- ماست، مانند بقیه هم گروه‌های خود، منبع بسیار خوب کلسیم، فسفر، روی، ریبوفلاوین و ویتامین‌های گروه B است. یک لیوان ماست، حدود 450 میلی‌گرم کلسیم و1/5 میلی گرم روی دارد. اسید لاکتیک موجود در ماست به جذب بهتر کلسیم کمک کرده و محیط مناسب زیستی را برای بهبود جذب این عنصر ضروری و ویتامین ها فراهم می کند.
-هر لیوان ماست، نیمی از میزان توصیه شده کلسیم برای کودکان و 30 تا 40 در صد میزان توصیه شده کلسیم برای بزرگسالان را تأمین می‌کند. چون کلسیم ماست نسبت به شیر قابلیت جذب بیشتری دارد، یک لیوان ماست، کلسیم بیشتری از همان میزان شیر را تأمین می‌کند. در روند تبدیل شدن شیر به ماست، تخمیر شیر موجب پایداری کلسیم ، منیزیم ، فسفر و همچنین برخی مواد معدنی می‌شود .
- نسبت بین کلسیم و فسفر در ماست بسیار اهمیت دارد، زیرا برای داشتن استخوان‌هایی سالم فقط مقدار کلسیم دریافتی مهم نیست، بلکه مقدار فسفر نیز اهمیت دارد. در واقع نسبت کلسیم به فسفر دریافتی از غذاها، در رسوب گذاری کلسیم در استخوان ها مؤثر است. به ازای هر هزار میلی گرم کلسیم دریافتی، 440 میلی گرم فسفر باید دریافت شود و چنین نسبتی فقط در لبنیات وجود دارد.
- زنان به علت بارداری و شیردهی در دوران جوانی و قطع تولید هورمون استروژن در دوران یائسگی، بیشتر در معرض پوکی استخوان بوده و باید دقت کنند که روزانه سه واحد لبنیات که معادل سه لیوان است، میل کنند. همچنین استفاده از ماست موجب کاهش عفونت‌های ناشی از قارچ ها در دستگاه تناسلی بانوان می شود. تحقیقات نشان داده است که مصرف روزانه 250 میلی‌لیتر ماست، موجب کاهش تعداد قارچ ها و مخمرهای بیماری زا در دستگاه تناسلی شده و شیوع عفونت ناشی از این عوامل را کاهش می دهد.
- ماست همچنین موجب سلامت روده بزرگ می‌شود. این ماده غذایی حاوی یک نوع باکتری است که از روده بزرگ حفاظت می‌کند و حتی خطر سرطان این اندام را کاهش می‌دهد. ماست با خنثی سازی برخی ترکیبات مضر صفراوی، از تحریک جدار روده ها کاسته و احتمال بروز تومور روده را کاهش می دهد . باکتری های موجود در ماست، رشد باکتری های مفید روده را افزایش داده و مواد مضر مانند نیترات ها و نیتریت ها را قبل از اینکه سرطان زا شوند، غیر فعال می‌کند.
-ماست چون دارای پروتئین‌هایی است که هضم آنها راحت است، می تواند با قطع شیر، در رژیم غذایی کودک قرار گیرد. با حرارت دادن شیر در فرایند تولید ماست، پروتئین‌های آن به مولکول‌های ساده تر تغییر یافته و هضم و جذب آسانتر خواهد بود. زمانی که کودکان به عفونت‌های روده‌ای و اسهال مبتلا می شوند و تا مدت‌ها ممکن است نسبت به شیر عدم تحمل داشته باشند، ماست باید در رژیم غذایی آنها گنجانده شود.
-برخی افراد در هضم لاکتوز که یک نوع کربوهیدرات است، مشکل دارند. ماست چون شامل لاکتوز کمتری است معمولاً بهتر تحمل شده و غذای مناسبی برای مبتلایان به اسهال و افرادی که به انواع مختلف سوء جذب مبتلا هستند، است. همچنین خوردن ماست همراه با مصرف آنتی‌بیوتیک ها مفید است. ماست اثرات مضر آنتی بیوتیک ها را بر باکتری های مفید روده، به حداقل می‌رساند. توصیه شده است هنگامی که بیمار باید بیش از دو هفته آنتی بیوتیک مصرف کند، دست‌کم 250 میلی لیتر ماست را در رژیم غذایی روزانه خود قراردهد.
- آب موجود در ماست ارزش غذایی فراوان و در عین حال پروتئین کمی دارد و می تواند در شرایط محدودیت مصرف پروتئین، مانند بیماران کلیوی یا در برخی مراحل نارسایی کبدی استفاده شود. پروتئین موجود در آب ماست حاوی مقدار زیادی اسید آمینه « سیستئین» است که موجب تقویت سیستم ایمنی بدن می شود، همچنین شیوع عفونت را کاهش داده و طول عمر را می افزاید.
- افزایش مصرف ماست، به ویژه در افراد دارای اختلال ایمنی مانند سالمندان، پاسخ ایمنی و مقاومت به بیماری های مرتبط با آن را افزایش می‌دهد .مطالعات نشان داده است که مصرف ماست می‌تواند تولید آنتی بادی ، اینتر فرون گاما و فعالیت گلبول های سفید و سلول‌های کشنده طبیعی را افزایش دهد.
- محققان توصیه می‌کنند برای کاهش وزن باید مصرف ماست در رژیم غذایی گنجانده شود. بسیاری از افرادی که برای لاغر شدن رژیم غذایی دارند، فرآورده‌های لبنی را از فهرست مواد غذایی حذف می‌کنند. ماست توانایی بدن را برای سوزاندن چربی‌ها تقویت کرده و حفظ عضلات در وضع مناسب را تسهیل می‌کند. افرادی که در رژیم غذایی خود ماست کم چربی را می‌گنجانند، بیشتر از کسانی که صرفاً دریافت کالری خود را کم می‌کنند، کاهش وزن دارند.
