حکیم مهر: برای نخستین بار در
کشور کتابی با موضوع آموزش ارتباط حرفهای دامپزشک منتشر شد.
به گزارش حکیم
مهر، کتاب «هنر ارتباط حرفهای دامپزشک با صاحب حیوان
در وضعیت بحران» با شماره شابک 9786229454299 تالیف دینا دارنس، لورل لگونی با
ترجمه دکتر امیر امیرخانی (دامپزشک) و سارا صادقی (روانشناس) به عنوان نخستین کتاب
در ایران با موضوع آموزش ارتباط حرفهای دامپزشکی جهت آموزش رفتار، زبان بدن و
گفتار صحیح در 13 موقعیت از سختترین
شرایط ارتباط با صاحب حیوان توسط انتشارات قوی سپید به چاپ رسیده است.
امیر امیرخانی مترجم کتاب در مورد موضوع این کتاب گفت: شاید بتوان یکی از بزرگترین ایراداتی
که سرفصل دروس دوره دکتری عمومی دامپزشکی در ایران وارد دانست، فراموشی رابطه
انسان با انسان به عنوان دامپزشک و صاحب حیوان می باشد. در دانشکده ها و کالج های کشور
های پیشرفته درسی با عنوان "Art
of veterinary medicine" تدریس می شود و در آن دامپزشک آینده
اصول مهارتهای
ارتباطی صحیح و استاندارد با صاحب حیوان را به صورت تئوری آموزش می بیند و سپس در
دوره اکسترنی و اینترنی با کسب تجربه آموخته های تئوری خود را عمق می بخشد ولی در
دامپزشکی کشورمان متاسفانه اینگونه نیست و تنها به مباحث خیلی محدود در اصول معاینه
بسنده شده که قطره ای از دریا است! در اینترنی نیز تجربه خاصی در این حوزه دانشجو
کسب نمی نماید.
دامپزشک جوان مجبور است با آزمون و خطا این مهارتها را
در مطب و یا کلینیک خود بیاموزد. از مهمترین عوامل موفقیت یک دامپزشک علاوه بر حذق
طبابت و دانش و توانایی های پزشکی، به طرز رفتار صحیح با صاحب حیوان به عنوان یک
انسان برمی گردد.
با توجه به خلا منابع فارسی برای آموزش این مهارتهای
ارتباطی حیاتی به دانشجویان و دامپزشکان جوان، تصمیم به ترجمه مجموعه ای از کتب در
این حیطه نمودم و بهتر دیدم کار را از سخت ترین جای ممکن که همانا آموزش رفتار صحیح
در هنگام اکسپایر شدن و یا شکست درمان و یوتانایز حیوان می باشد، شروع کنم.
در کتاب قبلی خود با عنوان «من بعد از تو چه کنم؟ راهنمای
مواجهه با اندوه از دست دادن حیوان خانگی» که مورد استقبال و لطف بسیار مالکین حیوانات
خانگی قرار گرفت و در کمتر از یکسال
به چاپ سوم رسید، بحث های بسیاری در فضای مجازی در این حوزه در گرفت و من به کرارت
متوجه شدم که افراد دامپزشک و یا کلینیک را عامل مرگ حیوان خود می دانند و دیگران
را از مراجعه به این دامپزشکان بر حذر می دارند و ناگفته پیداست که چنین ضد تبلیغی
با توجه به نفوذ و تاثیر فضای مجازی در این شرایط اقتصادی آسیب بسیار زیادی به فرد
دامپزشک وارد می نماید. با بسیاری از این افراد مصاحبه و شرح حال اخذ نمودم و با
توجه آشنایی با چند تن از دامپزشکان نامبرده شده شرح حال را با همکار چک کردم،
صادقانه می توانم بگویم وقتی دامپزشکی مسئولیت درمان حیوانی با پیشآگهی
بد را به دلیل شفقت و سعی در نجات جان و کاهش درد و رنج حیوان با وجود ریسک اکسپایر
شدن و یا شکست درمان قبول می کند، هم دانش و توانایی طبابت بسیار بالایی دارد و هم
انسان شریف و مهربانی است. در پزشکی متاسفانه به راحتی بیمار از بیمارستان به
اصلاح فلای داده می شود. حال چه می شود که چنین فرد شریفی را در فضای مجازی به
عنوان قاتل و عامل مرگ حیوان دلبندشان معرفی می کنند اما پزشکی که فلای داده است
را همراهان بیمار به عنوان آدم دلسوز نام می برند؟
تمام موارد به آموزش رفتار صحیح با صاحب حیوان بر می گردد.
