در حالی که پرورش آرتمیا در آب و فاضلاب شهری از سوی مراکز علمی ثبت شده است و مورد حمایت قرار نمیگیرد، پیشنهاداتی از سوی کشورهای چین و ترکیه برای فعالیت وجود دارد.
به گزارش حکیم مهر به نقل از ایانا، محقق شیلاتی و پرورشدهنده آرتمیا در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری کشاورزی ایران (ایانا) با اعلام این خبر گفت: با وجود آنکه دانش پرورش آرتمیا در شبکه فاضلاب شهری با در نظر گرفتن شوری قابل اجرا به مرحله ثبت رسیده و از سوی مرکز تحقیقات آرتمیای کشور نیز تأیید شده است، از سال 91 تاکنون از سوی هیچ نهاد و ارگانی مورد حمایت قرار نگرفته و طرح ارائهشده در حال خاک خوردن است.
سیامک قدیمی افزود: پرورش آرتمیا در فاضلاب شهری و همچنین احیای آب دریاچه ارومیه از راهکارهایی است که بهصورت اصولی برای آن نظریهپردازی شده و به سازمان بهداشت جهانی (WHO) ارسال شده و این سازمان پس از دیدن طرحهای اولیه اعلام کرد که میتواند در قالب کتابهایی ارسال شود.
وی خاطرنشان کرد: دکتر منافر، استاد دانشگاه بلژیک و همچنین دانشگاه ارومیه بهعنوان مشاور این طرح و مرکز تحقیقات ماهیان خاویاری رشت نیز طرح اینجانب را بهعنوان یک اختراع مورد حمایت قرار دادهاند، اما با وجود مکاتبات زیادی که با ارگانها و نهادهای مختلف داشتهام، مورد حمایت قرار نگرفتهام.
قدیمی ادامه داد: پیشنهادهایی از سوی کشور ترکیه و چین برای سفر به این دو کشور و انجام تحقیقات خود داشتهام، اما همچنان ترجیح میدهم از دانش بهدستآمده در ایران استفاده کنم.
وی تصریح کرد: در حال حاضر شیلات بهمنظور تغذیه آبزیان اقدام به واردات آرتمیا از آمریکا و بازارهای بینالمللی میکند، در حالی که امکان پرورش آرتمیا در فاضلابهای شهری وجود دارد.
اختراعی که چندان خلاقانه نیست، اما کارآفرینی هست
رئیس سابق مرکز تحقیقات آرتمیای کشور اظهار داشت: طرحی که توسط یک دانشجوی خلاق و محقق آبزی ارائه شده است، هرچند بهعنوان یک اتفاق ناب و خارقالعاده نمیتواند در حوزه شیلات لقب بگیرد، اما بهعنوان یک کارآفرین و احیاگر دریاچه ارومیه و پرورشدهنده آرتمیا قابل توجه است.
محسن پورآذری یادآور شد: طرح آقای قدیمی در زمان فعالیت اینجانب در سازمان تحقیقات آرتمیا با حضور کارشناس آب و فاضلاب استان مورد ارزیابی قرار گرفت و بهنظر میرسد در صورتی که پرورش آرتمیا در تصفیهخانههای آب و فاضلاب صورت گیرد، باید با شوری آب در استخرها همراه شود که نمیتواند اصولی باشد و اگر قرار است در دریاچه ارومیه و با غنی کردن آب اتفاق بیفتد که در حال حاضر نیز در حال انجام است.
وی تأکید کرد: هرچند کار صورتگرفته را نمیتوان یک حادثه جهانی لقب داد، اما کارآفرینی قابل توجهی است که در صورت حمایت سازمان محیط زیست و وزارت جهاد کشاورزی با دادن بخشی از دریاچه ارومیه به این کارشناس، میتواند بهعنوان طرح پایلوت مورد ارزیابی قرار گیرد و نتایج آن بتواند در دانشگاهها یا مراکز تحقیقاتی مورد استفاده قرار گیرد.