حکیم مهر - یک زنبوردار ایلامی گفت: خشکسالی و گرد و غبار در سال‌های اخیر زنبورداری را دچار بحران کرده است.
شیرمحمد کریمی ضمن بیان این مطلب اظهار کرد: پدیده شوم گرد و غبار و خشکسالی در چند سال اخیر علاوه بر اینکه طبیعت را ضعیف کرده است، زنبورداری را نیز وارد بحرانی کرده که اکثر زنبودارانی که در گذشته به این کار اشتغال دارند اکنون این کار را به طور کامل کنار گذاشته‌اند.
وی در خصوص مشکلات زنبورداران در سطح استان افزود: صنفی که تولید کننده یکی از محصولات استراتژیک غذایی هستند در استان ایلام از هیچگونه بیمه‌ای برخوردار نیستند و این موضوع رغبت و میل کاری در این رشته را از خیلی از علاقمندان گرفته است.
این زنبودار نمونه استانی با بیان اینکه مسئولان هیچ گونه احساس مسئولیتی در قبال بیمه زنبورداران سطح استان ندارند اضافه کرد: چرا باید 1 هزار و 400 نفر زنبوردار در سطح استان از هیچ گونه حق بیمه‌ای برخوردار نباشند.
کریمی ضمن بیان اینکه از سوی مسئولان بیمه تامین اجتماعی استان اعلام شده که اگر کسی حتی 1 روز سابقه بیمه داشته باشد نمی تواند از مورد حمایت بیمه صنف زنبورداری استفاده کند تصریح کرد: در سطح استان تنها 120 نفر از سوی مرکز بیمه زنبورداران وزرات جهاد کشاورزی برای استان سهمیه آماده که مابقی زنبورداران از این وضعیت محروم هستند و ما هنوز نمی‌دانیم که بر اساس چه آیتمی این افراد انتخاب شده‌اند.
تولید کننده عسل تیرطاف در ایلام که زنبوردار نمونه استانی معرفی شده است ضمن گلایه از وضعیت بیمه کارگران شاغل در این عرصه عنوان می‌کند: در این حیطه ما مار گزیدگی و عقرب گزیدگی‌های فراوانی داشته‌ایم ولی دریغ از کوچکترین حمایتی از سوی مسئولان بیمه استان.
وی بیان کرد: پیگیر مراجعات مکرر زنبورداران با مسئولان تامین اجتماعی استان برای بیمه زنبورداری به ما می‌گویند که از طریق بیمه کارگران ساختمانی برای بیمه کردن کارگران خود مراجعه کنید.
کریمی نهادینه کردن مصرف عسل در سطح جامعه را لازم و ضروری دانست و گفت: بر اساس مطالعات انجام شده خواص عسل برای درمان 77 بیماری مفید است که عدم اطلاع رسانی از طریق رسانه‌های استان موجب این بی میلی مردم به مصرف عسل شده است.
کریمی با اشاره به اینکه 1500 کندوی عسل در 3 نقطه در سطح استان‌های ایلام و همدان دارم بیان کرد: برداشت سالانه عسل به عواملی از جمله درجه رسیدگی زنبوردار، نژاد زنبور و تجربه زنبوردار بستگی دارد که در سال گذشته از هر کندو 30 کیلو و 500 گرم عسل برداشت کرده‌ام که در آن سال میانگین تولید عسل در سطح استان 2 کیلوگرم بوده است.
این تولید کننده عسل در ایلام با اشاره به اینکه متاسفانه مطالعات علمی دقیق در مورد زنبورداری در سطح استان از سوی مسئولان ذیربط صورت نمی گیرد گفت: تجربه 33 ساله‌ام نشان می‌دهد که از طریق اصلاح نژاد در افزایش طول خرطوم زنبورها می‌توان 2 تا 3 کیلوگرم تولید عسل را افزایش داد.
این معلم حرفه و فن بازنشسته خاطرنشان کرد: از سال 1361 که زنبورداری را در صندوق‌های چای آغاز کردم اکنون به این نتیجه رسیده‌ام که اکثر زنبورداران در سطح استان تجربی مهارت کار خود را فراگرفته‌اند و این امر نیازمند برگزاری کلاس‌ها و دوره‌های آموزشی از سوی جهاد کشاورزی برای کسانی که یا تازه وارد این کار شده اند یا می خواهند وارد این کار شوند.
کریمی در تشریح اینکه مناطق مختلفی در سطح استان وجود دارد که مستعد زنبورداری است عنوان کرد: مناطقی از جمله مانشت، بانکول، گچان، سورگه از بهترین نقاط پرورش زنبور و تولید عسل هستند.
این زنبوردار ایلامی که از اهالی روستای سورگه است گفت: منطقه سورگه یکی از مهم ترین و بهترین مناطق مستعد تولید عسل در سطح استان است که گیاهان دارویی و نقاط پر گل و گیاه آن زمینه را برای زنبورداری در این روستا به گونهای فراهم کرده است که بیش از 95 درصد از جمعیت این روستا زنبوردار هستند.
وی بهترین عسل تولیدی استان را مختص روستای سورگه دانست و گفت: اشتغالزایی کارگاه‌های تولید عسل در این منطقه به گونهای است که به عنوان مثال در خانواده ما، خودم، همسرم، پسرم و دختر و عروسم به طور مستقیم با تولید عسل درگیر هستیم.
کریمی با اشاره به اینکه 2 نوع عسل در سطح استان تولید می‌شود اضافه کرد: دو نوع عسل زرد طلایی و قهوه‌ای در زنبورستان‌های سطح استان تولید می‌شود که در بحث قیمت فروش عسل در ایلام استاندارد خاصی وجود ندارد.
این زنبوردار ایلامی کیفیت و قانون عرضه و تقاضا را معیارهایی برای تعیین قیمت عسل اعلام و عنوان کرد: متاسفانه مسئولان ذیربط در بحث ارائه بسته‌های حمایتی به زنبورداران خیلی توجه نمی‌شود به گونهای که ما برای تغذیه هر کندو 15 کیلوگرم شکر نیاز داریم و این در حالی است که یارانه شکر برای هر کندو فقط 1500 تومان پرداخت می‌شود که آن هم جوابگوی نیاز زنبورداران نیست.
وی افزود: در طول شبانه روز هر کندو 250 گرم شهد نیاز دارد که البته وضعیت گل و گیاه منطقه نیز در این فرآیند بی تاثیر نیست که در نظر گرفتن این شرایط، یارانه شکر نمی تواند جوابگو نیاز ما باشد.
