موش بی مو به درمان سرطان کمک می کند

پژوهشگران آمریکایی با هدف یافتن راهی برای درمان قطعی سرطان با بررسی نوعی موش بی مو دریافتند که تومورها در این جانور جونده هرگز توسعه نمی یابد.

موش بی مو نوعی جانور جونده کوچک است که همانند زنبورها و مورچه ها به صورت کلونی در کانالهای زیرزمینی آفریقا زندگی می کند. اجتماع این جانور نیز تحت سلطه یک ملکه است.

موش کور بی مو به دلیل فیزیولوژی منحصر به فردی که دارد از سالها قبل مورد توجه دانشمندان قرار داشته است. یکی از مشخص ترین خصوصیات این جونده طول عمر بسیار زیاد آن است که تاکنون علت آن بدون توضیح مانده است.

عمر متوسط این جانور بیش از عمر سایر جوندگان است و به راحتی می تواند تا 28 سالگی زندگی کند. نکته جالب توجه این است که به طور طبیعی ابعاد کوچک این جانور که تنها 35 گرم وزن دارد باید با سرعت متابولیسم آن ارتباط داشته و بنابراین طول عمر آن نباید طولانی باشد. به طوری که موشهای معمولی به طور متوسط 4 سال عمر می کنند.

به همین دلیل دانشمندان فرض کردند که این موش کور بی مو تحت تاثیر مکانیزمهای ضد پیری قرار دارد که این مکانیزمها تغییراتی را مدر تابولیسم پایه ای مرتبط با سن این جانور ایجاد می کنند.

علاوه بر طول عمر، این جونده خصوصیت ویژه دیگری نیز دارد به طوری که این جاندار هرگز به سرطان مبتلا نمی شود.
در انسان سرطان در 23 درصد از موارد منجر به مرگ می شود و در برخی از انواع موشها می تواند عامل مرگ 90 درصد از موارد باشد.

اکنون محققان دانشگاه روچستر در تحقیقات خود نشان دادند که سلولهای فیبروبلاست موش بی مو حساسیت بسیار زیادی نسبت به تکثیر زیاد دارند. زمانی که سلولها در اثر تکثیر زیاد، حجم بسیار بالایی را اشغال می کنند فیبروبلاستها در مقابل این تکثیر زیاد مقاومت کرده و از تکثیر سلولها پیشگیری می کند. این مکانیزم برای جلوگیری از تشکیل تومورها و بروز سرطان نقش حیاتی ایفا می کند.

براساس گزارش نیویورک تایمز، این دانشمندان کشف کردند که فیبروبلاستهای موش کور بی مو این مکانیزم را از طریق فعالیت دو ژن به نامهای p16 و p27 انجام می دهند.

این دانشمندان امیدوارند با این کشف راهی برای استراتژیهای آینده در درمان سرطان ارائه کنند.