه بر کمبود اعتبار، کوچ‌رو بودن صنعت دامپروی نیز از دیگر مشکلات اجرای طرح کنترل بیماری های مشترک انسان و دام است.
امیری افزود: هم اکنون بخش زیادی از صنعت دامپروی به صورت کوچ‌رو در اختیار روستاییان و عشایر قرار دارد که نظارتی بر این کار انجام می شود و به دلیل کوچ‌رویی، کنترل بیماری نیز با مشکل مواجه است.
وی اضافه کرد: درحالی این مشکل در کشور وجود دارد که در هیچ یک از کشورهای دنیا صنعت دامپروری به شیوه کوچ‌رو و فاقد نظارت نیست.
شناسنامه دار کردن دام های روستایی و عشایری درحد حرف
معاون بیماریهای زئونوز دفتر بهداشت و مدیریت بیماریهای دامی سازمان دامپزشکی از طرح شناسنامه دار کردن دام های روستاییان و عشایری از سوی معاونت پشتیبانی امور دام وزارت جهاد کشاورزی خبر داد و گفت: اجرای این طرح که می تواند بیماری های مشترک انسان و دام را کنترل کند، ولی از چند سال گذشته تاکنون عملی نشده است.
امیری افزود: اگر این طرح به مرحله اجرایی برسد، دام های مشکل دار شناسایی شود و دامپزشکی می تواند راحت بروسلوز را در دام ها کنترل کند.
اجرای طرح پیش سرد گوشت قرمز در تمام استان ها
معاون بیماریهای زئونوز دفتر بهداشت و مدیریت بیماریهای دامی سازمان دامپزشکی گفت: هم اکنون برای جلوگیری از انتقال بیماری تب مالت از دام به انسان طرح پیش سرد گوشت قرمز در تمام کشتارگاه های صنعتی و نیمه صنعتی انجام می شود.
امیری اظهار کرد: گوشت قرمز پس از کشتار حداقل 24 ساعت در اتاق پیش سرد کشتارگاه های صنعتی و نیمه صنعتی نگهداری و پس از آن برای مصرف وارد بازار می شود.
ضعف اطلاع رسانی و کمبود نیروی انسانی
این مسوول دامپزشکی ضعف اطلاع رسانی و کمبود نیروی انسانی را از دیگر مشکلات سازمان دامپزشکی برای کنترل بیماری های مشترک انسان و دام اعلام کرد و خواهان همکاری و تعامل بیشتر رسانه ها در این زمینه شد.
امیری ابراز امیدواری کرد با حساس شدن مردم نسبت به بیماری های مشترک انسان و دام، این بیماری ها در سطح کشور کنترل شود.
کنترل انتقال تب مالت به انسان با پخت و پز
معاون بیماریهای زئونوز دفتر بهداشت و مدیریت بیماریهای دامی سازمان دامپزشکی گفت: انتقال بیماری تب مالت از دام بیمار به انسان از طریق تماس فیزیکی امعاء و احشاء، بخصوص روده حیوان کشتار شده صورت می گیرد که در صورت ضدعفونی نشدن، می تواند به انسان منتقل شود.
امیری افزود: اگر لاشه دام ذبح شده به مرحله پخت برسد، این بیماری با حرارت بالا از بین خواهد رفت و مشکلی برای مصرف وجود نخواهد داشت.
ابتلای 15 نفر به تب کریمه کنگو در کشور
امیری با اشاره به بیماری تب خون ریزی دهنده کریمه کنگو اظهار کرد: این بیماری که می تواند از دام به انسان توسط کنه ها منتقل شود در دام بدون علامت است و در انسان علایم آن دیده می شود.
وی افزود: میزان بروز این بیماری به آن اندازه ای که امسال در رسانه و در بین مردم پیچیده شد، نبود. بطوریکه در کشور 15نفر مبتلا شدند و از آنجایی که میزان مرگ و میر این بیماری در بین جمعیت انسانی بالا است، چهار نفر بر اثر آن فوت کردند.
امیری توضیح داد: از آنجاکه این بیماری در دام علائمی ندارد، نمی توانیم شناسایی کنیم اما از طریق گزش کنه ها و یا له کردن کنه ها توسط انسان، بیماری منتقل می شود.
وی در ارتباط با کشتار دام در معابر عمومی و یا خیابان ها تصریح کرد: این سازمان بارها تاکید کرد تا از کشتار دام در معابر، کوچه و خیابان و در مراسمات جلوگیری شود، اما توجهی به این امر نشده است.
وی با بیان اینکه برای جلوگیری از این کار باید نهادهای دیگر همچون شهرداری و نیروی انتظامی نیز وارد کار شوند و همکاری داشته باشند، تاکید کرد: شاید عدم همکاری و عدم هماهنگی مهمترین عامل وجود چنین مشکلی و مشکلات دیگر همچون قاچاق دام است.
افزایش تب مالت در کشور در سالهای اخیر ،به دلیل عدم کارایی واکسنهای دامی تولید داخل بود ،چه ربطی به اعتبارات داشت؟ درست است که واقعا سازمان دامپزشکی به عنوان یک نهاد بهداشتی هنوز شناخته نشده و بودجه مکفی به این سازمان برای اعمال بهداشتی آن گونه که باید تعلق نمیگیرد ولی نباید که همه کاسه کوزه ها رو سر نبود اعتبارات شکست. چطور ممکن است اگر واکسن کارایی نداشت توانسته در سالها اخیر بیماری را کنترل کند و در غیر اینصورت بایستی تا بحال کل جمعیت انسانی درگیر بیماری میشد. قطعا عوامل دیگر نقش دارند . بعنوان مثال چرا در بعضی مناطق شیوع بیماری بیشتر از بعضی مناطق دیگر است در حالیکه واکسن استفاده شده یکسان است. واقعا چرا در بعضی مناطق متفاوت است؟ این احتیاج به بررسی ندارد؟ اگر توانستیم گناه رو به گردن واکسنی که فعلا بی صاحب مانده و کسی هم نیست از اون دفاع کنه، مشکل مملکت رو حل کردیم یا مشکل خودمان را؟ وزارت بهداشت هم به همین بهانه های پوچ تکیه کند و توپ را در زمین دامپزشکی و واکسن براندازد. راستی مشکل بروسلوز رو بگردن واکسن انداختید، مشکل بقیه آلودگی ها از جمله وجود سم آفلاتوکسین ، باقیمانده آنتی بوتیک ، دهها آلودگی های دیگر رو چکار کنیم؟ و چرا در دو سه سال اخیر اینقدر تمایل عموم به مصرف لبنیات سنتی افزایش یافته است؟ و نقش وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو در این میان چه بوده است؟ 
