پژوهشگران آمریکایی سعی دارند تا توانایی ماهیهای مرکب در
استتار را به سلولهای انسان نیز منتقل کنند.
به گزارش حکیم مهر به نقل از ایسنا، اختاپوسها، ماهیهای
مرکب و دیگر موجودات دریایی میتوانند با استفاده از بافتهای خاصی که در بدنشان
وجود دارد، در انتقال و بازتاب نور دست ببرند و عمل ناپدید شدن را انجام دهند.
پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا، ارواین (UCI)، سلولهای انسان را مهندسی کردهاند تا تواناییهای مشابه این
موجودات را داشته باشند. آنها در این پژوهش تلاش کردند تا ویژگی پراکندگی و تنظیم
نور را برای سلولهای پستانداران نیز فراهم کنند.
«آترولی چاترجی» (Atrouli
Chatterjee)، نویسنده ارشد این پژوهش گفت: هزاران سال
است که انسانها، شیفته ویژگی نامرئی شدن هستند و این موضوع، الهامبخش بسیاری از
حدس و گمانهای فلسفی، آثار علمی- تخیلی و پژوهشهای دانشگاهی بوده است. پروژه ما
که در قلمرو علم جای میگیرد، بر طراحی و مهندسی سیستمها و بافتهای سلولی تمرکز
دارد که ویژگیهای قابل کنترلی را برای انتقال، بازتاب و جذب نور شامل میشوند.
چاترجی و گروهش امیدوارند که پژوهش آنها، به پیشرفتهای
غیرمنتظرهای در حوزههای مرتبط با استتار از امواج مادون قرمز ختم شود. آنها در
این پژوهش، از روشی الهام گرفتهاند که نوع ماده یک ماهی مرکب موسوم به "Doryteuthis opalescens" میتواند
با استفاده از آن، از شکارچیان فرار کند. این ماهی برای فرار از شکارچیان، خطوط
راه راه روی پوسته خود را از رنگ سفید تقریبا شفاف، به سفید مات تغییر میدهد.
پژوهشگران، از برخی از ذرات بیناسلولی مبتنی بر پروتئین را
که در این روش استتار بیولوژیک نقش دارند، الهام گرفتند و راهی یافتند تا آنها را
به سلولهای انسان نیز وارد کنند و به ارزیابی این موضوع بپردازند که آیا این قدرت
پراکنده کردن نور، قابل انتقال به حیوانات نیز هست یا خیر.
منبع: ساینمگ