در سختترین
شرایط استفاده از گفتار، رفتار و زبان بدن صحیح ذهنیت و خاطره فرد از دامپزشک را
شکل می دهد.
عبارت «تجربه بهترین معلم است» صحیح می باشد، اما نباید همیشه
مشتریان و شرایط واقعی را به عنوان فرصتهایی برای تمرین و ارتقای مهارتهای خود
در نظر بگیریم. تجربیات زندگی مفید و ضروری هستند؛ اما شما میتوانید با استفاده
از این کتاب، قبل از مواجه شدن با چالشها، مهارتهای خود را بهبود بخشید و یک
مجموعه از شرایط مختلف را برای خود و تیم خود آماده کنید. نقشآفرینی
روشی موثر برای آموزش کارکنان است چون از پیامدهای منفی که ممکن است در شرایط واقعی
اتفاق بیفتد، جلوگیری میکند.
سرفصل های این کتاب:
فصل 1. چگونه از این
کتاب استفاده کنیم
فصل 2. حمایت از
فقدان در دامپزشکی
فصل 3. مهارت ها و
پروتکل های ارتباطی بالینی و حمایت از احساسات
فصل 4. موقعیت اول:
بحران ها و اورژانسها
فصل 5. اعلام خبر
ناگوار
فصل 6. تصمیم به یوتانایز
نمودن
فصل 7. وضعیت چهارم:
یوتانایز در حضور صاحب حیوان
فصل 8. وضعیت پنجم:
دیدن جسد حیوان خانگی
فصل 9. موقعیت ششم:
واکنش ها به از دست دادن حیوان خانگی
فصل 10. موقعیت هفتم: احساس گناه صاحب حیوان
فصل 11. موقعیت هشتم: ارجاع به روانشناس
فصل 12. موقعیت نهم: کودکان
فصل 13. موقعیت دهم: سالمندان
فصل 14. موقعیت یازدهم: افراد دارای معلولیت
فصل 15. موقعیت دوازدهم: اندوه سایر حیوانات خانگی
فصل 16. موقعیت سیزدهم: سرپرستی حیوان خانگی جدید
لغتنامه
وقتش نرسیده که سرفصل دروس دامپزشکی به روز رسانی کنند؟
تنها چیزی که از صاحب دام در دانشگاه به من باد دادند این بود که مالک همیشه دروغ میگه!
می گفتند با زبان و لحن خود دامدار حرف بزنید! باعث شده بود دکتر های آینده مملکت به جای یاد گرفتن پرستیژ و دسیپلین مثل دهاتی ها حرف بزنند و رفتار کنند! چه دوران سمی بود :)))
دقیقا شخصیت دانشجو نابود کردند
به جای اینکه کاری کنند همه به دسپلین دامپزشک احترام بگذارند سورنا برعکس نواختن و کاری کردن دامپزشک هیچی حساب بشه !
همون دامدار میره بیمارستان و اونجا پزشک دقیقا با دسیپلین یک پزشک باهاش رفتار می کنه و طرف جیک نمی زنه!
میاد دام میاری کلینیک زبون دراز و پررو !حتی استاد جلوی دانشجوش هیچی حتی حساب نمی کنه!
اون موقع که باید خشت اول می زاشتن کج گذاشتن ! بعضی از استید سال های دور دنبال مردمی و خاکی و جا نماز اب کشیدن بودن و تلفظ ساکروم براشون شرم بود جاش می گفتن عس عس!!!!!!!!!!!
پرستیژ یک دامپزشک نابود کردند با این خشکه مذهبی و تظاهر و دروغ و ریا!
دقیقا منظورم اون دانشکده دامپزشکی خاص هست که الانم توی خبر حکیم همه می گن پذیرش استاد با رابطه و رانته و به جای مکان علمی یک مکان سیساسی مذهبیه!