موشی که می‌تواند حرف بزند! میمونی که مبتلا به سندروم داون است! و سگ هایی که دست و پای انسانی دارند! دانشمندان انگلیسی قصد دارند دریابند آیا چنین تجربیاتی قابل پذیرش است؟ یا آنکه پا را از حدود تحقیقات پزشکی فراتر نهاده اند؟
به گزارش رویترز، برای پاسخ به این سوالات، پژوهشگران فرهنگستان علوم پزشکی انگلیس مطالعه‌ای را برای استفاده از حیوانات حاوی مواد ژنتیکی انسان در تحقیقات علمی آغاز کرده اند.
انتظار می‌رود این کار دستکم یک سال زمان ببرد، اما رهبران این مطالعه امیدوارند این تحقیق به ارائه رهنمودهایی برای دانشمندان در مورد میزان آمادگی مردم برای پذیرش تحقیقاتی که در آنها از ژنهای انسانی در بدن حیوانات استفاده می‌شود، کمک کند.
دکتر مارتین باب رو استاد ژنتیک پزشکی دانشگاه کمبریج و رییس یک گروه ۱۴ نفره که این مساله را بررسی می‌کنند می‌گوید: آیا این مطالعات دیدگاه ما را در مورد آنچه که انسان تلقی می‌شود، به چالش می‌کشاند؟
استفاده از موادی از بدن انسان در حیوانات موضوع جدیدی نیست.
دانشمندان میمونهای رزوس تولید کرده‌اند که ژن انسانی هانتینگتون در بدن خود دارند و از این رو می‌توانند چگونگی بروز این بیماری را مطالعه کنند.
آنها موش‌هایی بوجود آورده‌اند که کبد تولید شده از سلول‌های انسانی دارند و از آنها برای بررسی تاثیرات داروهای جدید استفاده می‌شود.
اما دانشمندان می‌گویند استفاده از این فناوری که میزان بسیار بیشتری از مواد ژنتیکی انسانی را به بدن حیوانات وارد می‌کند، به سرعت در سراسر جهان در حال گسترش است و این احتمال را مطرح کرده که برخی دانشمندان در برخی کشورها می‌خواهند پا را از مرزها فراتر نهند.
